رای‌گیری در کره شمالی

به گزارش خبرگزاری دولتی کره شمالی، در مراسم رای‌گیری 19 جولای 2015 جمهوری دموکراتیک خلق کره، 97 /99 درصد مردم شرکت کردند. اینکه چند کلمه از این جمله را باور کنیم، بستگی به این دارد که تا چه حد پروپاگانداهای این حکومت را قبول کرده باشیم. یعنی باور اینکه رژیم این کشور به واقع دموکراتیک است، معنای رای‌گیری در آنجا با تعریف حقیقی‌اش یکسان است یا مثلاً مردم می‌توانند کاندیدای مورد نظرشان را «انتخاب کنند». گفتن اینکه مردم کره شمالی دسته‌دسته برای رای دادن به صندوق‌های رای‌گیری مراجعت کردند، کم‌لطفی است چرا که رسانه‌های این کشور شراکت تقریباً صددرصدی ملت را گزارش داده‌اند. اولین نکته تعجب‌آور نیز همین است. دولت کره شمالی هر چهار سال یک بار مراسم رای‌گیری برپا می‌کند که طی آن مردم بتوانند شهردارها، فرماندارها و شوراهای محلی‌ را «انتخاب» کنند. مردم بالای 17 سال کره شمالی نه‌تنها ملزم به رای دادن هستند، بلکه به آنها گفته می‌شود به کدام نامزد منتخب و در کدام صندوق از پیش آماده شده رای بیندازند. رسانه‌ها گزارش داده‌اند که مردم بعد از دادن رای، به رقص و پایکوبی پرداختند. خبرگزاری مرکزی کره اعلام کرد «تمامی شرکت‌کنندگان با شور و اشتیاق خاصی در مراسم رای‌گیری حضور یافتند تا بار دیگر اقتدار انقلابی ملت را به تصویر بکشند».
البته رای دادن در کره شمالی کار آسانی است. برای رای «آری» دادن به نامزدی که از پیش توسط «حزب کارگر» کیم جونگ-اون انتخاب شده، کافی است شرکت‌کنندگان کاغذ رای‌گیری را در صندوق درست بیندازند. کسانی هم که می‌خواهند رای «نه» بدهند باید کاغذ را در صندوق جدایی بیندازند. تمام این پروسه جلوی چشم ناظران انتخاباتی صورت می‌گیرد. البته رای «نه» به منزله خیانت است. در واقع، دلیل اصلی برگزاری انتخابات نیز همین است که اولاً اجماع نظر ملت را به جهانیان ثابت کرده و خائنان ساده‌لوحی را که فکر کرده‌اند رای‌گیری نمود دموکراسی است، ردیابی کنند. یک پروفسور مطالعات آسیایی می‌گوید سیستم رای‌گیری در کره شمالی حتی از شوروی سابق در دوران بعد از جنگ سرد هم افراطی‌تر است، از جمله همین حضور پرشکوه و خنده‌دار جمعیت. وی می‌گوید: «مردم شوخی می‌کردند که در روز رای‌گیری در کره شمالی کسی حتی جرات مردن ندارد، چه برسد به از هوش رفتن.» اما آن سه‌دهم درصدی که رای ندادند چه؟ به گفته خبرگزاری مرکزی کره، آن افراد یا خارج از کشور یا در «آب‌های بین‌المللی» کار می‌کنند.