استارلینک

اطلاعات صرفاً از طریق کابل‌ها ارسال نمی‌شوند، بلکه می‌توان آنها را از طریق هوا و فضا هم فرستاد. این روش در مقایسه با سیم‌کشی‌ها تاب‌آوری بیشتری دارد و به مناطقی نفوذ می‌کند که از دسترس خارج‌اند. ماهواره‌ها می‌توانند راهی برای دسترسی به مناطق دورافتاده باشند. شبکه استارلینک متعلق به ایلان ‌ماسک هم‌اکنون 5288 ماهواره مستقر دارد و مجوز پرتاب چند هزار ماهواره دیگر تا سال 2031 صادر شده است (آقای ماسک می‌گوید 42 هزار ماهواره لازم دارد). این شرکت بیش از دو میلیون کاربر دارد. شرکت آمازون متعلق به جف بزوس قصد دارد 3263 ماهواره در پروژه‌ کویپر به فضا بفرستد. شرکت بریتانیایی وان وب هم 650 ماهواره را در مدار دارد. با ورود کشورهایی مانند چین به این عرصه، ماهواره‌های بیشتری در راه خواهند بود.

ماهواره‌های مدار پایین با فاصله چندصدکیلومتری از سطح زمین در مقایسه با ماهواره‌های قدیمی امکان ارتباطات سریع‌تر و مطمئن‌تر را فراهم می‌کنند. به گونه‌ای که شما می‌توانید در یک کلبه کوهستانی یک فیلم نت‌فلیکس را پخش کنید هرچند سرعت آن به اندازه کابل‌های نوری نیست. مشکل آنجاست که این‌گونه ماهواره‌ها به سرعت در آسمان حرکت می‌کنند و از نقطه دسترس یک کاربر زمینی خارج می‌شوند، بنابراین سامانه‌های ماهواره‌های مدار پایین به آنتن‌هایی نیاز دارد که می‌توانند ماهواره‌های در حال عبور را رهگیری کنند و تشخیص دهند کدام‌یک از دامنه خارج می‌شود و کدام‌یک آنقدر نزدیک شده است که بتوان به آن متصل شد. نرم‌افزارها باید مرتب این جابه‌جایی‌ها را تسهیل کنند، به گونه‌ای که کاربر هیچ نوع کاهش خدمات را احساس نکند.

خدمات ماهواره‌ای هنوز ارزان‌ نشده‌اند و در مناطق محروم و دورافتاده به یارانه نیاز دارند اما وقتی میلیاردرهای شیفته موشک و فضا تعداد بیشتر و بیشتری از ماهواره‌ها را به مدار بفرستند هزینه‌ها کاهش پیدا می‌کند. این امکانات زمانی اهمیت زیادی پیدا می‌کنند که عاملی مانند تغییرات اقلیمی، سیاست یا جنگ سامانه کابلی را مختل کند. بمباران سنگین اسرائیل شبکه اینترنت در غزه را خاموش کرد و اوکراین در جنگ با روسیه به استفاده از استارلینک روی آورد. 

اما جنگ همزمان این سوال را در ذهن‌ها زنده کرد که اگر یک فرد به خاطر منافع تجاری کنترل اینترنت را در دست گیرد چه خواهد شد؟ آقای ماسک در اوکراین به این متهم شد که جلوی عملیاتی را که احساس می‌کرد به تشدید جنگ می‌انجامد می‌گرفت. در تایوان هم برخی نگران آن‌اند که کسب‌وکار بزرگ تسلا در چین بر آقای ماسک تاثیر گذارد. آنها می‌پرسند اگر چین به تایوان حمله و جنگی را آغاز کند که پای آمریکا هم به آن کشیده شود آیا آقای ماسک به تایوان اجازه دسترسی به استارلینک را خواهد داد؟ این پرسش که چه کسی مالک اینترنت است یکباره به بحثی ژئوپولیتیک تبدیل خواهد شد.