بهتر از سال قبل

پیش از هر چیز باید به این نکته توجه داشته باشیم که روحانیت اساس و بنیان انقلاب است؛ انقلاب ما بر پایه روحانیت بنا شد و امام بزرگوار ما توانست با ایجاد انسجام و یکپارچگی، حرکتی نو در بین حوزه‌های علمیه ایجاد کند و آن را با کمک مردم به ثمر بنشاند. جمهوری اسلامی به روشنی نشان داده در هر زمان و در هر حرکتی که روحانیون حضور فعال داشتند، نتایج خوب و قابل توجهی به دست آمده است. حتی اگر به تاریخ اسلام هم نگاه کنیم می‌بینیم که در هر موقعیتی که موفقیت حاصل شده، می‌توان نقشی از روحانیت را به روشنی و وضوح مشاهده کرد. در این شرایط نگاهی به این روزهای ایران نشان از آن دارد که روحانیت همچنان نقشی محوری در جمهوری اسلامی ایران دارند و در صدر تمام آنها هم مقام معظم رهبری قرار گرفته‌اند که روحانیت به عنوان تابع ایشان، نظرات و دستورات معظم‌له را به عنوان راه روشن خودشان پذیرفته‌اند. در این بین اینکه رئیس‌جمهوری ایران هم یک روحانی هستند، جای خرسندی دارد. با شناختی که من از آقای روحانی دارم، ایشان همواره ارتباط بسیار خوبی با روحانیت و روحانیون داشته‌اند؛ با این حال آنچه در سال آینده ضروری به نظر می‌رسد این است که آقای روحانی باید در این سال ارتباط خود را با حوزه‌های علمیه و خصوصاً حوزه علمیه قم حفظ کند؛ چراکه بدون شک رهنمودهای مراجع بزرگوار و نظراتی که روحانیون به صورت دلسوزانه مطرح می‌کنند می‌تواند در بسیاری از مشکلات، راهگشا باشد. بدون شک اگر آقای روحانی در این سال به تذکراتی که از سوی روحانیون مطرح می‌شود عمل کنند، می‌توانند در کار خود بیشتر از پیش موفق شوند. سال آینده، سال مهمی برای کشور خواهد بود. سالی است که در آن هم انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار می‌شود و هم انتخابات مجلس خبرگان رهبری؛ از سوی دیگر در این سال مسائل اقتصادی به شکل متفاوتی از سال‌های گذشته بروز و ظهور پیدا می‌کنند و در کنار تمام اینها در این سال نتیجه مذاکرات هسته‌ای مشخص می‌شود که در نتیجه آن چه این پرونده با خوبی به پایان برسد و چه با بدی، مسائلی در پیش می‌آورد که هر کدام‌شان ممکن است تاثیری جدی در سیاست ایران داشته باشند. در این شرایط به نظر می‌رسد وحدت و یکپارچگی در بین تمام اقشار جامعه از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ خصوصاً حفظ هماهنگی و وحدت بین دولت و روحانیت. شکی نیست که روحانیت مانند همیشه در این سال هم انتظار خاصی از دولت نخواهند داشت و تنها به فکر مصالح نظام هستند. واقعیت این است که روحانیت تنها می‌خواهد دولت‌ها در چارچوب قانون اساسی و شرع مقدس فعالیت کنند؛ در این شرایط به نظر می‌رسد اگر آقای روحانی بدون توجه به بعضی از اطرافیانش که تمایل چندانی به داشتن ارتباط بین دولت و مراجع ندارند، تنها با روحیه شخصی‌شان که همواره بر پایه ارتباط با روحانیت بوده، شعار انتخاباتی خود یعنی اعتدال را که به معنای پرهیز از افراط و تفریط است، دنبال کند، می‌تواند به سمت موفقیت گام‌های بلندتری بردارد. در این شرایط، در صورتی که آقای روحانی نتواند این رابطه را دنبال و برای استحکام بیشتر آن تلاش کند، عملاً ممکن است که بر اصل نظام خسارت‌هایی به وجود آید؛ چراکه دولت همان‌طور که می‌تواند در صورت توجه به مشورت‌ها و راهکارهای روحانیون با قدرت پیش برود و این قدرت به نفع نظام باشد، در صورت عدم توجه به راهنمایی‌های روحانیون ممکن است مشکلات بسیاری را برای قدرت کشور به بار آورند. در این راستا نباید از این هم غافل ماند که آقای روحانی، همان‌طور که از ابتدای کارشان مورد تایید بسیاری از روحانیون مانند روحانیون جامعه روحانیت مبارز که خود ایشان هم از موسسان این جامعه هستند، بودند، کماکان و در سال آینده هم در صورت داشتن ارتباط با روحانیت، می‌تواند این پشتیبانی را با خود نگه دارد.