آقای نابرابری

برانکو میلانوویچ اقتصاددان آمریکایی صرب‌تبار متولد بیست و چهارم اکتبر 1953 میلادی است. او که از متخصصان برجسته حوزه نابرابری به شمار می‌آید، از ابتدای سال 2014 به عنوان استاد مدعو در مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهر نیویورک مشغول به کار شده است. او همچنین به عنوان پژوهشگر ارشد موسسه مطالعات درآمد لوکزامبورگ فعالیت می‌کند. میلانوویچ دکترای اقتصاد خود را در سال 1987 از دانشگاه بلگراد صربستان دریافت کرد. موضوع رساله او نابرابری درآمدی در میان خانوارهای یوگسلاو بود که سه سال بعد نیز آن را به صورت یک کتاب منتشر کرد. مبنای پژوهش او داده‌های بودجه خانوار کشور یوگسلاوی سابق بود. شهرت اصلی میلانوویچ که امروزه برایش چنین خوش‌نامی را در دنیای آکادمیک رقم زده است، به دلیل کارهای پژوهشی بکر و منحصر به فردش در حوزه نابرابری و فقر است. او اکثر این پژوهش‌ها را زمانی که در بانک جهانی فعالیت می‌کرد به انجام رسانده است. دریکی از این پژوهش‌ها که نزدیک به یک دهه قبل انجام شده است او با استفاده از یک بررسی بسیار گسترده در خانوارهای سراسر جهان، به این نتیجه رسیده است که در سال 1993، درآمد متوسط پنج درصد ثروتمند، 114 برابر بزرگ‌تر از درآمد متوسط پنج درصد مردم فقیر جهان بوده است؛ در حالی که این میزان در سال 1988، 78 برابر بوده است. در همین سال، پنج درصد فقیر، 25 درصد از درآمد واقعی خود را از دست داده‌اند، در حالی که درآمد 20 درصد ثروتمند، 12 درصد رشد داشته است. میلانوویچ می‌افزاید که افزایش نابرابری در جهان به خاطر افزایش نابرابری در داخل کشورها و همچنین بین کشورهاست. به عبارت دیگر کشور ثروتمند، ثروتمندتر و کشور فقیر، فقیرتر می‌شود. درواقع از نظر میلانوویچ و بسیاری دیگر از متخصصان این حوزه، این ارقام شواهد فراتری بر این واقعیت فراهم می‌کند که نابرابری شدید و در حال رشد است، و جبران اقتصادی پس از بحران مالی به نفع ثروتمندان به انحراف کشیده شده است. در کشورهای فقیر، افزایش نابرابری به معنی تفاوت بین کودکان برای دستیابی به فرصت تحصیلی و بین بیماران برای دستیابی به مداوای نجات‌بخش است. اما آنچه دستمایه توجه دوباره به این اقتصاددان شده، کتابی است که در ماه آوریل 2016 از سوی انتشارات دانشگاه هاروارد منتشر شده و همنام وبلاگش یعنی نابرابری جهانی است. او در این کتاب رویکردی جدید را به مساله نابرابری در عصر جهانی‌سازی ترسیم کرده است.