تاوان دونالد ترامپ
راه‌های درست و غلط پاسخگو کردن رئیس‌جمهور در برابر اعمالش
در طول 230 سال گذشته مجلس نمایندگان تنها دو بار به استیضاح رئیس‌جمهور رای داد. اما تنها در طول 13 ماه با متهم کردن ترامپ این آمار دو برابر شده است. اکنون نیز سنا با متهم کردن او، به عنوان اولین رئیس‌جمهوری آمریکا که متهم می‌شود سرزنش تاریخی دیگری را ثبت خواهد کرد. لحظه‌ای عقب بایستید و به وقاحت فاحش در کارهای او نگاه کنید؛ به عنوان یک رئیس‌جمهور سعی داشت با لغو انتخاباتی که بدون هیچ ابهامی در آن شکست خورده بود به قدرت بچسبد. در ابتدا در کارزاری چندماهه دروغی بزرگ را منتشر کرد تا رای‌دهندگان خود را متقاعد کند که تقلبی بزرگ در انتخابات اتفاق افتاده است و رسانه‌ها، دادگاه‌ها و سیاستمداران، که حقیقت را می‌گویند، در واقع بخشی از توطئه‌ای شرورانه برای به دست گرفتن قدرت بوده‌اند. اما پس از آنکه نتوانست مقامات ایالتی را وادار کند رای را نادیده بگیرند، او و مریدانش گروهی از اوباش خشن را تحریک کرده و برای ترساندن کنگره فرستادند تا به خواسته‌اش برسد. و در آخر زمانی که اوباش به کنگره هجوم بردند و مایک پنس معاون رئیس‌جمهور را برای خیانت به دار زدن تهدید کردند، ترامپ برای ساعت‌ها فقط تماشا می‌کرد و به درخواست‌های ناامیدانه قانونگذاران برای کمک به آنها توجه نکرد.
در یک دموکراسی هیچ جرمی بالاتر از خیانت نیست. ترامپ باید برای خیانت به سوگند خود به عنوان رئیس دولت مجازات شود. او باید از بازگشت دوباره به سمت خود منع شود در غیر این صورت ممکن است در سال 2024 دوباره به قدرت برسد. در صورتی که کسی بخواهد در آینده کاری را که او کرد، تکرار کند، او باید نمونه‌ای باشد از اینکه آمریکا با چه شدتی رهبری را که قانون اساسی‌اش را پایمال کند، طرد می‌کند.
تا این هفته تنها تلاش برای پاسخگو کردن ترامپ در جریان یورش به کنگره از سوی رسانه‌های اجتماعی صورت گرفت که برای جلوگیری از خشونت‌های بعدی در مراسم تحلیف جو بایدن دسترسی او را به سیستم‌های عامل خود مسدود کردند. گرچه اف‌بی‌آی مرتب درباره خطرات واقعی خشونت هشدار می‌دهد، اما امثال توئیتر و فیس‌بوک با تمرکز بر توئیت‌ها و پست‌های فردی رئیس‌جمهور بسیار بهتر عمل کردند.
ممنوعیت‌های آشکار سیاست را تضعیف می‌کند. این ممنوعیت‌ها خودسرانه به نظر می‌رسند چراکه شرکت‌های فناوری آنها را در واکنش به حمله کنگره اجرا کرده‌اند، در حالی که آنها قبلاً انتخاب کردند که حساب رئیس‌جمهور را مسدود نکنند. این حرکت آنها مغرضانه به نظر می‌رسد چراکه اکنون می‌توانند در مظان این اتهام قرار گیرند که فرصتی برای خودشیرینی در دولت بایدن یافته یا قصد داشته‌اند شورش‌های ضدترامپ را در میان کارکنان خود سرکوب کنند. صرف‌نظر از اینکه این انتقاد منصفانه هست یا خیر، این واقعیت که تجار قدرتمند اولین کسانی بودند که در برابر ترامپ ایستادند سابقه بدی ایجاد می‌کند و نارضایتی طرفداران او را نیز برمی‌انگیزد. اگر قصد دارید به جای جذب و اهلی کردن، اوباش را از سیاست بیرون برانید، با ریسک سوق دادن آنها به سمت عوام‌فریبان روبه‌رو خواهید بود.
بهترین جا برای دفاع از قانون اساسی مکانی است که خود قانون مهیا کرده است: کنگره. به همین دلیل است که مجلس حق استیضاح ترامپ را داشت و به همین دلیل سنا باید برای محکوم کردن او عجله کند. تشریفات قانونی به این معناست که جلسات دادرسی پس از اینکه ترامپ دفتر ریاست‌جمهوری را ترک کرد تقریباً حتمی خواهد بود. در این صورت دو مانع می‌تواند در این راه ایجاد شود: شرط تامین اکثریت دوسوم آرا برای محکومیت و خود قانون اساسی.
مانع قانونی از سوی آن دسته از حقوقدانان محافظه‌کاری مطرح می‌شود که معتقدند رئیس‌جمهور نمی‌تواند پس از ترک مقام خود محاکمه شود. با وجودی که پس از استعفا جلسات دادرسی علیه وزیر جنگ، اولیس گرانت، به اتهام فساد اداری ادامه پیدا کرد، هیچ رئیس‌جمهوری پس از پایان دوران ریاست‌جمهوری در مظان استیضاح قرار نگرفته است. با این حال قانونگذاران نمی‌توانند روسای جمهور را در طول دوره بین انتخابات ریاست‌جمهوری تا مراسم تحلیف غیرقابل استیضاح بگذارند. در این صورت، او فراتر از قانون است، دقیقاً زمانی که امکان عدم انتخاب مجدد دیگر برایش وجود ندارد و ممکن است بیشترین وسوسه را برای زیرپا گذاشتن قانون داشته باشد.
شاید دیوان عالی متمایل به محافظه‌کار باید جواب را مشخص کند. اگر مانع از محاکمه سنا شود، کنگره باید به ابزارهای کمتر رضایت‌بخش چون توبیخ رسمی یا ممنوعیت از سمت مطابق متمم 14 قانون اساسی برای دست داشتن در قیام یا شورش، متوسل شود. اما در صورتی که اجازه دهد محاکمه انجام شود، سنا باید با سرعتی بیشتر کار را جلو ببرد.
ترامپ هیچ‌گاه کسانی چون میچ مک کانل، رهبر سنا را که با تایید پیروزی بایدن در انتخابات ریاست‌جمهوری او را ناکام گذاشتند، فراموش نمی‌کند. کسانی که حرکت بر ضد او را آغاز کرده‌اند باید کار خود را به پایان برسانند. تاریخ وجود دارد. آنها باید به این فکر کنند که ریاست‌جمهوری ترامپ و سهم آنها در آن در نهایت مورد قضاوت قرار خواهد گرفت. 10 نماینده جمهوریخواه در مجلس نمایندگان به استیضاح رای مثبت داده‌اند. سناتورها باید از آن پیروی کنند. هرچه بیشتر بهتر، هم برای حزب جمهوریخواه و هم برای آمریکا.
و این منجر به آخرین استدلال جمهوریخواهان برای برکناری ترامپ می‌شود. حامیان او معتقدند در زمانی که آمریکا به اتحاد نیاز دارد استیضاح تفرقه‌انگیز است. این استدلال غلط و خودخدمتی است. هیچ‌کس به اندازه ترامپ و حزبش باعث اختلاف و نفاق‌افکنی نشده است. با تظاهر به اینکه هیچ چیز اشتباه نیست نمی‌توان بر نفاق و جدایی پیروز شد.
منبع : اکونومیست
