امید به رونق؟

در بسیاری از تحلیل‌ها از چهار گروه بانک، خودرو، پتروشیمی و حمل‌ونقل به‌عنوان صنایعی که احتمالاً پس از رفع تحریم‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران به لیدرهای بازار سهام تبدیل می‌شوند، یاد شده است.
بانک‌ها از جمله صنایعی هستند که در حال تجدید ساختارند و می‌توان به آینده آنها خوش‌بین بود. در کنار مساله برداشته شدن تحریم سوئیفت و امکان انتقال و جابه‌جایی پول، رونق در تولید می‌تواند صنعت بانکداری کشور را تقویت کند. ضمن اینکه با افزایش منابع مالی دولت، احتمال بازپرداخت بدهی‌های معوقه بانک‌ها نیز افزایش می‌یابد و دست آنها را در ارائه تسهیلات به بخش‌های تولیدی بیش از گذشته باز می‌کند.
گروه خودروسازی نیز که طی این سال‌ها اسیر مشکلات بی‌شماری به واسطه محدودیت در انتقال قطعات و تجهیزات به کشور بوده و با آنکه گفته می‌شود رفع تحریم‌ها و ورود شرکت‌های خارجی همراه با انتقال دانش فنی و تکنولوژی جان دوباره‌ای به این صنعت خواهد بخشید، اما کارشناسان از لزوم تدوین استراتژی‌های کوتاه‌مدت برای برون‌رفت از وضعیت فعلی برای این صنعت سخن به میان می‌آورند.
در خصوص گروه پتروشیمی باید به وضعیت شرکت‌هایی که طرح توسعه دارند یا در حال حاضر به دلیل تحریم‌ها کمتر از ظرفیت اسمی تولید می‌کنند با دیده مثبتی نگریست. از مشکلات این شرکت‌ها عدم دریافت کاتالیست، دوره‌های بهره‌برداری بالا و مشکلات در احداث طرح‌های جدید بوده، اما با ترمیم بودجه عمرانی دولت و رفع تحریم‌های این صنعت به نظر می‌رسد همگی این مسائل برطرف شوند؛ چرا که شرکت‌های پتروشیمی ضمن امکان واردات تجهیزات و ملزومات مورد نیاز خود، امکان صادرات تولیدات خود را با توان قبلی بازمی‌یابند.
در گروه حمل و نقل نیز دوران پساتحریم می‌تواند حجم عظیمی از ترانزیت و حمل و نقل کالاهایی را که پتانسیل صادرات و واردات آن در خلال این سال‌ها بلوکه مانده بود بیش از پیش به رخ بکشد و دروازه ترانزیت ایران را برای حضور کشورمان به عنوان شاهراه اقتصادی خاورمیانه بگشاید.