انتقال پایتخت؛ طرح ناممکن مجلس

این روزها جامعه هنری ایران خود را برای نخستین دوره برگزاری جشنواره‌های فجر در دوره حسن روحانی آماده می‌کند. در این ایام بسیاری از چهره‌ها و آثار هنری که در سال‌های گذشته به هر دلیل عطای جشنواره را به لقایش بخشیده بودند، با علاقه ویژه‌ای خود را برای جشنواره آماده می‌کنند. در روزهای گذشته نخستین اکران «رستاخیز» ساخته احمدرضا درویش برای داوران جشنواره فجر انجام شد. بسیاری از افرادی که این فیلم سینمایی را در این برنامه به تماشا نشسته‌اند، بر این باورند که این اثر هنری اتفاقی بزرگ در عرصه سینمای مذهبی ایران به شمار می‌رود. بسیاری از منتقدان منتظرند تا مشاهده کنند جشنواره‌های امسال چه تفاوت‌هایی با جشنواره‌های ادوار گذشته به ویژه دوره محمود احمدی‌نژاد دارد. در حوزه آموزش عالی نیز این هفته شاهد فضایی پرحاشیه بودیم. در روزهای ابتدایی هفته گذشته رضا فرجی‌دانا وزیر علوم برای پاسخگویی به طرح سوال 23 نفر از نمایندگان مجلس در صحن علنی مجلس حاضر شد. در این جلسه علنی مجلس اعضای جبهه پایداری ابتکار عمل را به دست گرفته و پس از پخش فیلم‌هایی از برنامه‌های دانشجویان در شانزدهم آذرماه امسال به انتقاد از انتصابات وزیر علوم دولت حسن روحانی پرداختند. فرجی‌دانا نیز در این جلسه به دفاع از انتصاب‌های خود پرداخت، پس از همه این حرف و حدیث‌ها مجلس از پاسخ‌های وزیر قانع نشد و کارت زرد دوم نمایندگان به یکی از اعضای کابینه روحانی داده شد.

این روزها اقدامات کمیسیون ماده ‌5 شهرداری تهران به شدت زیر ذره‌بین رسانه‌ها و نهادهای بالادستی قرار گرفته است. طبق گزارش رسانه‌ها در هفته گذشته نیز یکی از مصوبات دیگر این کمیسیون لغو شد و بخشی از فضای سبز تهران از خطر بولدوزرها در امان ماند. ایلنا در این باره نوشت: «...‌شورای عالی معماری و شهرسازی در مصوبه‌ای کاربری اراضی جنوبی پارک جمشیدیه به مساحت 21805 مترمربع که بر اساس بند 2 مصوبه 507 کمیسیون ماده ‌5 مورخ اسفند 90 شهر تهران به کاربری مسکونی در 18 طبقه تغییر یافته بود را لغو کرد. از قرار معلوم کمیسیون ماده ‌5 شهر تهران دو سال پیش اراضی جنوبی پارک جمشیدیه به مساحت 21805 مترمربع که دارای کاربری اولیه پارک عمومی و طبق طرح جامع جدید نیز در پهنه 323 G با کاربری حفاظت ویژه -حد کالبدی شهری- را به کاربری مسکونی در 18 طبقه بدل کرده بود.» فارغ از این اتفاق مبارک، به نظر می‌رسد باید نظارت بر این قبیل کمیسیون‌ها بیشتر شده، تا آشکار شود که اعضای این قبیل کمیسیون‌ها بنا به چه دلایلی به خود اجازه این تخلفات را می‌دهند. ان‌شاءالله که این اتفاقات اشتباهات موردی باشد تا خدای نکرده تخلفات سیستماتیک.

پیشنهاد انتقال پایتخت برای چندمین بار در مجلس مطرح و این بار بر‌خلاف گذشته کلیات آن با 110 رای موافق، 67 رای مخالف و 10 رای ممتنع از 214 نماینده حاضر تصویب شد تا مسوولیت این انتقال پر‌هزینه و سنگین بر عهده دولت روحانی قرار بگیرد. به گزارش اعتماد این در حالی بود که دولت و همچنین تعداد دیگری از نمایندگان با این طرح مخالفت کردند. بر همین اساس، مجید انصاری، معاون پارلمانی رئیس‌جمهور در مخالفت با این طرح اعلام کرد: این مساله از جنس تقنین نیست بلکه انتقال پایتخت موضوع مهم و بزرگی از جنس سیاست‌های کلی نظام است و بدون استیذان و گرفتن نظر رهبری و وضع سیاست‌های کلی در این رابطه امکان‌پذیر نیست. ما معتقدیم بدون اذن رهبری نمی‌شود درباره استقرار نهادهای مختلف از جمله نهاد رهبری در مکان‌های دیگری تصمیم‌گیری کرد بنابراین از نظر ما این طرح از نظر اجرایی و مالی قابلیت اجرا ندارد. او همچنین به بار مالی این طرح اشاره کرد و با طرح این سوال که آیا هزینه‌های انتقال پایتخت محاسبه مالی شده یا خیر، گفت: غیرممکن است که حتی در افق 20‌ساله با محدودیت منابع مالی بتوان حداقل‌های مورد نیاز را تامین کرد. علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی از دیگر مخالفان این طرح بود. او در پاسخ به تذکر جواد جهانگیرزاده، عضو کمیسیون امنیت ملی مبنی بر مغایرت طرح انتقال پایتخت با اصل 75 قانون اساسی، اعلام کرد: این اخطار وارد است چون انتقال پایتخت بار مالی دارد و این بار مالی هم بسیار سنگین است. در این طرح منابع تامین هزینه انتقال پایتخت دیده نشده از این رو این مساله برای شورای نگهبان قابل قبول نیست. با توجه به جمیع جهات این طرح به احتمال زیاد توسط شورای نگهبان رد شده و به بایگانی مصوبات غیر‌قابل اجرای مجلس سپرده خواهد شد.

بدرالسادات مفیدی از بازگشایی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران در آینده‌ای نزدیک خبر داد. مفیدی، دبیر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران گفت: روز شنبه گذشته دیداری با علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی داشتیم. طی این ملاقات و دیداری که پیش از آن با علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی داشتیم این دو وزیر وعده دادند که انجمن به زودی کار خود را آغاز می‌کند و سیدمحمود علوی، وزیر اطلاعات هم موافق بازگشایی این انجمن است. او درباره شیوه ادامه فعالیت انجمن توضیح داد: با رفع مشکلات بلافاصله مجمع عمومی فوق‌العاده از سوی انجمن برگزار می‌شود و طی آن اصلاح اساسنامه در مجمع مطرح و انتخابات هیات‌مدیره برگزار خواهد شد. انجمن صنفی روزنامه‌نگاران یک شاکی رسمی دارد که وزارت اطلاعات است و با پس‌گیری شکایت بلافاصله در انجمن باز و فعالیت آن آغاز می‌شود. این انجمن مهر‌ماه 1376 تاسیس و دفتر اداری آن 14 مردادماه 1388 توسط دادستانی تهران و با حکم سعید مرتضوی پلمب شد. وزیر ارشاد نیز هفته گذشته در جمع خبرنگاران اعلام کرد: «...‌ما می‌خواهیم شرایط را برای تشکیل مجمع عمومی و برگزاری انتخابات انجمن صنفی روزنامه‌نگاران فراهم کنیم.»

این روزها و در حالی که کشور با ده‌ها مشکل دست به گریبان است، سایت جهان نزدیک به علیرضا زاکانی نماینده اصولگرای مجلس با انتشار یادداشتی به زعم خود به مبارزه با تهاجم فرهنگی غرب پرداخته است. این سایت در یادداشتی با عنوان «ماجرای من و لباس‌های محمدحسین» نوشت: «عید نوروز سال گذشته برای پسرم (محمدحسین) یک دست لباس خریدم. بعد از چند روز تازه متوجه عکس بن‌تن در پشت لباس شدم. چون حوصله رفتن به بازار و تعویض آن را نداشتم، خودم را توجیه کردم که چون عکس در پشت لباس است خیلی جلب توجه نمی‌کند. روز اول عید که محمدحسین لباسش را پوشید، خیلی دلخور بودم که چرا موقع خرید دقت نکرده‌ام. کاش برای تعویض لباس اهمال‌کاری نمی‌کردم...کلی به مغزم فشار آوردم که با این لباس بن‌تنی چه کنم. ۴۰ هزار تومان پول بالایش داده بودم. دور انداختنش اسراف بود و هدیه دادنش، ترویج این تیپ لباس‌ها و طرح‌ها محسوب می‌شد. به این فکر افتادم که یک تکه‌دوزی آماده بخرم و روی آن بچسبانم. ولی مطمئن بودم، تکه‌دوزی‌های موجود در بازار هم، همین عکس‌هاست؛ بن‌تن و مرد عنکبوتی و باب‌اسفنجی و باربی و زیبای خفته و... بالاخره به خواست خدا، فکری به ذهنم رسید... خرجش یک دفتر ۲۷۰۰ تومنی و یک ساعت وقت گذاشتن بود. جلد بعضی از دفترهای سینا و ثنا و ثمین، طلقی است و از طرفی طرح‌های مفهومی و زیبایی هم دارد. برای محو کردن چهره بن‌تن از پشت لباس، جلد یکی از دفترهای سینا را قیچی کردم و عکس سینا را از آن وسط درآوردم و روی عکس بن‌تن دوختم ... امسال هم قصد داشتم شلواری برای محمدحسین بخرم که هم ارزان باشد، هم زیبا، هم منقش به عکس و طرحی جذاب، هم گرم و نرم و راحت، و علی‌الخصوص جین نباشد... مطمئن بودم شلواری با این ویژگی‌ها به هیچ‌وجه در کل ایران پیدا نمی‌شود چه رسد به سبزوار!... از آنجا که دستی در خیاطی دارم تصمیم گرفتم خودم شلواری برایش بدوزم که تمام این نکات در آن لحاظ شده باشد. نیم متر پارچه زیبا و گرم و نرم به رنگ سبز خریدم ۱۱۰۰۰ تومان ... دوست داشتم یک نوشته یا یکسری عدد هم روی لباس پیاده کنم... مصر بودم که از حروف و اعداد انگلیسی استفاده نکنم. اما روی اینکه از چه کلمه یا عبارت یا عددی استفاده کنم، خیلی فکر کردم. دوست داشتم از عددی استفاده کنم که واقعه یا تصویر خاصی را در ذهن تداعی کند. ابتدا عدد ۱۳۵۷، سال پیروزی انقلاب به ذهنم خطور کرد، اما در آوردنش وقت می‌برد و کمی برایم سخت بود. بالاخره عدد ۹ را انتخاب کردم. مدنظرم ۹ دی‌ماه ۸۸ بود. روز بصیرت ملت ایران.

تخریب برج جهان‌نما، قصه‌ای است که انگار قرار نیست پایانی برای آن وجود داشته باشد. شرق در روزهای گذشته در گزارشی به این ماجرا پرداخته و می‌نویسد: «حدود یک دهه است که میدان نقش جهان اصفهان، یکی از آثار میراث جهانی، به دلیل ساخت برجی بلند در حریمش به مرکز توجه دوستداران میراث فرهنگی و یونسکو تبدیل شده است؛ برجی که پرونده تعدیلش از دولت هشتم به دولت یازدهم به ارث رسید تا دوستداران میراث منتظر باشند که آیا این بار کلید دولت یازدهم می‌تواند قفل 10‌ساله برج جهان‌نما را که گویا با حکومت 12‌ساله مرتضی سقاییان‌نژاد بر مسند شهرداری دیار نصف جهان طلسم شده است، باز کند یا نه؟ پس از چند بار بازدید کارشناسان یونسکو از روند تعدیل برج جهان و مهلت دادن به دولت جمهوری اسلامی برای تخریب بخش‌های باقی‌مانده آبان‌ماه سال جاری، معاون میراث فرهنگی استان اصفهان اعلام کرد طبق آخرین بازدیدی که هفته اول آبان‌ماه از روند تخریب برج توسط کارشناسان این سازمان انجام شده است ستون‌ها و سقف‌های باقی‌مانده تخریب شده و تنها یک بخش که شامل اتاقک آسانسور است باقی مانده است. ناصر طاهری با اعلام این خبر گفت: شهرداری اعلام کرده به لحاظ فنی امکان تخریب این بخش وجود ندارد و به جز این بخش سایر موارد مطابق با نظر یونسکو تخریب و گزارش روند تخریب مستندنگاری و برای ارائه به یونسکو آماده است.» شرق در پایان گزارش خود می‌نویسد: «متاسفانه سال‌هاست که ما اجازه داده‌ایم کسانی در کنار آثار جهانی برج بسازند و میراث جهانی یک ملت با پیشینه چند هزار‌ساله را در جهان بی‌اعتبار کنند و شهروندان و مسوولان هم بی‌تفاوت از کنار آن عبور کنند.»