آگهی خوش‌یمن

روز سه‌شنبه 11 سپتامبر سال 2012 میلادی، خبری در رسانه‌ها منتشر شد که بر اساس آن، تعیین یکی از قدرتمندترین پست‌های اجرایی در انگلستان، به رقابتی آزاد واگذار شده بود. خبر مورد اشاره در مورد تازه‌ترین اظهارنظر جرج آزبورن، رئیس خزانه‌داری بریتانیا مبنی بر تعیین رئیس جدید بانک مرکزی انگلستان بود. جرج آزبورن خطاب به پارلمان انگلستان گفته بود می‌خواهد «رقابتی منصفانه و آزادانه» را ترتیب دهد که موضوع آن اعلام عمومی برای همه کسانی است که فکر می‌کنند توانایی جانشینی سر مروین کینگ، رئیس وقت بانک مرکزی انگلستان را دارند. برای این منظور نیز قرار بر آن شده بود که تبلیغی مشتمل بر پنج پاراگراف در مجله اکونومیست در روز جمعه همان هفته چاپ شود. در پی این اقدام عجیب و پس از طی فرآیندهای مربوطه روز بیست و ششم نوامبر سال 2012 میلادی رسماً اعلام شد که مارک کارنی بعد از سر جوزف کینگ به عنوان رئیس بانک مرکزی کشور انگلستان کارش را آغاز می‌کند و در این زمان اعلام شد کار رئیس جدید بانک مرکزی از روز اول جولای سال 2013 میلادی آغاز می‌شود و یک فرصت شش‌ماهه برای انتقال اطلاعات و داده‌های لازم از رئیس قبلی به رئیس جدید به منظور ریاست هر چه بهتر بانک مرکزی در نظر گرفته شده است. او که کانادایی‌الاصل است، اولین رئیس بانک مرکزی کشور انگلستان است که تبار بریتانیایی ندارد و نکته مهم اینجاست که او نه‌تنها قدرت عادی رئیس بانک مرکزی بلکه اختیارات بیشتری خواهد داشت تا اقتصاد بریتانیا را از ورطه بحران اقتصادی نجات دهد.

در آغازین روزهای معرفی وی به عنوان رئیس این بانک بود که او مخالفتش را با ادامه حضور اندی هادلین به عنوان رئیس هیات اجرایی ثبات مالی انگلستان اعلام کرد و در مورد دلیل این مخالفتش گفت: «او درک درستی از نظام قانونگذاری بانکی و گستره اثرگذاری آن ندارد و به همین دلیل باید از این سمت کنار برود.»

با وجود اینکه این سمت هشت‌ساله است و تمامی روسای انتخاب‌شده برای این پست برای یک دوره هشت ساله به ریاست پرداختند ولی کارنی از ابتدا اعلام کرده است بعد از پنج سال کناره‌گیری می‌کند و این مدت برای اصلاح اقتصاد انگلستان و خروج از بحران کفایت می‌کند. او در نظر دارد اقتصاد بیمار انگلستان را ظرف پنج سال درمان کند و اقتصادی پویا و پررونق را به یک مدیر انگلیسی‌تبار واگذار کند. دستمزد سالانه پیشنهادشده به او برابر با 3/1 میلیون پوند به اضافه تامین هزینه‌های منزل‌اش است. او که عنوان جوان‌ترین رئیس بانک مرکزی دنیا را یدک می‌کشید حال به عنوان گران‌ترین رئیس بانک مرکزی در دنیا نیز معرفی شده است.

اما مارک کارنی کیست و چگونه سال‌های زندگی‌اش را تا رسیدن به این سمت در 48‌سالگی گذرانده است؟

مارک جوزف کارنی روز 16 مارس سال 1965 میلادی متولد شد. او که یک بانکدار خبره کانادایی است، هفت سال ریاست بانک مرکزی کشور کانادا را بر عهده داشت و مدت‌ها هم رئیس هیات ثبات مالی گروه 20‌G بود. مدت ریاست او بر بورد ثبات مالی گروه 20‌G سه سال بوده است. اما رسیدن او به این جایگاه‌های شغلی بالا منوط به تلاش و پشتکار وی بود. او قبل از اینکه به عنوان رئیس بانک مرکزی کشور کانادا انتخاب شود معاون رئیس بانک گلدمن ساکس کانادا بود و مدت‌ها هم مشاوره اقتصادی در دولت کانادا را بر عهده داشت. او زمانی موفق شد این جایگاه بلند علمی را در سطح دنیا به دست آورد که کانادا را از تبعات منفی بحران مالی اواخر دهه اول قرن بیستم میلادی نجات داد. مطالعات نشان می‌دهد کانادا تنها کشوری بود که در نتیجه این بحران آسیب چندانی متحمل نشد و دلیل آن سیاست‌های اقتصادی بانک مرکزی این کشور و مدیریت درست اقتصاد در سال‌های گذشته بود.

مارک در یک خانواده فرهنگی متولد شد و علاوه بر او دو فرزند پسر و یک فرزند دختر دیگر هم در این خانواده زندگی می‌کرد. پدرش مدیر یک دبیرستان بزرگ بود ولی بعد از اینکه پیشنهاد تدریس در یکی از دانشگاه‌های آمریکا را دریافت کرد به همراه خانواده به آمریکا مهاجرت کرد. پدرش تدریس در دانشگاه آلبرتای آمریکا را بر عهده داشت و همین فرصت شغلی عامل اصلی انتقال محل زندگی این خانواده به آمریکا بود. در آن زمان مارک تنها شش سال داشت.

مارک مدرک کارشناسی رشته اقتصاد را در سال 1988 میلادی از دانشگاه هاروارد دریافت کرد و سپس به کالج سنت‌پیترز و سپس نوفیلد دانشگاه آکسفورد رفت تا مدرک دکترای رشته اقتصاد خود را از آن کالج دریافت کند. او در سال 1995 میلادی مدرک دکترای رشته اقتصاد را از دانشگاه آکسفورد گرفت. در آخرین سال‌های تحصیلش با دایانا فاکس اقتصاددان انگلیسی که تخصص اصلی‌اش مطالعه روی بازارهای در حال توسعه دنیاست آشنا شد و در همان سال نیز با او ازدواج کرد. او بعد از اتمام دوره تحصیلی‌اش به عنوان یکی از اعضای موسسه مالی گلدمن ساکس به همکاری با این مجموعه پرداخت. مارک 13 سال در شعبه‌های شهرهای لندن و توکیو و نیویورک و تورنتو به کار مشغول بود و در سال‌های انتهایی حضورش در این بانک پست‌های اجرایی بسیار بالایی داشت از جمله حضور دوساله وی در سمت مدیریتی بازار سرمایه در بازارهای در حال گذار یا مدیر بخش سرمایه‌گذاری. او از نوامبر سال 2004 میلادی تا انتهای اکتبر سال 2007 میلادی به عنوان معاون اول وزیر اقتصاد و نماینده کشور کانادا در گروه 7‌G بود و در وزارت اقتصاد و دارایی کشور کانادا نیز مشغول به کار بود. دوره فعالیت وی در وزارت اقتصاد کانادا در دوره وزارت رالف گودیل وزیر اقتصاد لیبرال و سال‌های اولیه وزارت جیم فلاهرتی وزیر اقتصاد محافظه‌کار در این کشور بود. در همین دوره و طبق پیشنهاد کارنی بود که دولت کانادا اقدام به فروش بخشی از سهام پیترو کانادا کرد و فروش این سهم 19درصدی سودآوری و درآمد زیادی برای کشور به همراه آورد.

مارک کارنی برای اولین بار در روز 5 آگوست سال 2003 میلادی به عنوان معاون اول بانک مرکزی کانادا به همکاری با این مجموعه پرداخت. حدود یک سال بعد از آن به عنوان مشاور ارشد اقتصادی دولت کانادا برگزیده شد و مشاوره‌های اقتصادی او در کنار حضورش در بانک مرکزی کانادا سبب شد تا اقتصاد این کشور بتواند از بحرانی بسیار بزرگ که سراسر کشورهای صنعتی را دربر گرفته بود، برهد. به هر حال او از 15 نوامبر سال 2004 میلادی برای کار به عنوان مشاور ارشد اقتصادی دولت از همکاری با بانک انصراف داد ولی این انصراف زیاد طول نکشید و بالاخره در نوامبر سال 2007 میلادی دوباره به این بانک بازگشت و به دلیل سال‌ها تجربه در بخش‌های مختلف اقتصادی کشور به عنوان رئیس این بانک کارش را آغاز کرد. شاید مهم‌ترین مساله در دوره کاری کارنی در بانک مرکزی کانادا را بتوان تقارن این سال‌ها با بحران اقتصادی دنیای غرب دانست. او که جوان‌ترین رئیس بانک مرکزی در دنیا بود که تاکنون برای این سمت انتخاب شده بود در سال‌های ریاستش در بانک مرکزی به خوبی توانست اقتصاد کانادا را از بحران نجات دهد و زمینه را برای ارتقای نرخ رشد اقتصادی و صنعتی این کشور فراهم کند. سیاست‌های اقتصادی وضع‌شده توسط بانک مرکزی کانادا در این دوران نه‌تنها از طرف مقامات اقتصادی این کشور بلکه از طرف جامعه جهانی مورد تقدیر قرار گرفته است. نشریه یورو مانی در اکتبر سال 2012 میلادی کارنی را به عنوان «برگزیده‌ترین رئیس بانک مرکزی سال 2012» معرفی کرد و در سال 2011 میلادی از او به عنوان «قابل اعتمادترین اقتصاددان کانادایی» یاد کرد.