محدودیت فساد

افشای اسناد موسوم به پاناما، تقریباً عرصه سیاست اکثر کشورهای جهان را تحت تاثیر قرار داده است. چین نیز از این قاعده مستثنی نبوده است. اما اسناد افشا‌شده در مورد چین یک تفاوت کوچک با بقیه کشورها دارد، بیشتر از آنکه اسم خود سیاستمداران چینی در این فهرست به چشم بخورد، نام اعضای خانواده و بستگان درجه اول آنهاست که توجه‌ها را به خود جلب می‌کند. به همین دلیل، دولت این کشور قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن همسر و فرزندان مقامات رسمی محلی و ملی، اجازه قانونی برای ایجاد شرکت یا همکاری در عملیات تجاری شهرداری‌ها را ندارند. این قانون که از ماه می در شانگهای در حال اجراست، به مناطق دیگر این کشور مانند پکن، گوآنگ‌دانگ و... گسترش یافته است.
این تصمیم در جلسه هیات دولت که در روز دوشنبه 18 آوریل برگزار شد، اتخاذ شد. جلسه فوق که از قبل هم اعلام شده بود به تصمیم‌گیری در مورد نحوه دستیابی به اصلاحات سیاسی و اقتصادی اختصاص داشت، به ریاست رئیس‌جمهوری چین برگزار شد.
البته اسناد منتشرشده پاناما، و لیست اسامی استخراج‌شده از خلال این اسناد، لزوماً به معنی داشتن فعالیت غیرقانونی نیست. اما میزان دارایی مقامات سیاسی و خصوصاً فرزندان آنها در خارج از کشور، همیشه برای حزب حاکم کمونیست در این کشور بسیار حساسیت‌برانگیز بوده است. تعداد زیادی از مقامات نسبتاً مهم حزب حاکم این کشور، به همراه تعداد زیادی از مقامات محلی این حزب، با برنامه وسیعی که «شی»، رئیس‌جمهوری برای مبارزه با فساد به راه انداخت، دستگیر شدند. برنامه اخیر، که حکم ممنوعیت فعالیت هم جزیی از آن است، در دوره آزمایش در شانگهای منجر به برکناری 10 نفر از مقامات رسمی این منطقه، جابه‌جایی 10 نفر دیگر و مورد بررسی و تحقیق قرار گرفتن سه نفر دیگر شده است.
البته دولت و مقامات حزب کمونیست چین، نمی‌توانند ادعا کنند تا به حال اطلاعی در مورد این وضعیت نداشته‌اند. در واقع وب‌سایت روزنامه‌های بلومبرگ و نیویورک‌تایمز در سال 2012 و بعد از چاپ چند مقاله در مورد دارایی مقامات چینی و وابستگان آنها در بانک‌های خارجی مسدود شد و دولت چین از دادن ویزا به هر روزنامه‌نگاری که مرتبط با یکی از این روزنامه‌ها بود، خودداری کرد.
اگرچه اطلاعات مربوط به اسناد پاناما، تا حدی و نه کامل، در چین منتشر شده است، اما میزان اطلاعات ارائه‌شده به زبان ژاپنی و انگلیسی به شدت تفاوت دارند. بیشتر اطلاعات به زبان انگلیسی، حتی در رسانه‌های محلی، منتشر شده‌اند. مقاله‌هایی که به زبان چینی هم در اختیار عموم قرار گرفته‌اند، در کنار ارائه محدود اطلاعات بیشتر بر این نکته تاکید دارند که اطلاعات مربوط به دولت‌های غربی با برد و وسعت کم، و با حاشیه‌های اندک ارائه شده در حالی که اطلاعات اگر مربوط به دولت‌های غیر‌غربی مانند روسیه و چین باشد، با جزییات زیاد و دامنه انتشار بالا در اختیار افکار عمومی جهان قرار گرفته است. ادعایی که البته نمی‌توان آن را رد کرد.