بریده روزنامه‌ها (اقتصادی)
مساله ساده بنزین
دنیای اقتصاد در سرمقاله‌ای به قلم مهدی ناجی و پویا ناظران نوشت: دولت روزانه بیش از ۴۰۰ میلیارد تومان برای مصرف بنزین یارانه می‌دهد. از این رقم بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان به دهک دهم جامعه (ثروتمندترین‌ها) تعلق می‌گیرد و ۱۰ میلیارد تومان سهم دهک‌های کم‌درآمد و ۸۰ میلیارد تومان سهم قاچاقچیان بنزین است. گزاره‌ها و نگاه‌های پوپولیستی به ما دیکته کرده‌اند هر افزایش قیمتی معادل بی‌عدالتی است. اما کجای اینکه ثروتمندان ۱۰ برابر فقرا یارانه بگیرند یا یارانه قاچاقچی از کل درآمد فقرا بیشتر باشد، عادلانه است؟ با این ۴۰۰ میلیارد تومان، می‌توان چندین میلیون فقیر مطلق را به زندگی برگرداند؟ چرا دولت دست روی دست گذاشته و قدمی در جهت اصلاح بازار بنزین برنمی‌دارد؟
5 مهره اساسی کابینه
خبرآنلاین به نقل از اسدالله عسگراولادی، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین نوشت: به دولت گفتیم گول فرانسوی‌ها و آلمانی‌ها را نخورید، اینها بی‌خاصیت هستند. چین را درازمدت بچسبید. نبود سفیر در چین و هند یکی از ضعف‌های دولت آقای روحانی است. معتقدم برای حل مشکلات سه تا چهار مفسد فی‌الارض واقعی را اعدام کنیم، کسانی که واقعی این کار را کردند شلاق بزنیم شاید این فساد کم شود! اگر رئیس‌جمهور به عنوان مشورت من را بخواهد پنج تا شش مهره به او می‌گویم که در کابینه بچیند و این داستان را تمام کند. نزد آقای سیف بودم گفتم که دو ماه بانک مرکزی را به من بسپارید من حل می‌کنم.
وزرایی از قرارگاه خاتم
کیهان در سرمقاله خود نوشت: آقای روحانی نباید خود را از ظرفیت‌های عظیم فکری و عملیاتی موجود در کشور محروم کند و معطل یک حلقه بسته مدیریتی بماند که هرچه در چنته داشتند، عرضه کرده‌اند. وزارتخانه‌هایی مانند وزارت راه و شهرسازی، مدیریتی غیرسیاسی و فنی و تخصصی هستند. رئیس‌جمهور می‌تواند از ظرفیت‌هایی مانند قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا (ص) که خلاقیت و توانمندی خود را در احداث پالایشگاه، اتوبان، سد و تاسیسات صنعتی و عمرانی عظیم نشان داده، استفاده کند. باید از سپاه و بسیج و دیگر مراکز حضور نخبگان پرانگیزه و کارآمد به‌عنوان توانمندی برآمده از متن ملت، برای شکستن حصار تحریم و خودتحریمی استفاده کرد.
صد و سی‌امین اقتصاد آزاد دنیا
ایران نوشت: شاخص آزادی اقتصادی؛ اولین شرط حضور سرمایه‌گذار خارجی است. وقتی این شاخص روند نزولی به خود بگیرد یعنی ریسک سرمایه‌گذاری در آن کشور بالاست و هیچ سرمایه‌گذاری حاضر نیست دارایی‌های خود را به خطر بیندازد اما اگر مسیر بهبود را طی کند می‌توان سرمایه‌گذار داخلی و خارجی را جذب کرد. ایران به جهت تحریم و عدم ارتباط با مجامع بین‌المللی نتوانست اطلاعات و دستاوردهای خود را اعلام کند. از این‌رو ایران در بین 162 کشور، رتبه 149 آزادی اقتصادی را داشت. اما بررسی‌هایی که اخیراً انجام شده نشان می‌دهد ایران در شاخص بین‌المللی آزادی اقتصادی 19 پله ارتقا یافت و از رتبه 149 به 130 رسید.
