روایتی از یک مصوبه

«شما یک‌تنه از برجام دفاع می‌کنید.» این بخشی از مشاجره علیرضا زاکانی با علی لاریجانی در جریان رسیدگی به «طرح اقدام متناسب و متقابل جمهوری اسلامی ایران در اجرای برجام» بود. طرحی که با وجود مخالفت‌های بسیار در نهایت توانست از سد مجلس عبور کند. مجلسی که با وجود توضیحات مکرر وزیر امور خارجه و دیگر اعضای تیم مذاکره‌کننده، در را بر پاشنه عدم پذیرش برجام می‌چرخاند. دری که رئیس مجلس را وادار کرد برای گشایش آن خود به صحنه بیاید و با ارائه یک نطق پیش از دستور، همراهی با دولت در تصویب کلیات و جزییات برجام را از نمایندگان خواستار شود.

آن نطق و سیاست‌های رئیس مجلس در روزهای بررسی برجام نشان داد که آقای رئیس مصر به ختم کردن کار برجام در مجلس است. در روزی که کلیات طرح برجام به رای گذاشته شد، او دفاع جانانه‌ای از طرح داشت که به باور برخی ناظران، نوع ورود او به بحث مذکور مانع آن شد تا مخالفان بتوانند نظرات خود را به طور کامل بیان کنند. از سوی دیگر با چراغ سبز لاریجانی، گزارش کمیسیون ویژه برجام در مجلس هم مورد استفاده کمیسیون تخصصی آن قرار نگرفت. اعضای کمیسیون امنیت ملی بر این موضوع تاکید داشتند که کمیسیون برجام بیش از مباحث فنی و حقوقی به موضوعات سیاسی برجام پرداخته است و از این حیث گزارش دیگری را ورای مندرجات گزارش کمیسیونی که بیشتر اعضای آن را مخالفان برجام تشکیل می‌دادند، به صحن علنی مجلس بردند. با وجود آنکه کلیات این طرح با 139 رای موافق و 100 رای مخالف توانست از گردنه مجلس عبور کند، اما اظهارات و انتقادات افرادی چون الیاس نادران نشان داد که مخالفان با برنامه‌ریزی گسترده به دنبال جلوگیری از عبور این طرح از سد مجلس بودند. این عضو فراکسیون اصولگرایان این‌گونه گفته بود: «عده‌ای به تصور اینکه به کلیات رای دهند و بعد در جزییات بتوانند پیشنهادات خود را جایگزین کنند به کلیات طرح برجام رای می‌دهند که خطاب من به آنها این است: شما یا آقای رئیس را نشناخته‌اید یا ساده‌لوحی می‌کنید که فکر می‌کنید چیزی را می‌شود تصویب کرد و جایگزین آنچه کمیسیون امنیت ملی به صحن تقدیم کرده، کرد. این تجربه در دو، سه روز آینده مشخص می‌شود.» روزهایی که نادران به آن اشاره می‌کرد نیز از راه رسید و با رایزنی‌های گسترده حامیان برجام تعداد مخالفان به 59 و تعداد موافقان این توافق به 161 نفر رسید.

با وجود ختم به خیر شدن برجام در مجلس، تصویب این توافق از سوی نمایندگان با تب‌وتاب‌های بسیار همراه بود؛ از جمله تهدیداتی که بعضی نمایندگان نسبت به اعضای تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای و رئیس سازمان انرژی اتمی داشتند. تهدیداتی که علی‌اکبر صالحی در صحن مجلس آنها را این‌گونه روایت کرد: «من تا به امروز سکوت کرده‌ام اما دیروز دیدم در تلویزیون برای من آرزوی مرگ می‌شد! مردی می‌گفت صالحی 66 سالش است و تا 30 سال دیگر که موعد پایان اجرای برجام است، دیگر زنده نخواهد بود! این چطور تحلیلی است؟ مگر عمر دست خدا نیست؟ شما از کجا می‌دانید که من 30 سال بعد زنده هستم یا نه؟ امروز در مجلس مردی با قسم جلاله به من می‌گوید که در قلب رآکتور اراک روی تو سیمان می‌ریزیم و تو را می‌کشیم! این نحوه سخن گفتن است؟ از ناآشنایی افکار عمومی با مسائل تخصصی سوءاستفاده می‌کنند، در جایگاه یک دانشمند می‌نشینند و سخن می‌گویند!» صالحی که این سخنان را در حالتی توام با عصبانیت و ناراحتی شدید عنوان می‌کرد پیش از قرار گرفتن در جایگاه به کمال‌الدین پیرموذن گفته بود که این سخنان از جانب روح‌الله حسینیان بیان شده و او می‌خواهد روشنگری کند چون از آن بیدها نیست که با چنین بادهایی بلرزد. بادهایی که رئیس سازمان انرژی اتمی به آنها اشاره می‌کند، از زمان تفاهم لوزان تا امضای توافقنامه وین بارها و بارها بر پیکره تیم هسته‌ای کشور فرود آمده بود، اما با درایت شخص وزیر خارجه و پشتیبانی رئیس‌جمهور و همراهی رئیس مجلس ره به جایی نبرد و به صورت نسیمی ملایم از کنار این توافق عبور کرد.