دارنده اما بازنده

ایران یکی از بزرگ‌ترین اقتصادهای خاورمیانه و دارای بزرگ‌ترین ذخایر نفت و گاز طبیعی در جهان است؛ اما تابه‌حال با وجود اینکه به‌طور فزاینده‌ای هم تلاش کرده تا اقتصاد خود را متنوع کند و چندین بخش کلیدی اقتصادی مانند ساخت‌وساز، گردشگری، بهداشت و درمان و تولید را توسعه دهد؛ نتوانسته در میان غول‌های کسب‌وکار خاورمیانه قرار بگیرد.

از یک‌سو ایران یک بازار قابل توجه با 80 میلیون مصرف‌کننده با طبقه متوسط رو‌به‌رشد و تحصیل‌کرده است. از سوی دیگر تقاضای داخلی بالایی برای محصولات، کالاها، خدمات، تخصص و فناوری از سوی شرکت‌های اروپایی وجود دارد. علاوه بر این، ایران دارای یک جامعه تجاری پرجنب‌و‌جوش است که مشتاق همکاری با مشاغل و سرمایه‌گذاری‌های خارجی است. همچنین به دلیل موقعیت جغرافیایی و استراتژیک منحصربه‌فرد کشور، نقطه ورود به دیگر بازارهای منطقه‌ای آینده در خاورمیانه و آسیای مرکزی هم هست. اما تا امروز نتوانسته جایگاه ویژه‌ای در اقتصاد منطقه و دنیا به دست آورد. در حالی غول نفتی دولتی عربستان سعودی، آرامکو، در 100 شرکت برتر خاورمیانه فوربس در سال 2023 در بالاترین رتبه قرار گرفت که حتی یک شرکت ایرانی در این فهرست حضور نداشت. و حالا سوال آن است که چرا ایران از بازی در لیگ قهرمانان اقتصادی-مالی-انرژی منطقه جا مانده است؟