در سودای سیمرغ

سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر نیز به خط پایان رسید. در این رویداد سینمایی که از 12 تا 22 بهمن‌ماه برپا بود، 22 فیلم به عنوان آثار بخش سودای سیمرغ، 11 فیلم در بخش هنر و تجربه و 11 فیلم نیز در بخش نگاه نو و فیلم اول عرضه شدند. در این میان، برخی از آثار بخش نگاه نو، از جمله«ابد و یک روز» و «ایستاده در غبار» و... از درخشان‌ترین فیلم‌ها در جشنواره قلمداد می‌شوند و در بخش‌های مختلف نیز نامزد دریافت سیمرغ شدند. البته سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر از بسیاری جهات به عنوان یکی از شگفت‌انگیزترین دوره‌ها توصیف می‌شود و از جهاتی به نحوه برگزاری این رویداد سینمایی انتقاداتی وارد است. حجت‌الله ایوبی که مدیریت سازمان سینمایی را برعهده دارد به دلیل آنچه «‌عدم آشنایی با سینماگران و چهر‌ه‌های برجسته» خوانده می‌شود بعد از سه سال هنوز مدیران خود را از میان تئاتری‌ها انتخاب می‌کند، آن هم به دلیل اینکه پیش از آمدن به سینما مدیریت یک سالن نمایشی را برعهده داشت و به همین دلیل است که تاکنون بیشترین حکمی که صادر کرده مربوط به اهالی تئاتر است و هنوز با وجود اینکه یک سال به پایان مدیریتش در این دولت باقی‌مانده، باز هم برای دبیری جشنواره فجر به سراغ مدیری تئاتری رفت که سابقه مدیریت در تئاتر شهر و همان تماشا‌خانه‌ای را داشت که ایوبی در آن ریاست می‌کرد. محمد حیدری در حالی به عنوان دبیر جشنواره فیلم فجر برگزیده شد که حتی سابقه مدیریت یک جشنواره مهم تئاتری را هم در کارنامه‌ نداشت. از ابتدای آمدنش رویاهای بزرگی را در سر می‌پروراند. می‌خواست جشنواره‌ای برگزار کند که همه انگشت به دهان بمانند. می‌خواست از اول چرخ را اختراع کند و به همین سبب، دست به اقدامات عجیب و غریبی زد. مدیریت حیدری در کاخ جشنواره یعنی همان برج میلاد آنقدر ضعیف و بی‌برنامه بود که حتی حضور بهروز غریب‌پور به عنوان مدیر باسابقه تئاتر هم دردی را دوا نکرد و برخلاف وعده‌های دبیر جشنواره، امسال شلوغ‌ترین سال برج میلاد رقم ‌زده شد. تقریباً هنگام نمایش تمامی فیلم‌های مهم، تماشاگر از در و دیوار سالن بالا می‌رفت. در پایان جشنواره هم داوری‌ها سر و صدای همه را درآورد؛ به این دلیل که فیلمسازان شاخص و فیلم‌های آنها حتی در میان نامزدها هم دیده نمی‌شدند. ابراهیم حاتمی‌کیا، مانی حقیقی، مصطفی کیایی، بهروز شعیبی و... در میان نامزدها هم حضور نداشتند و جشنواره سی و چهارم به جشنواره‌ای تبدیل شد که از ابتدا یکی از پرحاشیه‌ترین و بی‌نظم‌ترین دوره‌های جشنواره فجر لقب گرفت.