میراثپورشه

1937- رویای هیتلر- فولکس واگن اتومبیل محبوب خلق و پیشوای ملت آلمان بیش از هر خودرو دیگری امضای فردیناند پورشه طراح نابغه را بر خود داشت. در اوایل دهه 1930 میلادی و در زمانه‌ای که صنعت خودرو هنوز در سیطره مدل‌های لوکس و گران‌قیمت بود، خانواده‌های متوسط آلمانی کمتر توان خرید خودرو داشتند. از هر 50 خانواده آلمانی فقط یکی صاحب خودرو بود و بسیاری از خودروسازان وقت به دنبال راهی برای ایجاد بازار مصرف جدیدی بودند. هدف این بود که طرح‌های موسوم به خودرو ملی که مرسدس 170H، اتوباهن آدلر، استیر 55 و هانومگ 1,3 L از جمله مهم‌ترین آنها بودند بازار جدیدی را برای مصرف‌کنندگان طبقه متوسط به وجود آورند. بلا بارنیی از جمله اولین افرادی بود که ایده ایجاد خودرویی برای عموم مردم به او نسبت داده شده، طرحی که در اواسط دهه 20 میلادی آغاز شد اما چندان پا نگرفت. ژوزف گانز نیز به دنبال ایجاد همین طرح مدل استاندارد سوپریور را به بازار فرستاد که البته به‌رغم فروش خوب نتوانست در بازار باقی بماند. در میانه همین جنگ مدل‌ها بود که آدولف هیتلر در 1933 وارد ماجرا شد و از ایده ساخت خودرویی که بتواند دو بزرگسال و سه کودک را در خود جا دهد و با سرعت 62 مایل در ساعت (‌100 کیلومتر در ساعت) حرکت کند حمایت کرد. خودرو ملی (Volkswagen) باید با قیمت 990 رایش مارک، 396 دلار آمریکا به قیمت 1930 بهایی برابر با قیمت یک موتور سیکلت کوچک در اختیار شهروندان رایش سوم قرار می‌گرفت. به‌رغم حمایت‌های دولت از یکی از پروژه‌های وقت مشخص شد که صنایع خصوصی به تنهایی قادر به تولید خودرویی به قیمت 990 رایش مارک نخواهد بود. بنابراین هیتلر شخصاً وارد معرکه شد و با ایجاد یک کارخانه تولید خودرو تلاش کرد تا رویای هر خانواده آلمانی یک خودرو را محقق کند. در حالی که 336 هزار خانواده آلمانی و با شعار هر نفر پنج مارک در هفته، پس‌انداز خود را به دولت نازی می‌داد تا در پروژه هر خانواده یک خودرو شریک شود، طرح خودرو ملی رو به پیشرفت بود. هر چند پس‌انداز این خانواده‌ها با سقوط دولت نازی به دست روس‌ها افتاد اما خودرو ملی یا همان فولکس واگن که با پروتوتایپ فردیناند پورشه تولید می‌شد با آن طرح منحصر به فرد و منحنی‌اش که به بیتل شهرت یافت به بازار عرضه شد. 20 آوریل 1939 که مصادف با چهل و نهمین سالگرد تولد هیتلر بود اولین نمونه فولکس واگن با طراحی پورشه به تولید رسید هر چند هیچ یک از دارندگان اوراق مشارکت در تولید خودرو ملی نازی‌ها نتوانستند به فولکس مورد علاقه خود برسند. جنگ رو به پایان بود و رایش سوم با تمام رویاهایش رو به زوال. خودرو ملی نازی‌ها هم سرانجام تراژیکی چون سایر طرح‌های بلندپروازانه هیتلر داشت و رسوایی حضور هزاران کارگر برده در کارخانجات فولکس واگن موضوعی بود که سال‌های پس از جنگ نیز فولکس واگن را رها نکرد.

1945- بازگشت با پدرخوانده انگلیسی

جنگ پایان یافته بود و خودروسازی نیز همچون سایر صنایع نازی‌ها در خاکستر نابودی فرو رفته بود. در آوریل 1945 در حالی که ارتش آمریکا کارخانجات نابودشده فولکس را به دست ارتش انگلیس می‌سپرد، یک سرهنگ بریتانیایی به نام ایوان هرست مدیریت شرکت را به دست گرفت. سرهنگ هرست بر این باور بود که این حیوان سیاسی (فولکس‌واگن) را باید به بنگاهی تجاری مبدل کرد که البته شاید اشاره‌ای به پیمان پوتسدام بود که بر اساس آن آلمان پس از جنگ جهانی دوم نباید صنایع جنگی در اختیار داشته باشد. هرست با ایده تولید خودرو برای پرسنل ارتش بریتانیا در آلمان قراردادی برای تولید 20 هزار خودرو بست که در نهایت همین قرارداد منجر به بازگشت مجدد فولکس به بازار و البته در نهایت بازسازی کامل کمپانی شد.

1948- نماد بازسازی ملت

1948 سال تاثیر‌گذاری برای فولکس بود زیرا با آمدن هاینریش نوردهف به فولکس که از مدیران پیش از جنگ اپل بود روند تولید با شتاب بیشتری پیگیری شد. اما هنوز تا موفقیت بزرگ راه درازی بود. فولکس در سال 1949 و اولین حضورش در بزرگ‌ترین بازار خودرو جهان، آمریکا فقط دو دستگاه فروخت. اما شش سال بعد فروش یک میلیون بیتل در آمریکا را جشن گرفت.

1961- توسعه مدل‌ها

با تسخیر بازارها فولکس به فکر توسعه مدل‌های جدید افتاد و مدل‌های تایپ‌تری از جمله ناچ بک و اسکوئر بک به بازار آمدند. این مدل‌ها هر چند هیچ یک موفقیت فولکس بیتل را به همراه نداشت اما در نهایت راه را برای راهبرد بزرگی که فولکس واگن برای جهانی شدن به دنبال آن بود باز کرد. این راهبرد هنوز ادامه دارد و فولکس با ارائه پلت‌فورم MQB قصد دارد آن را تا رسیدن به مقام اول تولید و فروش خودرو در دنیا ادامه دهد. منبع : wikipedia