تاریخ انتشار:
خرد‌ه‌مالکی بلای جان سیستانی‌ها
ﺍﺭﺍﺿﻲ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﻛﻨﺎﺭﻩ دﺭﻳﺎﭼﻪ ﻫﺎﻣﻮﻥ ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ سال‌هاﻱ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﻳﻦﺷﺎﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺎل ١٢٨٣ ﻫﺠﺮﻱ قمری ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺮﻛﺰﻱ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﻭ ﺧﺎﻟﺼﻪ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪ.
ﺍﺭﺍﺿﻲ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﻛﻨﺎﺭﻩ دﺭﻳﺎﭼﻪ ﻫﺎﻣﻮﻥ ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ سال‌هاﻱ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﻳﻦﺷﺎﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺎل ١٢٨٣ ﻫﺠﺮﻱ قمری ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺮﻛﺰﻱ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﻭ ﺧﺎﻟﺼﻪ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪ. د‌ر ﺳﺎل ١٣٤٤ ﺷﻤﺴﻲ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺗﻘﺴﻴﻤﺎت ﻛﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺍﺻﻼﺣﺎﺕ، ﺍﺭﺍﺿﻲ بین 38 هزار ﺧﺎﻧﻮﺍﺭ ﺭﻭﺳﺘﺎﻳﻲ ﺁﻥ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺧﺎﻧﻮﺍﺭ سهمی ﺣﺪﻭد ٣/٧ ﻫﻜﺘﺎﺭ ﺭﺳﻴﺪ. ﺍﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺿﻤﻦ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ مساله ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺍﺭﺍﺿﻲ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﺑﻌﺎد ﭘﻴﭽﻴﺪﻩﺍﻱ د‌اد، موجب شد ﺍﺭﺍﺿﻲ ﺑﻪ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻛﻮﭼﻚ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺧﺮدﻩﻣﺎﻟﻜﻲ ﺭﻭﺍﺝ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮﻱ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﺪ. ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺳﻄﺢ ﺯﻳﺮﻛﺸﺖ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﻭ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺗﻮﻟﻴﺪ آنها با ﺗﻌﺪﺍد ﺍﻓﺮﺍد ﺷﺎﻏﻞ دﺭ ﺑﺨﺶ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲدﻫﺪ ﺑﺎﺯدﻫﻲ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ دﺭ ﻧﻮﺍﺣﻲ ﺭﻭﺳﺘﺎﻳﻲ ﻛﻨﺎﺭﻩ دﺭﻳﺎﭼﻪ، دﺭ ﭼﻪ ﺣﺪ پایینی است. ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻣﺎﺭ ﻭ ﺍﺭﻗﺎﻡ ﺑﺮﻣﻲﺁﻳﺪ 4/92 دﺭﺻﺪ ﺑﻬﺮﻩﺑﺮدﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺭﺍ ﻛﺎﺭﻛﻨﺎن ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺧﻮد ﻧﺸﺎن‌دﻫﻨﺪﻩ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺮدﻩﻣﺎﻟﻜﻲ ﺑﻪ ﻭﺟﻪ ﻋﻤﺪﻩ ﻭ ﻏﺎﻟﺐ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ دﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺑﺪﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. بر اساس اطلاعات موجود ٦٠ د‌رصد ﺧﺎﻧﻮﺍﺭﻫﺎﻱ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻛﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺳﻪ ﻫﻜﺘﺎﺭ ﻭ ﺣﺪﻭد ٣٥ د‌رصد ﺧﺎﻧﻮﺍﺭﻫﺎ ﺑﻴﻦ ﺳﻪ تا 10 ﻫﻜﺘﺎﺭ ﻭ ﻓﻘﻂ 6/1 دﺭﺻﺪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺭﻫﺎﻱ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯ ﻛﻨﺎﺭه دﺭﻳﺎﭼﻪ ﺑﻴﺶ ﺍز ١٦ ﻫﻜﺘﺎﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ
دﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ دﺍﺭﻧﺪ. ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﺷﺪﺕ ﺧﺮدﻩﻣﺎﻟﻜﻲ ﻭ ﻋﺪﻡ ﺍﺳﺘﻔﺎدﻩ ﺻﺤﻴﺢ ﻭ ﺑﻬﻴﻨﻪ ﺍﺯ ﻧﻬﺎدﻩﻫﺎﻱ ﻣﺪﺭﻥ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ، فشار بر منابع آبی د‌ریاچه هامون و رود‌خانه هیرمند دﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﻮدﻥ ﺑﺎﺯدﻫﻲ ﻭ ﺗﺴﻠﻂ ﻓﻘﺮ ﺑﺮ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﻣﻨﻄﻘﻪ است.
دیدگاه تان را بنویسید