رشد سهام فولادسازها در وال‌استریت

بازار سهام وال‌استریت یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین بازارهای دنیاست و این بازار در هفته‌های اخیر شاهد رونق سهام شرکت‌های فولادسازی و شرکت‌های سازنده لوله‌ها و تیوب‌های فولادی بوده است. شرکت‌هایی که در سال‌های گذشته به دلیل قیمت پایین نفت و گاز طبیعی در بازار جهانی رونق چندانی نداشت ولی سیاست‌های دولت جدید آمریکا و پیش‌بینی‌های اتحادیه بین‌المللی فولاد در مورد تولید فولاد در سال‌های آتی زمینه را برای افزایش ارزش سهام این شرکت‌ها در بازار فراهم کرد.

اتحادیه بین‌المللی فولاد نوشت: سرمایه‌گذاری کم در شرکت‌های فولادسازی به دلیل عدم استقبال از سهام این شرکت‌ها در بازار، اختلالات گسترده در بازارهای مالی و تنش‌های ژئوپولتیکی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از موانع اصلی رشد بازار فولاد در سال‌های گذشته بود. از آنجا که 10 درصد از فولاد دنیا در احداث زیرساخت‌های انرژی استفاده می‌شود، کاهش قیمت نفت و کاهش سرمایه‌گذاری در پروژه‌های نفتی تازه زمینه را برای افت قیمت فولاد هم فراهم کرد. در آمریکا شرکت فولادسازی آمریکا بزرگ‌ترین تامین‌کننده فولاد در صنعت نفت است و کاهش سرمایه‌گذاری در تولید نفت شیل آمریکا در سال گذشته سبب شد سهام شرکت‌های فولادسازی شاهد افت ارزش باشد ولی وضعیت در سال جاری تغییر کرده است زیرا دولت تازه آمریکا تحت تاثیر درخواست‌های مکرر فعالان صنعت فولاد اقدام به وضع محدودیت‌هایی در واردات فولاد از دیگر کشورها کرد که باعث شد بازار بیشتری در اختیار فولادسازان آمریکایی قرار گیرد.

به هر حال رشد ارزش سهام شرکت‌های فولادسازی آمریکا و ارسلور میتال در وال‌استریت سبب شد بسیاری از بانک‌های بزرگ و مطرح از قبیل مریل‌لینچ به خرید سهام این شرکت‌ها رو آورند. از طرفی شرکت‌های فولادسازی هم عرضه سهم به بازار را افزایش دادند. حال سوال اینجاست که چرا استقبال از فولادسازها در وال‌استریت بیشتر شده است؟

اول: رشد سودآوری در فولادسازها

پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد در سال جاری شرکت‌های فولادسازی آمریکا 3 /1 میلیارد دلار سود به دست می‌آورند که ۲۰۰ میلیون دلار بیش از پیش‌بینی‌های قبلی است. به تعبیر بهتر سودآوری شرکت‌های فولادسازی در سال جاری ۱۸ درصد از برآوردهای قبلی بیشتر خواهد شد و این مساله برای سهامداران اهمیت زیادی دارد.

دوم: رشد قیمت فولاد

انتظار می‌رود در سال جاری قیمت فولاد در بازار جهانی افزایش پیدا کند و قیمت مواد اولیه این صنعت روند کاهشی به خود گیرد. اصلی‌ترین ماده اولیه‌ای که در سال جاری قیمت آن کم خواهد شد، زغال‌سنگ است در نتیجه در سال 2017 میلادی سودآوری شرکت‌های فولادی بیش از قبل خواهد بود و حجم فروش فولاد تولید آمریکا در بازار داخل این کشور رشد می‌کند. در نتیجه انتظار می‌رود سهام شرکت‌های فولادسازی خرد در آمریکا با استقبال زیادی روبه‌رو شود و ارزش آنها رشد کند. این عامل تنها روی شرکت‌های فولادسازی آمریکا تاثیر ندارد بلکه سهام شرکت‌های فولادسازی تمامی دنیا را تحت تاثیر قرار می‌دهد و انتظار رشد سرمایه‌گذاری در سهام فولادسازها در بازارهای سهام اتحادیه اروپا هم وجود دارد.

سوم: محدودیت‌های تجاری وضع‌شده در آمریکا

مساله دیگری که روی بازار فولاد در سال جاری تاثیر دارد، محدودیت‌های وضع‌شده در واردات کویل‌های نورد گرم از کشورهای صربستان و ایران و اوکراین و روسیه و برزیل است. این محدودیت زمینه را برای افزایش تقاضا برای فولاد تولیدی در آمریکا فراهم و قدرت رقابت تولیدات داخلی را بیشتر می‌کند و نتیجه این سیاست هم روی بازار فولاد مثبت است.

به هر حال در سال جاری سهام شرکت‌های فولادسازی در بازار وال‌استریت روزهای پررونقی را پشت سر می‌گذارد و انتظار می‌رود ارزش سهام در بازارهای اروپایی هم رشد کند اما مساله‌ای که باید حتماً مورد توجه قرار گیرد روی کار آمدن ترامپ در آمریکا و سیاست‌های اقتصادی اوست. این سیاست‌ها می‌تواند زمینه‌ساز تنش و بحران در فضای اقتصادی و سیاسی آمریکا شود و تمام بازارها را تحت تاثیر قرار دهد ولی اگر شرایط بر همین منوال باشد شرکت‌های فولادسازی می‌توانند افزایش ارزش سهام خود را در بازار شاهد باشند و رشد سرمایه‌گذاری را تجربه کنند.

دستور فولادی ترامپ

ترامپ دستور داد تمام فولاد مورد استفاده در پروژه‌های زیرساختی در آمریکا از شرکت‌های فولادسازی داخلی تامین شود که در نگاه اول به نفع شرکت‌های فولادسازی داخلی است. بعد از انتشار این خبر نظرات مختلفی در مورد تاثیر سیاست تازه آمریکا روی صنعت فولاد این کشور بیان شد. برخی از فعالان صنعت فولاد در آمریکا از این دستور به عنوان نقطه آغاز رشد صنعت فولاد در کشور نام بردند و تاکید کردند با خرید فولاد آمریکایی، صنعت فولادسازی در کشور رشد می‌کند و فرصت‌های شغلی بیشتری در این صنعت ایجاد می‌شود. این سیاست می‌تواند کشور را به سمت رونق صنعتی هدایت کند و توسعه اقتصادی را برای آمریکا به ارمغان آورد. اما برخی دیگر کاملاً با این نظریه مخالف و بر این باور هستند که فرصت‌های شغلی ایجاد‌شده در صنعت فولادسازی به دلیل از بین رفتن فرصت‌های شغلی در صنایع تولیدی آمریکا، تاثیری روی توسعه اقتصادی، کاهش نرخ بیکاری و افزایش نرخ رشد اقتصادی آمریکا ندارد. آنها افزایش هزینه صنایع تولیدی به دنبال اجبار آنها به استفاده از فولاد آمریکایی یا فولاد گران‌قیمت چینی -فولادی که بعد از پرداخت هزینه گمرکی بالا با قیمت بالا عرضه می‌شود- را عامل اصلی بحران در بخش تولید آمریکا می‌دانند و بر این باورند که این سیاست ممکن است باعث رشد موقتی صنعت فولاد شود ولی در درازمدت نمی‌تواند تاثیر مثبتی روی اقتصاد داشته باشد.

سایت فولادنیوز در این زمینه نوشت: بعد از انتشار دستور ترامپ در مورد استفاده از فولاد آمریکایی در صنایع داخلی این کشور و وضع هزینه‌های گمرکی بالا برای واردات فولاد چین، بازار فولاد دنیا عکس‌العمل نشان داد. مقامات صنعت فولاد چین به این سیاست آمریکا اعتراض و از آن به عنوان نقطه آغاز جنگ قیمتی در بازار فولاد دنیا یاد کردند. در نتیجه این سیاست قیمت فولاد در بازار جهانی رشد کرد و اقتصاد دنیا تحت تاثیر این مساله قرار گرفت. از طرف دیگر شرکت‌های فولادسازی آمریکایی از این سیاست به عنوان سیاستی که زمینه‌ساز اصلاحات پایدار در آمریکا می‌شود نام نبردند و تاکید کردند صنعت فولاد نیازمند اصلاحات داخلی و زیرساختی است. آنها وضع این قوانین را به معنای تلاش دولت برای سرپوش گذاشتن بر مشکلات صنعت فولاد دانستند و از دولت ترامپ که اعضای آن در میان فعالان اقتصادی بزرگ هستند خواستند مشکلات صنعت فولاد را حل کنند نه اینکه با دستورات ساده و بی‌اهمیت بر آن سرپوش بگذارند.

تعرفه‌های گمرکی

در سال‌های اخیر کشورها برای حمایت از صنعت فولادسازی اقدام به افزایش تعرفه‌های وارداتی کردند به عنوان مثال هند تعرفه‌های واردات فولاد از چین را 20 درصد افزایش داد و آمریکا که از مارس سال 2016 میلادی تعرفه‌های 266 درصدی برای واردات فولاد چین وضع کرده بود از ابتدای دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ از رسیدن تعرفه‌ها به مرز 500 درصد خبر داد. چین هم تهدید کرده است که در بازار فلزات عکس‌العمل مشابهی نشان می‌دهد و تعرفه‌ها را بیشتر می‌کند ولی تاکنون اقدام مشابهی انجام نشده است.

به هر حال در برخی کشورها تعرفه‌های وارداتی بسیار پایین و در حد صفر است مثلاً در ترکیه تعرفه واردات فولاد از اتحادیه اروپا در مرز صفر است و در کانادا و مکزیک در مورد کاهش تعرفه‌های واردات فولاد به کمتر از 10 درصد صحبت می‌شود.