پیکتی با لهجه آمریکایی

افزایش مالیات ثروتمندان و بانک‌ها و افزایش بخشودگی مالیاتی کارگران و دانشجویان و خانواده‌های دارای فرزند یا در مجموع عده‌ای که به آنها طبقه متوسط گفته می‌شود، آن بخشی از گزارش سالانه اوباما به کنگره بود که بیش از همه توجه رسانه‌های آمریکایی را به خود جلب کرد. در واقع رسانه‌های این کشور نشان دادند هرگونه بحث در مورد مالیات خیلی راحت می‌تواند باعث شود تهدید اوباما به وتوی وضع تحریم‌های جدید علیه ایران و گزارش اقدامات در مورد داعش، به حاشیه رانده شود. اگرچه همه این رسانه‌ها، چه مخالفان این تغییر قوانین مالیاتی و چه موافقان آن، در مورد یک موضوع اتفاق‌نظر دارند. چنین تغییری در قوانین مالیاتی، حتی در کنگره تحت کنترل دموکرات‌ها هم تصویب نمی‌شد، حالا که کنگره تحت کنترل محافظه‌کاران است که اصلاً بحث در مورد آن بیشتر به شوخی شبیه است. اما فارغ از بحث اجرایی شدن و نشدن این تغییرات، اوباما خواهان چه تغییراتی در قوانین مالیات‌های ایالات متحده است؟ شاید مهم‌ترین بخشی از قضیه که مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته، نحوه محاسبه مالیات بر ارث است. در حال حاضر طبق قوانین مالیاتی ایالات متحده، اگر فردی تصمیم بگیرد سهامی را که قبلاً خریده بفروشد باید قیمت خرید سهام را از قیمت فروش آن کم کرده و 2/23 درصد از این مابه‌التفاوت را مالیات بر سود سهام بپردازد (البته در پیشنهاد اوباما این مبلغ به 28 درصد افزایش یافته است). اما اگر همین فرد، فوت کند و سهام برای فرزندانش به ارث بماند، دیگر پرداختی مالیاتی برای سود سهامی که در دوره حیات وی اتفاق افتاده در کار نخواهد بود. در واقع قیمت سهام در زمان فوت پدر، قیمت خرید سهام برای فرزند محسوب شده و هیچ مالیاتی بر افزایش قیمت سهام که در زمان پدر رخ داده و طبیعتاً فرزند از آن منتفع است وضع نخواهد شد. اوباما تصمیم دارد این وضعیت را تغییر دهد و مالیاتی بر آن وضع کند مگر اینکه سهام فوق به خیریه واگذار شوند. همچنین قرار است خانواده‌هایی که هر دو والدین در آن مشغول به کار هستند، از معافیت‌های مالیاتی بیشتری برخوردار شوند که میزان این معافیت ارتباط مستقیم با درآمد سالانه زوج و بچه داشتن یا نداشتن آنها دارد. کمک‌هزینه آموزشی و درمانی فرزندان نیز در این لایحه قرار است افزایش یابد و هزینه این افزایش از محل درآمد مالیات دریافت‌شده از ثروتمندان تامین شود. و البته بخش بحث‌برانگیز دیگر، دریافت کارمزد از بانک‌هایی است که ارزش دفتری بیش از 50 میلیارد دلار دارند. این دسته از بانک‌ها باید حدود 07/0 درصد ارزش بدهی‌های خود را به دولت بپردازند. اگرچه این مبلغی نیست که این دسته از بانک‌ها را ورشکسته کند، اما عکس‌العمل سهامداران این دسته از بانک‌ها در برابر وضع چنین مالیاتی ممکن است بتواند باعث ورشکسته شدن آنها شود. علاوه بر این در صورت تصویب این موضوع، بسیاری بانک‌ها احتمالاً اقدام به تفکیک بخش‌های مختلف خود تحت عنوان بانک‌های جدید خواهند کرد تا ارزش دفتری خود را به زیر 50 میلیارد دلار رسانده و از این پرداخت معاف شوند.