درد دل‌های مرد تنهای شب

پس از حدود دو سال سکوت خبری این روز‌ها اخبار زیادی از «حبیب» در رسانه‌ها منتشر می‌شود. این هنرمند قدیمی که پس از سال‌ها دوری از میهن، در اواخر سال ۱۳۸۸ به کشور مراجعت کرده بود تلاش داشته کمتر رسانه‌ای شود. اما انتشار کلیپی از او با یکی از خوانندگان جوان این سوی مرز مجدداً نام وی را بر سر زبان‌ها انداخت. در هفته گذشته روزنامه تماشا گفت‌وگوی مفصلی با این خواننده سبک‌های پاپ و راک انجام داده‌ است. حبیب محبیان در بخشی از این گفت‌و‌گو به رویدادهای دو سال اخیر می‌پردازد. وی تاکید می‌کند: «... انتشار آلبومم در ایران کاملاً جدی است. شاید کمی زمانش طولانی شده باشد اما مذاکرات صورت‌گرفته و جلسات فراوانی برگزار شده است. مقامات ارشدی، موافقت خود را حتی به صورت مکتوب به من اعلام کرده‌اند و از آن لحاظ هیچ مشکلی وجود ندارد. این مدارک همه مستند و موجود است و مشکلی نیست... به خاطر وجود برخی افراد شخصی و غیر‌دولتی که انگیزه‌های مالی عجیب و غریبی را سعی داشتند با من محقق کنند، کار کمی عقب افتاده؛ انتشار آلبوم منظورم است. در حال حاضر هم نسخه نهایی آلبوم در حال میکس و مسترینگ است و منتظر یک اتفاق یا موقعیت خوب هستیم که بعد از انجام مراحل مجوز، آلبوم را در داخل کشور منتشر کنیم.» خواننده ترانه «مرگ قو» در بخش دیگری از این مصاحبه تصریح می‌کند: «...‌من چهار سال اول جنگ را در ایران بودم و جزو کسانی نبودم که بلافاصله بعد از انقلاب از ایران خارج شدند. کاملاً با حال و هوای جنگ در ایران آشنا بودم و هستم و تصاویر آن هنوز هم در ذهن من مانده است... رابطه من با جنگ یک رابطه کاملاً حسی و عمیق است و در هیچ برهه‌ای از زندگی هنری‌ام، کار یا قطعه‌ای را به سفارش جایی اجرا نکرده‌ام و نخوانده‌ام و اصولاً اعتقاد دارم اگر در اثری، رابطه‌ای حسی و عمیق نباشد، بدون شک آن اثر نمی‌تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند... من فقط به خاطر عشقم به ایران و مردم ایران به کشورم برگشته‌ام و هیچ مقام و فرد خاصی در این تصمیم دخیل نبوده است. من زندگی کردن در کنار هموطنانم را انتخاب کردم و فعالیت هنری برای هموطنانم حس خوبی را به سمت من متصاعد می‌کرد که همین باعث شد، تصمیم به بازگشت بگیرم. علاقه و خواست خانواده‌ام هم برای بازگشت به ایران در این تصمیم من بی‌تاثیر نبوده است... هنرمند با مردم و برای مردم زندگی می‌کند. هیچ‌وقت کاری با سیاست نداشته و ندارم اتفاقاً همیشه هم از آن فراری بوده‌ام. تاریخ نشان داده بزرگ‌ترین برنده‌ها در جهان و در مقوله هنر، کسانی بوده‌اند که به‌نوعی صدای مردم زمان خودشان بوده‌اند. این برای من از همه‌چیز مهم‌تر است.» این مصاحبه با واکنش برخی از رسانه‌های اصولگرا مواجه شد. در این زمینه کیهان به شدت از احتمال صدور مجوز برای فعالیت این هنرمند قدیمی ابراز نگرانی کرد.

خداحافظی رسمی قلیان با قهوه‌خانه‌ها
بنا بر گزارش‌های رسیده برنامه حذف قلیان از منوی قهوه‌خانه‌ها در مراحل انتهایی است. به گزارش فارس در پی شکایت دبیر کل جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات ایران، دیوان عدالت اداری مصوبه وزرای عضو کمیسیون امور اجتماعی و دولت الکترونیک مبنی بر خروج قهوه‌خانه‌ها از زمره اماکن عمومی را ابطال کرد. براساس خبرهای رسیده دبیر کل جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات ایران طی لایحه شماره ۴۰۷۸/۹۰_30/8/1390، ابطال مصوبه شماره ۱۶۵۳۹۴/ ت ۴۵۹۴۴ ک 21/8/1390 وزرای عضو کمیسیون امور اجتماعی و دولت الکترونیک را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است: «خبر آزادی مصرف دخانیات در قهوه‌خانه‌ها از سوی دولت موجب تاسف کلیه دلسوزان سلامت کشور شده است. این اقدام مغایر با ماده ۱۸و۱۳ قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات، مصوب مجلس شورای اسلامی و ماده ۷ آیین‌نامه اجرایی آن و ماده ۸ معاهده جهانی کنترل دخانیات است.» همچنین این در حالی است که در شهریور‌ماه سال جاری، رای شماره ۳۱۱ هیات عمومی دیوان عدالت اداری، ارائه قلیان با هر نوع تنباکو در قهوه‌خانه‌ها را ممنوع کرده بود. متاسفانه وزیران عضو کمیسیون امور اجتماعی و دولت الکترونیک این تصمیم خود را در راستای پیشنهاد وزارت بهداشت مطرح کردند که این وزارتخانه در اطلاعیه مورخ 28/8/1390 از آن ابراز بی‌اطلاعی و آن را مخالف نظر خود اعلام کرد. سرانجام هیات عمومی دیوان عدالت اداری در ماه گذشته با حضور روسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی، با اکثریت آرا اعلام کرد: «...‌نظر به اینکه در بند ۱۴ از ماده ۵۵ قانون شهرداری اصلاحی مورخ 27/11/1345، قهوه‌خانه‌ها از مصادیق اماکن عمومی قلمداد شده‌اند، مصوبه شماره ۱۶۵۳۹۴/ ت ۴۵۹۴۴ ک21/8/1390 وزیران عضو کمیسیون امور اجتماعی و دولت الکترونیک مبنی بر خروج قهوه‌خانه‌ها از زمره اماکن عمومی، مخالف قانون مذکور است و به استناد بند ۱ ماده ۱۹ و ماده ۴۲ قانون دیوان عدالت اداری حکم به ابطال آن صادر و اعلام می‌شود.» احتمالاً تا چند وقت دیگر بر دیوارهای قهوه‌خانه‌های کشور این جمله حک شود که «قل‌قل قلیون قدغن».

معتادان ایرانی کدام یک از مواد مخدر را ترجیح می‌دهند
امروزه اعتیاد به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های دلسوزان کشور بدل شده است. شناخت درست ابعاد مختلف بلیه می‌تواند مسوولان امر را در رسیدن به راه حلی مناسب برای مهار این چالش یاری کند. خبر آنلاین گزارش جالبی در این زمینه منتشر کرده است. در بخشی از این گزارش آمده است: «...‌چند سالی است که مصرف شیشه در ایران به بهانه‌هایی چون لاغری و افزایش قوای جنسی افزایش محسوسی داشته است... این مساله به همراه گرایش‌های سنتی به مواد مخدر قدیمی‌تر زنگ خطر را برای جامعه جوان به صدا درآورده است... آمار معتادان ایرانی به یک میلیون و ۳۲۵ هزار نفر رسید. این آمار از سوی حمید صرامی مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر اعلام شد... بر اساس گزارش سازمان ملل متحد که بر اساس آمار رسمی کشور‌ها اعلام شده، حدود ۲۲۰ میلیون نفر معتاد در سراسر جهان وجود دارد که ۱۶۰ میلیون نفر آنها حشیش مصرف می‌کنند، حدود ۱۴ میلیون نفر معتاد به کوکائین هستند، حدود ۹ تا ۱۲ میلیون نفر معتاد به هروئین و مشتقات تریاک (خانواده‌opiud‌ها) هستند، ۱۱ میلیون نفر مصرف‌کننده قرص‌های روانگردان و اکستازی هستند و بقیه سایر مواد را مصرف می‌کنند. برخلاف تصور عموم مردم که فکر می‌کنند استفاده از شیشه در اولویت نخست قرار دارد اما مطابق گزارش‌ها، تریاک در جایگاه اول مصرف معتادان در ایران قرار گرفته است. به عبارت بهتر طبق گزارش سالانه مواد مخدر در سازمان ملل در سال ۲۰۱۰، مصرف‌کنندگان مواد مخدر به ترتیب بیشتر به تریاک با ۴۰۱۳۹۵ کیلوگرم، حشیش و گراس با تقریباً ۷۰ هزار کیلوگرم، هروئین با تقریباً ۲۷ هزار کیلوگرم، مورفین و ترکیبات آن با تقریباً هشت هزار کیلوگرم، متاآمفتامین (شیشه) با تقریباً ۱۴۰۰ کیلوگرم، ماری‌جوانا با تقریباً هزار کیلوگرم و کوکائین با تقریباً ۲۰ کیلوگرم گرایش دارند هر چند ۸۴ درصد از این مصرف‌کنندگان استفاده از دخانیات را هم در کارنامه خود دارند. البته مرگ و میر ناشی از سوء‌مصرف مواد مخدر در میان مصرف‌کنندگان روانگردان‌هایی مثل شیشه رتبه اول، هروئین رتبه دوم و تریاک رتبه سوم را دارد... لذا این شائبه پیش می‌آید که مصرف شیشه بیشتر از بقیه است البته شیشه بیشترین پیشرفت در گرایش مصرف را داشته است چرا که در سال ۲۰۰۷ طبق آمار اعلامی تنها ۳۵ کیلوگرم از این مواد استفاده شده است و متاسفانه تولید زیر‌زمینی آن در داخل کشور باعث افزایش مصرف شده است.»

هر آمپول ‌‌ام‌اس ۱۱ میلیون تومان
این روز‌ها در صفحات اجتماعی روزنامه‌ها به گزارش‌های زیادی درباره مشکلات مردم در بخش دارو و درمان برمی‌خوریم. روزنامه بهار در گزارشی به وضعیت بیماران ‌ام‌اس پرداخته و می‌نویسد: «...‌مشکل اصلی و خاص بیماران ام‌اس، مشکل بیمه آنهاست که محقق نمی‌شود. چون هزینه‌های مربوط به کنترل بیماری «ام‌اس» بسیار بالاست و در بیشتر موارد، بیماران «ام‌اس» مجبورند از داروهای خارجی استفاده کنند و این دارو‌ها اصلاً تحت پوشش بیمه قرار نمی‌گیرند؛ به عنوان مثال تنها یکی از انواع آمپول‌های تایسبری (Tysabri) که بیماران مبتلا به «ام‌اس» استفاده می‌کنند، هر عدد 5/3‌ میلیون تومان بود و قیمت فعلی این آمپول‌ها به هر عدد هفت تا ۱۱میلیون تومان رسیده است. البته این نوع آمپول‌ها را بیماران معمولاً ماهی یک ‌بار تزریق می‌کنند.» مژگان محسنی‌نیا، مدیر اجرایی انجمن « ام‌اس» درباره تعداد بیماران مبتلا به این بیماری به بهار می‌گوید: « با وجود اینکه اعلام می‌شود بیماران مبتلا به ام‌اس در ایران ۸۰‌ هزار نفر هستند، اما این آمار قطعی و درست نیست و تنها مربوط به تعداد افرادی است که به پزشکان یا بیمارستان‌ها مراجعه کرده‌اند؛ در واقع تعداد اصلی بیماران « ام‌اس» در ایران بیشتر از۸۰‌ هزار نفر است که به صورت دقیق ثبت نشده است. در تهران هم انجمن « ام‌اس» ۱۸‌هزار عضو دارد که از این تعداد،۱۳‌هزار نفر ساکن تهران و دیگر اعضا از شهرهای دیگر هستند.» درباره هزینه‌های بیماران «ام‌اس» و مشکلات آنها فاطمه هاشمی، رئیس بنیاد بیماری‌های خاص هم بر این باور است: «چندین سال است که تلاش می‌کنیم تا بیماران ام‌اس را هم به زیرگروه بنیاد بیماری‌های خاص اضافه کنیم. هدف ما این است که بتوانیم برای تامین داروهای این بیماران و بیمه آنها کمک کنیم، اما چون دارو‌های این بیماران قیمت بالایی دارد، دولت زیر بار نمی‌رود که بودجه‌ای برای کمک به بیماران مبتلا به «ام‌اس» در اختیار بنیاد امور خاص قرار دهد... تنها کاری که ما تا به حال توانسته‌ایم برای بیماران «ام‌اس» انجام بدهیم این است که به صورت موردی از بودجه بنیاد بیماران خاص به آنها کمک هزینه درمان داده‌ایم و بیشتر از این کاری نتوانسته‌ایم کمکی برای آنها داشته باشیم.»