جریان آزاد اندیشه و سرمایه و کالا
ملت‌ها از جریان آزاد اندیشه و سرمایه و کالا و خدمات سود می‌برند.
تیم کانگدن/استاد اقتصاد دانشگاه باکینگهام
ملت‌ها از جریان آزاد اندیشه و سرمایه و کالا و خدمات سود می‌برند. وقتی انگاره‌ها و اندیشه‌ها مرزها را در‌می‌نوردند، شهروندان هر کشور می‌توانند تصمیم بگیرند کدام انگاره‌ها (در باب طرق تولید، آموزش و زندگی) بهترین‌هایند، و اگر بر اساس قضاوت‌شان این انگاره‌ها بهتر از گزینه‌های بدیل خانگی‌شان باشند -گزینه‌هایی که با وجود آشنایی‌شان دیگر رضایت‌بخش نیستند- آن‌وقت مردم این انگاره‌های تازه را خواهند پذیرفت. تجارت آزاد در بخش کالا و خدمات یک کشور را قادر می‌سازد در آن بخش‌هایی از صنعت به صورت تخصصی کار کند که با شرایطش بیشترین تناسب را داشته باشد. سپس محصولات این صنایع را می‌توان در سراسر جهان فروخت و هزینه وارداتی را تامین کرد که اگر بنا بود خود کشور با منابع خودش آنها را تولید کند، برایش بسیار گران‌تر تمام می‌شدند. تجارت آزاد بازی «سرجمع صفر» نیست، بلکه باعث می‌شود همه در وضعیت بهتری قرار بگیرند. در همین حال جریان سرمایه از کشورهایی که ذخایر پولی بسیار دارند، به آن کشورها که فرصت برای سرمایه‌گذاری‌هایی با بازگشت سرمایه بالا در آنها وافر است، به همه طرف‌های دخیل کمک می‌کند. پس‌اندازکنندگان در یک کشور می‌توانند از سرمایه‌شان سود بیشتری حاصل کنند، و در کشورهای دیگر سرمایه‌گذاری‌های تازه موفق باعث می‌شود فرصت‌های شغلی بیشتر و بازده بزرگ‌تر و صادرات پرحجم‌تر باشد. بنابراین گشودن درها رو به باقی جهان -گشودن در رو به انگاره‌ها، محصولات و دارایی‌های دیگر کشورها- باید که برای هر دولتی مطلوب باشد. از سال‌های دهه ۱۹۹۰، و به خصوص از زمان تصویب قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت سازمان ملل در سال ۲۰۱۰، ایران از تحریم‌هایی که بر روابط تجاری بین‌المللی‌‌اش وضع شده بود، صدمه بسیار دیده. حتی اگر مردم ایران می‌خواستند با مردم دیگر کشورها تجارت کنند، محدودیت‌های خارجی اعمال‌شده، مانع ایشان می‌شد. حالا که برخی از محدودیت‌ها از میان رفته، چالش آن است که محدودیت‌های داخلی هم از میان برود. هر اندازه ایران بیشتر با دیگر کشورهای سرآمد جهان در نهادهایی کلیدی چون سازمان تجارت جهانی و صندوق بین‌المللی پول همکاری کند، درهایش رو به دارایی‌های دیگر کشورها بیشتر گشوده خواهد شد، و چشم‌انداز دراز‌مدت اقتصادی‌‌اش بهتر خواهد بود. برای اینکه از فواید گشودگی رو به جامعه بین‌الملل مثالی بیاوریم، لازم نیست راه دور برویم. در سال‌های دهه ۱۹۵۰ اعضای امارات متحده عربی امروز، اغلب شهرک‌ها و دهکده‌های کوچک ساحلی بودند که برق و شبکه فاضلاب نداشتند. اینها شهرهایی بودند عقب‌مانده و -با معیارهای وقت- بی‌اندازه فقیر. در مقابل اما در سال ۲۰۱۳ متوسط درآمد سرانه امارات متحده عربی بالای ۴۳ هزار دلار در سال بود، که عددی است بالاتر از میانگین جهانی، و شش برابر ۷۱۰۰ دلار سالانه‌ای که عدد درآمد متوسط سرانه ایران است. امارات متحده عربی سیاست‌های سنجیده تجارت آزاد و چرخش آزاد پول و سرمایه را دنبال می‌کند و در طول 40 سال گذشته درهای امارات به شکل چشمگیری رو به تاثیرات تجاری و فرهنگی نقاط مختلف جهان باز بوده است.
دیدگاه تان را بنویسید