حزبی که معادلات را بر هم زد

حزب ملی اسکاتلند معروف به SNP، در انتخابات جدید تحولی ایجاد کرده است؛ به این ترتیب، با افزایش حدود 40 موردی تعداد صندلی‌های خود، معادلات قبلی را برهم زده و بسیاری از آرایی را که عموماً مربوط به حزب کارگر بودند به خود اختصاص داده است. آنها سال گذشته، رفراندومی را جهت استقلال اسکاتلند از بریتانیا برگزار کردند که به نتیجه نرسید، اما هنوز طرفداران خود را حفظ کرده‌اند و در این انتخابات سعی دارند جایگاه خود را تقویت کنند. وابستگی اقتصاد آنها به نفت یکی از دلایل رای نیاوردن رفراندوم سال گذشته عنوان می‌شود. مجله «اکونومیست» با نیکلا استورجن، رهبر این حزب گفت‌وگوی مفصلی انجام داده است که خلاصه‌ای از آن را در ادامه می‌خوانید.



شما در پارلمان قبلی فقط شش صندلی در اختیار داشتید، اما نظرسنجی‌های کنونی بیش از 40 صندلی را برای حزب شما متصور هستند، این مساله را چطور ارزیابی می‌کنید؟
نخست آنکه من به این پیش‌فرض‌ها اعتقاد ندارم و به نظرم نباید به نتایج نظرسنجی‌ها توجه کرد. ما تمام تلاش خود را برای جذب آرا به نفع SNP‌ها می‌کنیم. حزب ملی اسکاتلند در پارلمان قبلی شش صندلی داشت و در بهترین دوران 11 صندلی را در پارلمان عمومی به خود اختصاص داده است. بنابراین، هر تعدادی بالاتر از این رقم یک رکورد برای ما محسوب می‌شود. با این حال، ما تمام تلاش خود را برای کسب صندلی‌های بیشتر انجام می‌دهیم و به نظرم دلیلی ندارد وقت خود را برای آنکه بدانیم چه رتبه‌ای در نظرسنجی‌ها داریم تلف کنیم. به عقیده من، کمپینی که در رفراندوم استقلال اسکاتلند در سال گذشته تشکیل شد، اکنون نیز باید صدای واحد خود را به گوش همه برساند. مردم نمی‌خواهند به روزهای پیش از رفراندوم برگردند، زمانی که در تصمیمات پارلمان هیچ توجهی به مردم اسکاتلند نمی‌شد. همچنین به عنوان دومین مساله باید گفت که همه مردم پیشرفت سیاسی را در پارلمان جدید انتظار دارند، آنها می‌خواهند ببینند چگونه قرار است سیاست‌های ریاضتی زیر سوال روند.

به منظور حذف سیاست‌های ریاضتی، شما پیشنهاد همکاری با حزب کارگر را نیز داده‌اید؛ می‌توانید شرایط انجام این همکاری را تشریح کنید؟
پیش از هر چیزی من اعلام کرده‌ام که SNP، هیچ‌گاه با محافظه‌کاران همکاری نخواهد کرد، چه به صورت رسمی و چه غیررسمی. همچنین، من اشاره کرده‌ام که همکاری رسمی ما با حزب کارگر، به منظور تشکیل دولت مشترک چندان مورد تمایل نیست. با این حال اگر پس از انتخابات، تعداد اعضای پارلمان که با توری‌ها (محافظه‌کاران) مخالف هستند بیش از موافقان آنها شود، به منظور گرفتن دولت از دست محافظه‌کارها، همکاری لازم را خواهیم داشت. پیشتر به اد میلیبند، نماینده حزب کارگر گفته بودم که اگر حزب ملی اسکاتلند و کارگر با یکدیگر ترکیب می‌شدند می‌توانستیم آرای بیشتری از محافظه‌کاران کسب و دولت را از چنگال آنها رها کنیم. اکنون اما، آنچه من می‌توانم بگویم آن است که تا جایی با حزب کارگر همراه خواهیم شد که نخواهد مشابه توری‌ها رفتار کند. بنابراین، تصمیم داریم نقش خود در پارلمان بعدی را حفظ و از اجرای سیاست‌های نامناسب جلوگیری کنیم.

به نظر شما مهم‌ترین نقطه ضعف اد میلیبند چیست؟
من در جایگاهی نیستم که راجع به میلیبند قضاوت کنم، زیرا او را به طور شخصی نمی‌شناسم. با این حال، ما از احزاب ضدمحافظه‌کاران حمایت می‌کنیم که می‌تواند شانس نخست‌وزیر شدن آقای میلیبند را افزایش دهد. وی می‌تواند نخست‌وزیر بهتری باشد اگر به توصیه‌ها و پیشنهادهای حزب بزرگی مثل SNP توجه کند. ما حتی ممکن است وی را مجبور به پیروی از سیاست‌های ضدریاضت و حمایت از بخش خدمات درمانی ملی (NHS) نیز کنیم. این نوعی پیشرفت سیاسی است که من انتظار دارم در پارلمان بعدی مشاهده کنیم.

اما به هر حال شما نمی‌توانید حزب اصلی باشید؛ بنابراین سیاست‌های دولت را نیز شما نمی‌نویسید. پس این حزب کارگر خواهد بود که پیشرفت خواهد کرد، به ویژه در مقایسه با محافظه‌کاران.
به نظر من، حزب کارگر باید خیلی بیش از اینها پیشرفت کند و ما نمی‌خواهیم دولت توری دیگری را مشاهده کنیم. آنها برای اسکاتلند بسیار بد هستند و زمانی که من در 16سالگی وارد حزب ملی اسکاتلند شدم، علت آن ظلم‌هایی بود که دولت تاچر (نخست‌وزیر اسبق و محافظه‌کار بریتانیا) به کشور ما کرده بود. با این حال، به نظر من اشتباه اخیر حزب کارگر تقلید از توری‌هاست، به جای آنکه سعی بر پیشرفت سیاسی خود داشته باشند. به این ترتیب، دولت قبلی حزب کارگر گرچه امیدواری زیادی در ابتدا ایجاد کرد، اما در ادامه هزینه‌های تحصیل را افزایش داد، خصوصی‌سازی بخش NHS را آغاز کرد و در جنگ غیرقانونی با عراق شرکت کرد. بنابراین، به نظر من حزب کارگر باید پیشرفت‌های بیشتری داشته باشد و تاثیر گروه بزرگی مثل SNP روی آنها می‌تواند این شرایط را فراهم کند.

با توجه به آنکه یکی از اهداف حزب شما، استقلال اسکاتلند است، در پارلمان بعدی چه اقدامی در این خصوص انجام می‌دهید؟
این یک حقیقت غیرقابل انکار است که استقلال اسکاتلند یکی از خواسته‌های مهم SNP است. با این حال، این سوالی نیست که در انتخابات عمومی از مردم پرسیده می‌شود. بنابراین، ما برای کسب صندلی‌های بیشتر تلاش می‌کنیم تا بتوانیم در اتخاذ بهترین تصمیم‌ها که منافع مردم اسکاتلند را نیز در بر داشته باشد مشارکت کنیم. اکنون خوشبختانه، ما تجربه کافی برای تشکیل دولت در اسکاتلند را داریم، مردم ما نیز توانایی لازم را جهت تامین مایحتاج خود دارند، بنابراین استقلال اسکاتلند مساله‌ای است که به آن باور داریم. با این حال، آنچه من به عنوان اولین وزیر حزب ملی اسکاتلند انجام خواهم داد، تلاش برای اداره بهتر کشور است. این مهم‌ترین وظیفه و هدف من خواهد بود و اگر مردم احساس کنند که تصمیم‌گیران سیاسی باید در پارلمان خود اسکاتلند مستقر شوند برای این هدف نیز تلاش می‌کنم.

برخی سقوط قیمت نفت را یکی از دلایل منتفی شدن رفراندوم قبلی جهت استقلال اسکاتلند عنوان می‌کنند. آیا این موضوع می‌تواند نگرانی‌هایی را در زمینه مدیریت مالی اسکاتلند به صورت مستقل ایجاد کند؟
نه، نمی‌تواند. اگر به یاد داشته باشید زمانی که کمپین رفراندوم استقلال به راه افتاد قیمت نفت 110 دلار بر بشکه بود و پیش‌بینی‌ها نفت 128دلاری را در نظر گرفته بودند. این در حالی بود که سقوط قیمت‌ها را شاهد بودیم. با وجود این، قیمت نفت بدون شک افزایش می‌یابد؛ همچنین، نفت هیچ‌گاه قفل مطلق اقتصادی برای استقلال اسکاتلند نبوده و نخواهد بود.

اما همیشه نقش تعیین‌کننده‌ای داشته است؟
بدون شک. نفت یکی از مزایای اصلی اقتصادی برای اسکاتلندی‌هاست، اما می‌خواهم توجه شما را به برخی آمارهای اخیر جلب کنم. اگر فرض کنیم درآمدهای نفتی ما در 10 سال آینده تغییری نکند، ما سه میلیارد پوند کمتر از درآمد فعلی خود خواهیم داشت. این در حالی است که درآمدهای غیرنفتی ما پیش‌بینی می‌شود تا 15 میلیارد پوند نسبت به مقدار فعلی افزایش یابند. این موضوع به خوبی قدرتمند بودن سایر بخش‌های اقتصادی اسکاتلند را تایید می‌کند.

بزرگ‌ترین نگرانی شما برای همکاری با حزب کارگر چیست؟
من نگرانی خاصی در این خصوص ندارم. ما به چیزهایی که به نظرمان اشتباه باشد رای نخواهیم داد. حزب ملی اسکاتلند، به آن دسته از سیاست‌های حزب کارگر که کپی‌برداری از سیاست توری‌هاست، رای نمی‌دهد. آنچه ما در پارلمان جدید جست‌وجو می‌کنیم، ایجاد ارتباط میان احزابی است که هم‌فکری بیشتری با آنها داریم.

چه نظری در مورد رفراندوم خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا دارید؟
فکر می‌کنم اگر چنین مساله‌ای مطرح شود، تعداد کثیری از مردم اسکاتلند مجدداً خواستار استقلال می‌شوند. زیرا خروج از اروپا خواسته آنها نیست. بنابراین، در صورت مطرح شدن این موضوع، باید رفراندومی جداگانه در چهار قسمت بریتانیا برگزار شود و نه در کل بریتانیا.