تاریخ انتشار:
تنور روابط ایران و آمریکا به این زودی‌ها گرم نمی‌شود
با نزدیک شدن به زمان انعقاد توافقنامه جامع هسته‌ای، تکاپوها نسبت به تدوین طرحی نهایی فزونی یافته است و در این میان ایران و آمریکا بیش از کشورهای دیگر به دنبال انعقاد این توافقنامه هستند.
با نزدیک شدن به زمان انعقاد توافقنامه جامع هسته‌ای، تکاپوها نسبت به تدوین طرحی نهایی فزونی یافته است و در این میان ایران و آمریکا بیش از کشورهای دیگر به دنبال انعقاد این توافقنامه هستند. ایران به جهت آغاز روند توقف تحریم‌ها و آمریکا هم به دلیل شکست سیاست‌های منطقه‌ای این کشور در سایر کشورهای جهان. با وجود آنکه برخی، اتفاق نظر تهران و واشنگتن را به معنای پایان تخاصمات دیرینه ایران و آمریکا می‌دانند اما سوزان مالونی، عضو ارشد مرکز سیاستگذاری خاورمیانه‌ای سابان در موسسه بروکینگز معتقد است که توافق هسته‌ای به معنای گرم شدن رابطه ایران و آمریکا نیست. او در گفت‌وگو با شورای روابط خارجی آمریکا که سایت دیپلماسی ایرانی آن را نقل کرده است، می‌گوید: به نظر من ما در مرحله نزدیک به عادی‌سازی روابط بین دو کشور قرار نداریم و به نظر نمی‌رسد هیچ یک از طرفین منافع سیاسی الزام‌آوری در تغییر محتوای روابط داشته باشد. وی می‌افزاید: توافق هسته‌ای از آن جهت حائز اهمیت است که یک توافق کنترل تسلیحاتی به شمار می‌رود اما منافع رقابتی ایران و آمریکا را تغییر نخواهد داد و جدال بین ایدئولوژی جمهوری اسلامی و واشنگتن و جهان غرب ادامه
خواهد داشت. البته توافق هسته‌ای اهمیت زیادی دارد و گامی رو به جلو به شمار می‌رود. این توافق می‌تواند کانال‌هایی را برای برقراری دیالوگ در زمینه دیگر موضوعات ایجاد کند. اما آنچه از اظهارات رهبری عالی جمهوری اسلامی و دیگر مقامات عالی رتبه در ایران به نظر می‌رسد این است که دست کم در حال حاضر جو سیاسی در این کشور به نفع گرم شدن روابط بین ایران و آمریکا نیست.
ورود مجلس به ماجرای پرداخت غرامت به لندن
مجلس بنا دارد در ماجرای پرداخت غرامت به انگلستان ورود کند. این خبری بود که مهدی دواتگری در واکنش به درخواست انگلستان برای دریافت غرامت از ایران اعلام کرد. روزنامه اعتماد در گزارشی به موضوع غرامتی که مربوط به اتفاقات هشتم آذرماه 90، روزی که تعدادی از نیروهای خودسر به نشان اعتراض در مقابل سفارت انگلستان تجمع کردند و قطع روابط دو کشور ایران و انگلیس را رقم زدند، پرداخته است. در پی خروج کارکنان انگلیسی از خاک ایران نیز متقابلاً لندن خواستار خروج اعضای سفارتخانه ایران از آن کشور شد تا روابط ایران و انگلستان که طی دو سال با کدورت‌هایی روبه‌رو شده بود، کاملاً منفعل شود. اما با روی کار آمدن دولت یازدهم و در پی تحرکات دیپلماسی یاران روحانی در عرصه روابط خارجی کشور با یک گشایش فضا روبه‌رو شد که انگلستان نیز از این تغییر فضا استثنا نبود. مذاکرات پیوسته محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان و همچنین سایر اعضای تیم مذاکره‌کننده با اعضای 1+5 باعث شد انگلستان به‌عنوان یکی از اعضای این گروه روابط خود با ایران را متحول کند و سطح روابط را به کاردار غیر‌مقیم ارتقا دهد. البته در این گیرودار انگلیسی‌ها درخواست دریافت غرامت
از ایران را هم مطرح کرده‌اند، موضوعی که با وجود رد آن از سوی مجید تخت‌روانچی، معاون اروپا و آمریکای وزارت خارجه با انتقاد حسین نقوی‌حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مواجه شده است. به طوری که او در گفت‌وگو با تسنیم امکان ورود مجلس به بحث پرداخت غرامت به لندن را مطرح می‌کند و می‌گوید: «انگلیسی‌ها در حالی از ایران درخواست غرامت می‌کنند که سفارت ایران در لندن نیز مورد تهاجم قرار گرفت و خسارت‌هایی به سفارتخانه ما وارد شد، اما غرامتی پرداخت نکردند.» به گفته او، دستگاه دیپلماسی باید این هشدار را به انگلستان بدهد که اگر بناست دوباره فعالیت‌های سفارتخانه خود را در تهران از سر بگیرند، صرفاً باید سفارتخانه باشند و در چارچوب فعالیت‌های دیپلماتیک و کنسولی عمل کنند.
اشتراکات مسببان حادثه سفارت انگلیس و غائله 22 بهمن قم
حادثه سفارت انگلیس و حواشی آنکه قطع روابط تهران و لندن را به دنبال داشت در روزنامه آرمان نیز انعکاس یافته است. با وجود آنکه نزدیک به سه سال از این واقعه سپری شده اما هستند هنوز افرادی چون منصور حقیقت‌پور، نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس که مسببان حادثه سفارت انگلیس را همان عاملان غائله 22 بهمن قم می‌دانند و می‌گویند: مقامات مسوول باید با عاملان تسخیر سفارت انگلیس برخورد کنند. هرچند که این موضوع به معنای باج‌دهی به لندن نیست. اگر قرار است که توسعه روابط میان ایران و انگلیس ایجاد شود، مقامات این کشور باید به شکل حرفه‌ای در روابط دیپلماتیک با ایران گام بردارند، به عبارت بهتر، تجسس در امور داخلی ایران نداشته و سعی کنند با مخالفان نظام جمهوری اسلامی ایران تماس برقرار نکنند. وی همچنین با اشاره به گزارش کمیته حقیقت‌یاب مجلس درخصوص حادثه 22 بهمن قم تاکید می‌کند: در این گزارش مشخص شد کسانی که در حادثه سفارت انگلیس دست داشتند همین افراد شناسنامه‌داری هستند که در حادثه 22 بهمن قم و حرم حضرت امام (ره) در دو سال پیش باعث لطمه سیاسی به نظام و کشور شدند.
مداخلاتی از جنس مذاکره
افزایش سفرهای مقامات کشورهای جهان به ایران و ارتقای سطح مناسبات تهران و دنیا ایده نگارش گزارشی با عنوان غرب روی پل مذاکره به مداخله مشغول است، را در روزنامه جوان تقویت کرده است. این روزنامه در گزارش خود با طرح این موضوع که دیدارهای خارج از عرف دیپلماتیک برخی مقامات اروپایی در تهران ظاهراً در حال تبدیل شدن به یک رویه است، می‌آورد: این رویه‌ای است که پیش از این از سوی هیات پارلمانی اروپا شاهد بودیم و چندی قبل هم از جانب مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا یعنی خانم اشتون در سفر به ایران و دیدار با یکی از محکومان فتنه پیگیری شد. این روزنامه در ادامه گزارش خود می‌آورد: این اتفاقات در حالی است که بان کی مون دبیرکل سازمان ملل نیز در اقدامی مداخله‌جویانه با ارائه گزارشی به شورای حقوق بشر سازمان ملل، رئیس‌جمهور ایران را به عدم پایبندی به وعده‌های انتخاباتی متهم کرده و گفته است وضعیت آزادی بیان در دوره وی تغییری نکرده است. این حوادث که در پوشش گسترش روابط بین‌المللی در حال وقوع است، مذاکرات را سپری برای مداخلات دیده و پیداست که استقلال‌طلبی و الگوی پیشرفت انقلاب اسلامی را هدف قرار داده است. جوان در گزارش خود با تعدادی
از اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هم گفت‌وگو کرده و دیدگاه مساعد آنها را در این رابطه به دست آورده است.
فرصت طلایی
سایت خبری فرارو نیز در گزارشی با عنوان فرصت طلایی به آخرین دور مذاکرات ایران و 1+5 که با هدف تدوین توافقنامه در پرونده هسته‌ای ایران تشکیل شده است می‌پردازد و با طرح این موضوع که «وین 6» آخرین فرصت است اما پایان مذاکرات نیست، می‌نویسد: «وین 6» آخرین فرصت برای دستیابی به توافق جامع هسته‌ای میان ایران و گروه 1+5 است البته تا پیش از اتمام زمانِ توافق مقدماتی تحت عنوان «برنامه اقدام مشترک». عدم توافق در این مرحله هم به معنای پایان و بن‌بست مذاکرات نیست؛ با این حال دو طرف درصددند تا این «فرصت طلایی» به سادگی از دست نرود. فرارو در گزارش خود به آغاز دور تازه مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 که به منظور دستیابی به توافق جامع و نهایی تا پیش از به پایان رسیدن جدول زمانی تعیین‌شده شش‌ماهه که در چارچوب «برنامه اقدام مشترک» تشکیل شده است اشاره می‌کند و می‌نویسد: پس از مذاکرات ژنو 3 که منجر به دستیابی ایران و گروه 1+5 به توافق مقدماتی موسوم به برنامه اقدام مشترک شد دو طرف شش دور مذاکره در وین برای دستیابی به توافق جامع و نهایی تا پیش از اتمام زمان توافق مقدماتی یعنی 20 جولای (30 تیر) برگزار کردند. از مذاکرات «وین 1» تا
«وین 4» دو طرف با ورود به جزییات اختلافات فی‌مابین تلاش کردند راه را برای ورود به مرحله تدوین پیش‌نویس توافق جامع باز کنند. در مذاکرات «وین 5» هم به دلیل وجود اختلافات گسترده امکان نگارش پیش‌نویس توافق جامع فراهم نشد اما دو طرف توانستند به سندی دست پیدا کنند که حاوی اتفاق نظرات خارج از پرانتز و اختلاف نظرات داخل پرانتز بود. بر اساس آنچه مذاکره‌کنندگان ایران و کشورهای عضو گروه 1+5 به خصوص آمریکا در پایان مذاکرات «وین 5» اعلام کردند، در این مرحله دو طرف نگارش متنی را آغاز کردند؛ هر چند نمی‌توان نام پیش‌نویس توافق جامع روی آن گذاشت. اما این متن که اختلاف نظرات آن در داخل پرانتز گذاشته شده است می‌تواند در «وین 6» به نقشه راهی برای رسیدن به پیش‌نویس توافق جامع منجر شود.
رشد داعش در دامان آمریکا
روزنامه کیهان نیز به روال هفته‌های گذشته خود سرمقاله این هفته‌اش را به پیشروی نیروهای داعش در عراق اختصاص داده‌است و در یادداشتی به قلم محمد ایمانی می‌نویسد: دومین قمار بزرگ آمریکا در عراق بوی باخت می‌دهد. نیروهای ارتش و بسیج مردمی این کشور، ضمن پاکسازی شهر تکریت (زادگاه صدام و مقر بقایای حزب بعث) به سمت موصل در حال پیشروی هستند. تکریت در حالی آزاد می‌شود که آمریکایی‌ها حاضر نشدند به دولت قانونی و منتخب عراق برای سرکوب تروریست‌ها کمک کنند بلکه حتی مواضعی در پیش گرفتند که متضمن حمایت از تروریست‌های داعش بود. او با اشاره به اظهارات برخی از مقامات غربی که اوضاع فعلی عراق را نتیجه سیاست‌های دولت مالکی در بی‌توجهی به سنی‌های این کشور قلمداد می‌کنند، می‌آورد: مقامات آمریکایی ظرف سه هفته اخیر به جای تخطئه تروریست‌ها، دولت عراق و نخست‌وزیر مالکی را متهم کردند که انحصارطلبی می‌کنند و به جنگ فرقه‌ای دامن می‌زنند! آنها مدعی شدند باید دولت نجات ملی تشکیل شود و در نهان به شبکه داخلی و خارجی فشار علیه برگزیدگان انتخابات عراق پیوستند. عجیب بود اما واقعیت داشت.
دیدگاه تان را بنویسید