بدرود نوبلیست

کمتر کسی انتظار شنیدن خبر درگذشت نوبلیست 83ساله دانشگاه شیکاگو را داشت. اما هیچ‌کس از گزند مرگ در امان نیست. گری استنلی‌ بکر، اقتصاددان برجسته و استاد دانشگاه شیکاگو، شاگرد، همکار و دوست میلتون فریدمن و یکی از نمادهای شاخص دانشکده اقتصاد دانشگاه شیکاگو، پس از یک عمر تلاش علمی و ارائه خدمات فراوان به جامعه علمی، روز 3 می سال 2014 میلادی درگذشت. از او به عنوان مهم‌ترین اقتصاددانی یاد می‌کنند که پای تحلیل‌های اقتصادی را به مباحث جامعه‌شناختی باز کرد. در حقیقت، یکی از مهم‌ترین میراث‌های بکر همین است. مباحثی نظیر اقتصاد خانواده، اقتصاد جُرم، اقتصاد اعتیاد و اقتصاد ازدواج، تنها مثال‌هایی از کارهای علمی این اقتصاددان بزرگ است که همگی حاصل پیوند علوم اجتماعی (و حتی رشته‌هایی نظیر حقوق) با علم اقتصاد است. دانشجویان ایرانی دانشگاه شیکاگو نیز با این استاد فقید، پیوندی عمیق دارند. شاید مهم‌ترین دلیل این پیوند عمیق را بتوان به همسر ایرانی بکر، خانم پروفسور گیتی نشأت نسبت داد؛ کسی که با کمک شوهر نوبلیست‌اش زمینه ورود ایرانیان را به دانشگاه شیکاگو فراهم کرد. خبر ناراحت‌کننده درگذشت بکر، در واپسین ساعات روز یکشنبه 14 اردیبهشت، از طریق ای‌میل یکی از شاگردان ایرانی او به دست ما رسید. بنابراین به مناسبت درگذشت این استاد بزرگ، پرونده این هفته باشگاه اقتصاددانان به یادبود او اختصاص یافته است. در این پرونده، ابتدا مروری بر زندگی و مهم‌ترین اظهارنظرها در رابطه با او خواهیم داشت و در ادامه دو دانشجوی ایرانی‌اش، در قالب مقاله و گفت‌وگو به تبیین ابعاد شخصیتی او پرداخته‌اند.