بریده روزنامه‌ها (سیاسی)

انتقاد از احمدی‌نژاد

در سرمقاله‌ای در واکنش به بست‌نشینی یاران احمدی‌نژاد نوشت: کسانی هستند که در جلسات مشترک کنار هم می‌نشینند و رخ‌به‌رخ، لبخند بر لب اما از هم جدا که می‌شوند «سنگِ کلام» برمی‌دارند و به سمت سر یکدیگر، پرت می‌کنند! آیا در این «مرگ هنگام» وقت این حرف‌هاست؟ من نمی‌دانم در این اندوهکده بعد زلزله جای آن حرف‌ها بود؟ آیا نمی‌شد در همان مجمع تشخیص مصلحت که همه‌شان کنار هم می‌نشینند و به مصلحت می‌اندیشند، اندکی هم به مصلحت افکار عمومی و ذهن توفان‌زده جامعه می‌اندیشیدند و سنگ‌هاشان را همان پشت در بسته وا می‌کندند و به کنار حرم حضرت عبدالعظیم نمی‌آوردند؟ آیا به مصلحت بود آن گفته‌ها؟

♦♦♦

آمادگی قالیباف برای رسیدگی به تخلفاتش

به نقل از محمدباقر قالیباف نوشت: هیچ‌وقت منکر اشکال و تخلفات در شهرداری تهران نیستم. من و همکارانم آمادگی داریم به آنها رسیدگی شود. اولین باری که درباره املاک بحثی مطرح شد فی‌نفسه سیاسی بود. اما اولین کسی که از قوه قضائیه و دادستان کل درخواست رسیدگی عاجل به آن را داشت خود من بودم و مثل خیلی‌ها خط قرمزی نداشتم و نگفتم که این قوم و برادر من است. ابتدا گفته شد 2400 میلیارد فساد مالی صورت گرفته اما امروز بعد از رسیدگی و حسابرسی‌ها مشخص شد این رقم کمتر از شش میلیارد تومان است و این همان جوسازی است که نمی‌گذارند کار به درستی پیش برود.

♦♦♦

گزینه معتدل 1400

در گفت‌وگو با غلامرضا تاجگردون نوشت: آیا همین دوستانی که امروز فقط خودشان را اصلاح‌طلب می‌دانند، ۲۰ سال پیش حاضر بودند دختران ما در استادیوم فوتبال ببینند؟ احتمالاً بخشی از این افراد که امروز پیشگامند، آن زمان نمی‌پذیرفتند! امروز برخی اصولگرایان در بسیاری از مسائلی که اصلاح‌طلبان دنبال می‌کنند، با ما هم‌نظر هستند. در بحث ورود زنان به ورزشگاه‌ها اگر از آقای لاریجانی سوال کنید، می‌بینید که به اصطلاح ته دلش موافق است. آقای لاریجانی نمی‌تواند گزینه اصلاح‌طلبان برای انتخابات ۱۴۰۰ باشد؛ البته می‌تواند کاندیدای معتدلین باشد. مساله این است که «امید»، ابتدا جا برای لاریجانیِ سال ۷۶ را در لیست خالی می‌گذارد اما در ادامه می‌گوید که با ما نیست.

♦♦♦

روایت عارف از دلایل سکوت فراکسیون امید

به نقل از محمدرضا عارف نوشت: فضای کشور واقعاً نیاز به آرامش دارد؛ برای ما تاثیرگذاری حرفمان اهمیت دارد نه مقبولیت خودمان. برخی می‌گویند چرا فراکسیون امید سکوت می‌کند؟ درحالی که ما با شعار «امید و آرامش» آمدیم. شاید برخی تصور می‌کنند باید هر روز صدای تذکر و نطق عارف از مجلس شنیده شود؛ اما وقتی وزرا جواب تلفن مرا می‌دهند و من در این تماس‌ها می‌توانم مشکلی را حل کنم، چرا باید از طریق تریبون علنی مجلس با او صحبت کنم؟ برای ما همبستگی اهمیت زیادی دارد و برای همین در برخی تصمیم‌گیری‌ها فرمان آتش به اختیار به دوستان می‌دهیم که تحقیق و تفحص از شهرداری در این دسته بود.