در مسیر تندباد

این روزها اوضاع اقتصادی کشور بدتر از هر زمانی است که بسیاری از ما به خاطر می‌آوریم. تورم بیشتر از سه سال است که بالای ۴۰ درصد باقی‌ مانده، همه شاخص‌های رفاه و مصرف خانوار با شیب نگران‌کننده‌ای درحال بدتر شدن هستند، درآمد سرانه کماکان کاهنده است، حساب سرمایه کشور منفی است و هزینه استهلاک دارایی‌های ملی بیشتر از مخارج سرمایه‌ای دولت شده، تعداد خانوارهای در محدوده فقر افزایش شدیدی پیداکرده و حدود یک‌پنجم خانوارهای کشور در معرض فقر مطلق هستند.

در سه سال گذشته اقتصاد ایران متوسط تورم 40 درصدی را تجربه‌کرده و یک سناریو این است که در پنج سال آینده هم متوسط تورم در کشور 40 درصد خواهد بود. در این صورت اگر فرض کنیم هزینه خانواده‌ای در حال حاضر با تورم 40درصدی، هشت میلیون تومان باشد، این رقم در سال 1406 به 43 میلیون تومان خواهد رسید.

همچنین هزینه خانواده‌ای که در حال حاضر 12 میلیون تومان است، در سال 1406 به 64میلیون تومان می‌رسد و این رقم برای خانواده‌ای که در حال حاضر 20 میلیون تومان هزینه ماهانه دارد در سال 1406 به 107 میلیون تومان خواهد رسید.  در این پرونده به دنبال آن هستیم تا تصویری از آینده اقتصاد و جامعه را نشان دهیم. تورم برخلاف آنچه برخی تصور می‌کنند تنها گرانی دسته‌جمعی کالاها نیست؛ هیولایی است که به همان‌اندازه که توسط اقتصاد هدایت می‌شود از سیاست و جامعه تاثیر می‌پذیرد و بر هر سه تاثیر می‌گذارد. با این پیش‌فرض، سوار بر ماشین زمان می‌شویم و به پنج سال آینده سفر می‌کنیم. اکنون در سال 1406 هستیم و فرض ما این است که در هشت سال گذشته متوسط تورم در کشور 40 درصد بوده است. اگر چنین فرضی را بپذیریم، سوال این است که هشت سال تورم 40 درصدی با جامعه ایران چه خواهد کرد؟