بررسی ویژگی‌های شتاب‌دهنده‌ها و انکوباتور‌ها
پرورش‌دهندگان استارتآپها
با اینکه شتاب‌دهنده‌ها یک پدیده نسبتاً جدید هستند، اما در بخش خصوصی و دولتی کشور‌های غربی مخصوصاً آمریکا، توجه بسیاری به آنها شده است.
با اینکه شتاب‌دهنده‌ها یک پدیده نسبتاً جدید هستند، اما در بخش خصوصی و دولتی کشور‌های غربی مخصوصاً آمریکا، توجه بسیاری به آنها شده است. با شکل‌گیری اولین شتاب‌دهنده مشهور با نام Y Combinator در سال 2005، تعداد شتاب‌دهنده‌های جدید در سال‌های اخیر به شدت افزایش پیدا کرده است. این پدیده در آمریکا الهام‌بخش طیف عظیمی از رخداد‌ها مانند حمایت کاخ سفید از شبکه جهانی شتاب‌دهنده در سال 2010 و حتی یک سریال تلویزیونی در آمازون شده است.
شتاب‌دهنده‌ها برنامه‌هایی هستند که به کارآفرینان امکان می‌دهند تا ایده، تکنولوژی و محصولات خود را به بازار بیاورند و در انتها به کارآفرینان کمک کنند تا کسب‌وکاری بادوام را رهبری کنند. شتاب‌دهنده‌ها ممکن است بسیار شبیه به ورژن خصوصی مراکز رشد یا انکوباتور‌هایی باشند که از دهه 60 میلادی وجود داشته‌اند. شتاب‌دهنده‌ها و انکوباتور‌ها با کسب‌وکارهای نوپا یا همان استارتآپها کار می‌کنند و طیف گسترده‌ای از کمک و خدمات پشتیبانی را به این شرکت‌ها ارائه می‌دهند. هر دو ترجیح می‌دهند با استارت‌آپ‌های سودده با پتانسیل رشد بالا کار کنند در حالی که شتاب‌دهنده‌ها تنها با این‌گونه شرکت‌ها کار می‌کنند. هر دو بر روی مربیگری و توسعه این‌گونه استارتآپها کار می‌کنند تا آنها بتوانند از سرمایه‌گذاری اولیه خود اطمینان حاصل کنند. با وجود شباهت‌های فراوان میان فعالیت‌های آنها، شتاب‌دهنده‌ها با انکوباتور‌ها بسیار تفاوت دارند.
شتاب‌دهنده‌ها برنامه‌هایی هستند که به کارآفرینان کمک می‌کنند تا محصولات خود را وارد بازار کنند. آنها به‌طور معمول، گروهی از استارتآپها را دعوت می‌کنند تا برای زمان معینی بر روی تکنولوژی‌های خود به صورت متمرکز و فشرده کار کنند. مقالات اولیه در رابطه با استارتآپها، آنها را با خدمات خاصی که به کارآفرینان ارائه می‌دهند، تعریف می‌کنند. برای مثال، متخصصان در بنیاد کافمن در رابطه با شتاب‌دهنده‌ها توضیح می‌دهند که آنها سازمان‌هایی هستند که مجموعه‌ای از خدمات حرفه‌ای، مشاوره و فضای کاری را در محیطی رقابتی ارائه می‌دهند.
با توجه به رشد چشمگیر تعدادی از شتاب‌دهنده‌ها، محققان به این نتیجه رسیده‌اند که نیاز به تعریف دقیق‌تری از شتاب‌دهنده‌ها وجود دارد، مخصوصاً برای تمایز شتاب‌دهنده‌ها از انکوباتور‌ها. هر دو، شتاب‌دهنده‌ها و انکوباتور‌ها می‌توانند به صورت کلی به عنوان گروه‌هایی از افراد باتجربه در کسب و کار تعریف شوند که به شرکت‌های نوپا خدماتی چون مشاوره، خدمات کسب و کار، تامین مالی در زمان‌های خاص و اغلب فضای کاری، می‌دهند. این کمک‌ها باعث می‌شوند شرکت‌های نوپا یا استارتآپها بتوانند سریع‌تر کسب و کار خود را توسعه داده و آن را راه‌اندازی کنند و شانس بیشتری نسبت به استارت‌آپ‌هایی که این‌گونه کمک‌ها را نگرفته‌اند، داشته باشند. با این حال انکوباتور‌ها وسیله‌ای محبوب برای حمایت از استارتآپها از دهه 80 میلادی بوده‌اند.
انجمن ملی انکوباسیون کسب و کار (NBIA) (سازمانی برای عضویت در صنعت انکوباتور‌ها) لیستی از ویژگی‌های مشترک بین شتاب‌دهنده‌ها و انکوباتور‌ها منتشر کرده است. تجزیه و تحلیل آنها نشان می‌دهد گاهی تفاوت آنها در طبیعت، شدت و طول دوره است و بود یا نبود یک ویژگی مطرح نیست. به‌طور مثال NBIA استارت‌آپ‌های اعضای خود را در طیف گسترده‌ای از صنایع، سن‌ها و سطح تجربه توصیف می‌کند در حالی که شتاب‌دهنده‌ها را متمرکز بر روی تکنولوژی‌های وب‌محور، بنیانگذاران جوان و مرد، طبقه‌بندی می‌کند. NBIA خدمات شتاب‌دهنده‌ها را طراحی‌شده برای انتقال استارتآپها از یک سطح به سطح بعدی توصیف می‌کند در حالی که انکوباتور‌ها کارآفرینان را به سمت خودکفایی و کسب و کار بالغ سوق می‌دهند. نکته مهم دیگر این است که انکوباتور‌ها به ندرت بر روی استارت‌آپ‌های خود سرمایه‌گذاری می‌کنند اما شتاب‌دهنده‌ها در ازای فراهم آوردن سرمایه، درصدی از سهام در سود آینده استارتآپها را دریافت می‌کنند.
دیگر محققان و موسسات از جمله NBIA نیز تفاوت‌ها در ویژگی‌های سازمان‌هایی را که برنامه‌های شتاب‌دهنده برگزار می‌کنند، بررسی کرده‌اند. از نظر قانونگذاری، تفاوت‌های ساختاری میان این سازمان‌ها مفید هستند. محققان دیگر ویژگی‌های ساختاری انکوباتور‌ها را مشخص کرده‌اند که به‌طور خلاصه به شرح زیر است:
-آنها سازمان‌هایی غیر‌سودده هستند که معمولاً با دانشگاه‌ها ارتباط دارند.
-آنها فضای کاری را با قیمت خوب در اختیار استارت‌آپ‌هایی که از آنها پشتیبانی می‌کنند، قرار می‌دهند.
-آنها استارت‌آپ‌های محلی را هدف قرار می‌دهند.
-آنها در استارتآپها سرمایه‌گذاری نمی‌کنند.
از سوی دیگر، ویژگی‌های زیر متعلق به شتاب‌دهنده‌هاست:
-آنها سازمان‌هایی سودده هستند که در ازای تامین سرمایه برای استارتآپها، قسمتی از سهام شرکت را دریافت می‌کنند.
آنها لزوماً فضای کاری برای استارت‌آپ‌هایی که از آنها پشتیبانی می‌کنند، فراهم نمی‌کنند. اما معمولاً فضای تشکیل جلسات را تامین می‌کنند.
-آنها استارت‌آپ‌های منطقه‌ای، ملی یا حتی جهانی را هدف قرار می‌دهند.
هویت نامفهوم انکوباتور‌ها و شتاب‌دهنده‌ها تا حدودی مورد توجه بوده است زیرا محققان و قانونگذاران انکوباتور‌ها را به عنوان وسیله‌ای محلی برای توسعه اقتصاد شناخته‌اند، در حالی که شتاب‌دهنده‌ها در بخش خصوصی بسیار مشهور شده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید