شهر خاموش

روز 18 جولای سال 2013، شهر دیترویت ایالات متحده برای استفاده از حمایت‌های مالی دولت فدرال، اعلام ورشکستگی کرد. اتفاقی که اگرچه برای ما عجیب است اما در این کشور سابقه طولانی دارد. در سال 2011 شهر جفرسون کانتی در ایالت آلاباما با چهار میلیارد دلار بدهی اعلام ورشکستگی کرد. در سال 2012 نیز شهر استاکتن ایالت کالیفرنیا به این سرنوشت دچار شد. در واقع میزان ثبت ورشکستگی‌هایی از این نوع، از سال 2008 به بعد شدت گرفته تا حدی که دیگر اتفاق عجیبی محسوب نمی‌شود. البته ورشکستگی شهر دیترویت با بدهی بین 18 تا 20 میلیارد دلار بدهی، بزرگ‌ترین ورشکستگی تاریخ ایالات متحده محسوب می‌شود. درباره اینکه علت این وضعیت چه بوده است، اتفاق نظر وجود ندارد اما در نهایت، دو علت اصلی برای این موضوع ذکر می‌شود؛ اول کاهش جمعیت شهر و دوم ورشکستگی صنایع اتومبیل‌سازی مستقر در شهر. دیترویت که در زمان اوج دوران صنعتی بودن شهر در دهه 1950، حدود یک میلیون و 850 هزار نفر جمعیت داشت، حالا شهری 700 هزار نفری است. شهر در حدود 26 درصد جمعیت خود را تنها از سال 2000 به بعد از دست داده است. نرخ رسمی بیکاری در این شهر نزدیک به 19 درصد است و کمتر از نیمی از ساکنان دائمی بالای 16 سال شهر مشغول به کار هستند. درآمدها به شدت کاهش یافته و این روند کاهشی همچنان ادامه دارد تا حدی که درآمد سرانه در این شهر به سالانه 15261 دلار رسیده است. این رقم علاوه بر آنکه نشان‌دهنده اوضاع نابسامان خانواده‌هاست، به معنای مالیات کمتر و در نتیجه موجودی کمتر برای پرداخت هزینه‌های شهر نیز هست. در حال حاضر دیترویت، مدل عملی هیجان‌انگیزی برای جامعه‌شناسان محسوب می‌شود تا اثرات بیکاری را بر نرخ جرم و جنایت بررسی کنند. در حال حاضر این شهر در بین شهرهای بزرگ ایالات متحده، بالاترین آمار جرم و جنایت را دارد. کمتر از 10 درصد جرائمی که پرونده‌ای در اداره پلیس دارند، حل می‌شوند. متوسط زمان پاسخ‌دهی به یک تماس اضطراری 58 دقیقه است، یعنی کمک وقتی به محل حادثه می‌رسد که احتمالاً دیگر نیازی به آن نیست. سالانه 12 هزار مورد آتش‌سوزی در شهر اتفاق می‌افتد و حدود 78 هزار ساختمان، بدون استفاده رها شده‌اند. حدود 40 درصد از چراغ‌های معابر عمومی شهر کار نمی‌کنند و علت همه اینها، کاهش درآمدهای مالیاتی است. پولی برای تامین هزینه‌های خدمات عمومی، موجود نیست. این هزینه‌ها می‌تواند تامین الکتریسیته شهر باشد یا استخدام پلیس و آتش‌نشان یا حتی اپراتور پاسخ‌دهنده به تماس‌های اضطراری. بالا بودن نرخ جرم و جنایت، هم باعث مهاجرت بیشتر مردم شده است و هم قیمت املاک را به شدت کاهش داده است و این به معنی کاهش بیشتر درآمدهای مالیاتی است، هم در بخش مالیات بر درآمد و هم مالیات بر دارایی‌ها. تنها در سال 2011 این شهر 68 درصد از درآمد ناشی از مالیات بر دارایی‌های خود را از دست داده است. همچنین شهر، از دهه‌ها سوء‌مدیریت رنج می‌برد. قوانین دست و پاگیر و مسوولانی که به هیچ وجه نتوانسته‌اند خود را با ملزومات قرن بیست و یکم هماهنگ کنند، چنین سرنوشتی را برای این شهر، که روزگاری قلب آمریکای صنعتی بود، رقم زده‌اند. این مجموعه، بدهی 5/18 میلیارد دلاری برای این شهر به وجود آورده‌اند که از این مقدار شش میلیارد دلار در بدهی‌های بخش درمان و 5/3 میلیارد دلار پرداخت‌های بازنشستگی است. دولت فدرال، هر طور هم که این بحران را مدیریت کند، بعید است دیترویت بتواند به روزهای اوج خود بازگردد.