تاریخ انتشار:
طول عمر و سن بازنشستگی
ثروتمندان متفاوتند
زندگی طولانی‌تر، کار بیشتر. در زمانی که جهان پیشرفته با مشکل سالمند شدن جمعیت خود دست و پنجه نرم می‌کند راه‌حل اولیه پیشنهادی افزایش سن قانونی بازنشستگی است. در یک یا دو دهه دیگر افزایش سن بازنشستگی از ۶۵ به ۶۷ طبیعی خواهد بود. اما آیا چنین تغییری منصفانه است؟ در کشورهای پیشرفته افراد ثروتمند در طبقه اجتماعی بالاتر از فقرا بیشتر عمر می‌کنند این شکاف در سال‌های اخیر بیشتر شده است. نتیجه آن است که فقرا وقت کمتری برای لذت بردن از دوران بازنشستگی خود نسبت به ثروتمندان دارند. حل این مساله ساده نیست.
از آنجایی که ثروتمندان همه جا بیشتر عمر می‌کنند بی‌عدالتی در مورد سن بازنشستگی در سراسر جهان به چشم می‌خورد. سطح درآمد هم لزوماً به معنای افزایش عمر نیست. علاوه بر این شکاف جنسیتی هم دیده می‌شود. زنان بیشتر از مردان عمر می‌کنند و هیچ‌گاه برای پوشش این شکاف از زنان نمی‌خواهند تا دیرتر بازنشسته شوند. از دیدگاه تاریخی یکی از عوامل کوتاهی عمر در میان مردان طبقه کارگر ماهیت کار آنهاست. کار در عمق معادن یا تخلیه بار در اسکله‌ها بدن مردان را فرسوده می‌کند. در طول زمان تغییر کارها از بخش تولید به بخش خدمات می‌‌تواند تا حدی این وضعیت را جبران کند. چه چیز دیگری شکاف بین فقیر و غنی را توضیح میدهد؟ یک امکان دیگر دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی است. ثروتمندان بیشتر از پیشرفت‌های پزشکی نفع می‌برند. مطالعات نشان می‌دهند شکاف عمر بین فقرا و ثروتمندان در بریتانیا از اوایل دهه 1980 یک سال بیشتر شده است. این شکاف در آمریکا از دهه 1970 پنج سال شده است. به‌خاطر خدمات بهداشتی ملی در بریتانیا تفاوت زیادی در نرخ معالجات برای بیماری‌های قلبی یا داروهای پیشگیری از سکته بین سطوح درآمدی وجود ندارد. اما در آمریکا دسترسی به مراقبت‌های
پزشکی برای افرادی که تحت بیمه نباشند دشوار است. مطالعات نشان میدهد در مقایسه با ساکنان جنوب غرب آمریکا، شهروندان شمال شرق کشور دسترسی بهتری به مراقبت‌های پزشکی و نرخ مرگ و میر کمتری دارند.
با وجود این، سبک زندگی اهمیت بیشتری دارد. در 30 سال گذشته یکی از بزرگ‌ترین عوامل کاهش مرگ و میر در میان افراد 65 تا 74ساله به سیستم گردش خون آنها مربوط می‌شود. بخشی از آن به خاطر معالجه‌های بهتر است اما کاهش مصرف دخانیات نقش ویژه‌ای دارد. تحلیل انجام‌شده در کشورهای آمریکایی نشان میدهد 9/5 درصد افزایش مصرف سیگار باعث افزایش هفت‌درصدی مرگ زودهنگام می‌شود. یکی از دلایل کاهش شکاف عمر بین زنان و مردان در سال‌های اخیر کاهش مصرف دخانیات در میان مردان بوده است. در مقابل تفاوت بین سبک زندگی فقرا و ثروتمندان بیشتر شده است. بریتانیایی‌هایی که تحصیلات اندکی دارند پنج برابر بیشتر در معرض سیگار کشیدن، مصرف الکل، سوءتغذیه و دوری از ورزش قرار دارند. این الگوها در کشورهای مختلف متفاوت است. در فرانسه بین عادات سیگار کشیدن فقرا و ثروتمندان تفاوتی دیده نمی‌شود. اما مطالعه چند کشور در گروه سنی 40 تا 65 سال نشان داد که اگر فقرا از سبک زندگی ثروتمندان تقلید کنند نرخ مرگ و میر آنها تا 23 درصد در مردان و 16 درصد در زنان کاهش می‌یابد. در مورد وجود و تداوم اختلاف در سبک زندگی توافقی دیده نمی‌شود. برخی چنین استدلال می‌کنند که استرس ناشی از فقر باعث روی آوردن افراد به سیگار و غذاهای نامناسب می‌شود. اما وجود یک مولفه فرهنگی هم محتمل است. در آمریکا تفاوت‌های قابل توجهی بین گزارش‌های سلامت سفیدپوستان و سیاهپوستان دارای یک سطح درآمد دیده می‌شود. به نظر می‌رسد کاهش مصرف سیگار در میان ثروتمندان یک دلیل فرهنگی هم داشته باشد: این عادت دیگر در حلقه‌های ثروتمندان از نظر اجتماعی پسندیده نیست. اگر بزرگ‌ترین دلیل شکاف طول عمر سبک زندگی باشد بنابراین بهتر است به جای تغییر سن بازنشستگی مستقیماً به مسائل بهداشتی پرداخت. در برخی کشورها به مشاغلی مانند آتش‌نشانی و یا نیروهای نظامی به خاطر خطرات بیشتر شغلی اجازه بازنشستگی زودهنگام داده می‌شود. اما هیچ‌کس نمی‌تواند اجازه دهد افراد سیگاری و یا کسانی که بیش از حد چاق هستند از این مزیت استفاده کنند. برخی کشورها مانند ایالات متحده طرح‌هایی برای بازنشستگی دارند که به موجب آنها میزان مقرری بازنشستگی برای همگان یکسان نیست. ثروتمندان نه‌تنها بیشتر عمر می‌کنند بلکه درآمد بازنشستگی بیشتری دارند. در حال حاضر فقط 85 درصد از پرداخت‌های مستمری دولتی مشمول مالیات قرار می‌گیرند. معافیت مالیاتی بازنشستگان برای ثروتمندان سودمند است. باتوجه به شکاف زیاد طول عمر و کسری بودجه دولتی این موضوع باید تحت توجه بیشتری قرار گیرد.
با وجود این، سبک زندگی اهمیت بیشتری دارد. در 30 سال گذشته یکی از بزرگ‌ترین عوامل کاهش مرگ و میر در میان افراد 65 تا 74ساله به سیستم گردش خون آنها مربوط می‌شود. بخشی از آن به خاطر معالجه‌های بهتر است اما کاهش مصرف دخانیات نقش ویژه‌ای دارد. تحلیل انجام‌شده در کشورهای آمریکایی نشان میدهد 9/5 درصد افزایش مصرف سیگار باعث افزایش هفت‌درصدی مرگ زودهنگام می‌شود. یکی از دلایل کاهش شکاف عمر بین زنان و مردان در سال‌های اخیر کاهش مصرف دخانیات در میان مردان بوده است. در مقابل تفاوت بین سبک زندگی فقرا و ثروتمندان بیشتر شده است. بریتانیایی‌هایی که تحصیلات اندکی دارند پنج برابر بیشتر در معرض سیگار کشیدن، مصرف الکل، سوءتغذیه و دوری از ورزش قرار دارند. این الگوها در کشورهای مختلف متفاوت است. در فرانسه بین عادات سیگار کشیدن فقرا و ثروتمندان تفاوتی دیده نمی‌شود. اما مطالعه چند کشور در گروه سنی 40 تا 65 سال نشان داد که اگر فقرا از سبک زندگی ثروتمندان تقلید کنند نرخ مرگ و میر آنها تا 23 درصد در مردان و 16 درصد در زنان کاهش می‌یابد. در مورد وجود و تداوم اختلاف در سبک زندگی توافقی دیده نمی‌شود. برخی چنین استدلال می‌کنند که استرس ناشی از فقر باعث روی آوردن افراد به سیگار و غذاهای نامناسب می‌شود. اما وجود یک مولفه فرهنگی هم محتمل است. در آمریکا تفاوت‌های قابل توجهی بین گزارش‌های سلامت سفیدپوستان و سیاهپوستان دارای یک سطح درآمد دیده می‌شود. به نظر می‌رسد کاهش مصرف سیگار در میان ثروتمندان یک دلیل فرهنگی هم داشته باشد: این عادت دیگر در حلقه‌های ثروتمندان از نظر اجتماعی پسندیده نیست. اگر بزرگ‌ترین دلیل شکاف طول عمر سبک زندگی باشد بنابراین بهتر است به جای تغییر سن بازنشستگی مستقیماً به مسائل بهداشتی پرداخت. در برخی کشورها به مشاغلی مانند آتش‌نشانی و یا نیروهای نظامی به خاطر خطرات بیشتر شغلی اجازه بازنشستگی زودهنگام داده می‌شود. اما هیچ‌کس نمی‌تواند اجازه دهد افراد سیگاری و یا کسانی که بیش از حد چاق هستند از این مزیت استفاده کنند. برخی کشورها مانند ایالات متحده طرح‌هایی برای بازنشستگی دارند که به موجب آنها میزان مقرری بازنشستگی برای همگان یکسان نیست. ثروتمندان نه‌تنها بیشتر عمر می‌کنند بلکه درآمد بازنشستگی بیشتری دارند. در حال حاضر فقط 85 درصد از پرداخت‌های مستمری دولتی مشمول مالیات قرار می‌گیرند. معافیت مالیاتی بازنشستگان برای ثروتمندان سودمند است. باتوجه به شکاف زیاد طول عمر و کسری بودجه دولتی این موضوع باید تحت توجه بیشتری قرار گیرد.
دیدگاه تان را بنویسید