ورودی مقالات

زمانی که دیگران در یک منطقه سرمایه‌گذاری می‌کنند نباید مالکان زمین از منافع آن بهره‌مند شوند. خیابان‌ها و جاده‌ها ساخته می‌شوند، خدمات بهبود پیدا می‌کنند، چراغ‌ها شب را به روز تبدیل می‌کنند، و آب از صدها مایل دورتر به شهر انتقال می‌یابد. همه اینها در حالی است که مالک زمین هیچ کاری انجام نمی‌دهد. مالکان از جیب مالیات‌دهندگان سود می‌برند. هرگاه مالیات‌دهندگان هزینه خدمات بهتر در یک منطقه (مثلاً حمل‌ونقل عمومی) را بپردازند، بهای مسکن در آنجا بالا می‌رود. بازدهی مالکیت زمین در مراکز مالی و فناوری فوق‌العاده بوده است. قیمت زمین عامل اصلی این افزایش به شمار می‌رود. تردیدی نیست که مالکان املاک منطقه بزرگ‌ترین برندگان تصمیم‌های عمرانی و تجاری خواهند بود. اگر پایه و اساس خوبی برای توجیه مالکیت زمین وجود نداشته باشد چگونه می‌توان این امر را عادلانه دانست که مالکان با داشتن رانت زمین ثروتمند شوند؟ اما اگر سود بادآورده آنها در جامعه توزیع شود جای نگرانی نیست. انجام چنین کاری به اعمال مالیات بر ارزش زمین بستگی دارد.