هزینه انتخاب

تمامی دوره‌های انتخابات‌ در آمریکا پرهزینه هستند و تفاوتی ندارد که این انتخابات، انتخابات ریاست‌جمهوری باشد یا انتخابات کنگره آمریکا. مطالعات نشان می‌دهد در هر دوره‌ای که انتخابات در آمریکا برگزار می‌شود رکورد قبلی هزینه انتخابات شکسته می‌شود و رکوردی تازه ثبت می‌شود. رکوردی که بالاتر از رکورد قبلی است و نشان از افزایش سهم هزینه برای اجرای این نماد دموکراسی در کشور است. به عنوان مثال در انتخابات سال ۲۰۱۲ میلادی که باراک اوباما به عنوان اولین رئیس‌جمهوری سیاهپوست آمریکا برگزیده شد بالغ بر 7 /2 میلیارد دلار در کمپین‌های انتخاباتی، خارج از کمپین، لابی‌ها و... هزینه شد و مجموع هزینه انتخابات ریاست‌جمهوری با انتخابات کنگره در این کشور بالغ بر هفت میلیارد دلار بود. بودجه کمپین‌های انتخاباتی اوباما در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ میلادی بالغ بر ۷۰۰ میلیون دلار بوده است که این بودجه در کنار منابع مالی استفاده‌شده برای لابی و طرف‌های سوم مذاکرات به رقمی بالغ بر 2 /1 میلیارد دلار رسید و اگر بودجه رقیب وی را هم در نظر بگیریم به رقمی بالغ بر 7 /2 میلیارد دلار می‌رسیم. نکته جالب اینجاست که با وجود بیشتر بودن مجموع هزینه رقیب اوباما در انتخابات قبلی ولی بودجه کمپین‌های انتخاباتی رقبا بسیار کمتر از اوباما بود و آنها سهم زیادی از منابع مالی خود را برای لابی کردن و افراد سیاسی و بازرگانان خارج از کمپین هزینه کردند. اما تنها آمریکا‌ست که این رقم هنگفت را برای انتخابات صرف می‌کند و دیگر کشورهای صنعتی رقمی بسیار کمتر را صرف انتخابات می‌کنند. به عنوان مثال هزینه انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر فرانسه برابر با ۳۰ میلیون دلار بود و این حداکثر رقمی بود که رئیس‌جمهور می‌توانست برای این کار هزینه کند. حال سوال اینجاست که چرا انتخابات در آمریکا اینقدر پرهزینه است در حالی که دیگر کشورهای دنیا هزینه کمتری برای نشان دادن دموکراسی جاری در کشور صرف می‌کنند؟ پژوهشگران بر این باور هستند که دلیل اول پر‌هزینه بودن انتخابات، وسعت زیاد کشور بود. این وسعت زیاد سبب شد تا دسترسی به تمامی بخش‌های این کشور کار پر‌هزینه و دشواری باشد. بالغ بر ۳۱۴ میلیون نفر در آمریکا زندگی می‌کنند که هر یک به دلیل سابقه خانوادگی و اجتماعی متفاوت و ریشه‌های مهاجرتی دیدگاه متفاوتی دارند. برای اینکه در انتخابات دیدگاه‌های این افراد سمت و سوی مشخصی پیدا کند و آنها بتوانند به دو یا سه کاندیدای اصلی رای بدهند باید اطلاعات کاملی در مورد سیاست‌های هر یک از کاندیداها به آنها داده شود. این اطلاع‌رسانی پر‌هزینه است به خصوص که شبکه‌های خبری و تلویزیونی در آمریکا بسیار گسترده هستند ولی اغلب با جهت‌گیری حزبی به خبر‌رسانی مشغول هستند. به همین دلیل هر کاندیدا برای معرفی سیاست‌های خود باید به مناطق مختلف کشور سفر کند و این کار هزینه دربر دارد. آمریکا اقتصاد بزرگی دارد و با وجود اینکه این مبلغ کلان را برای هر انتخابات هزینه می‌کند ولی سهم هزینه‌های انتخاباتی به تولید ناخالص داخلی در این کشور کمتر از 01 /0‌درصد از تولید ناخالص داخلی است. هزینه‌کردن این مبلغ برای آمریکا که بزرگ‌ترین اقتصاد دنیا‌ست هم جنبه تبلیغاتی دارد و هم نشان‌دهنده اقتدار اقتصادی این کشور در میان دیگر کشورهای صنعتی دنیاست. بنابراین مقامات آمریکایی هیچ‌گاه نگران هزینه انتخابات نیستند و بر این باورند که این هزینه‌ای است که برای دموکراسی در کشور می‌پردازند. البته مردم آمریکا با این دیدگاه چندان موافق نیستند زیرا بخشی از هزینه انتخابات از مالیات‌های مردم تامین می‌شود و در سال‌های اولیه که نظام کنونی انتخابات در این کشور تصویب شد، قانون افزایش نرخ مالیات بر درآمد هم تصویب شد. طبق این قانون نرخ مالیات در آمریکا سه برابر شد تا بخشی از بودجه انتخابات تامین شود. علاوه بر مالیات، بخش دیگری از منابع مالی انتخابات از طریق صاحبان صنایع بزرگی که در انتخاب شدن یک حزب با سیاست‌های اقتصادی خاص منافعی دارند تامین می‌شود. بخشی هم به وسیله طرفداران احزاب و کاندیداها به صورت کمک مالی بلاعوض به کمپین انتخاباتی ارائه می‌شود.