به تماشای شوش و میمند

شهر باستانی شوش و روستای میمند سرانجام با رای کمیته میراث یونسکو، جهانی شدند. کمیته میراث جهانی یونسکو در سی و نهمین نشست خود موافقت کرد این دو محوطه تاریخی به فهرست هفت هزار سایت گردشگری جهان اضافه شود. این موافقت پس از آن صورت گرفت که کارشناسان ارشد یونسکو، در ماه‌های گذشته، محوطه باستانی شوش را مورد بازدید قرار دادند. این دو محوطه باستانی به عنوان هجدهمین و نوزدهمین اثر جهانی ایران در فهرست یونسکو به ثبت رسیده‌اند. تلاش‌ها برای ثبت جهانی «شوش» و «میمند» از سال‌ها قبل آغاز شده بود که به دلیل برخی ایرادات درباره عرصه و حریم آنها، ثبت این دو محوطه تاکنون به تعویق افتاده بود. شهر شوش در استان خوزستان واقع شده است و به عنوان یکی از نخستین سکونتگاه‌های جهان شناخته می‌شود. کاوش‌های باستان‌شناسی از قدمت هفت‌هزارساله این شهر باستانی حکایت دارد و گفته می‌شود که این منطقه، پایتخت زمستانی هخامنشیان بوده است. روستای میمند نیز به عنوان نوزدهمین اثر ثبت شده ایران در فهرست میراث جهانی در کرمان واقع شده است. روستایی صخره‌ای و دست‌کَند با قدمت حدود هشت هزار سال که گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند. اگرچه نمونه‌های مشابهی از معماری این روستا در سایر نقاط جهان نیز وجود دارد اما ویژگی میمند در آن است که هنوز ساکنان خود را حفظ کرده است و همچنان مسکونی باقی مانده است. ثبت جهانی شوش و میمند نه‌تنها مسوولیت حفاظت از این آثار را برای ایرانیان سنگین‌تر می‌کند بلکه بدان معناست که تمام کشورهای عضو یونسکو نیز در قبال صیانت از این محوطه‌های تاریخی مسوول خواهند بود. در عین حال قرار گرفتن این دو اثر در فهرست آثار جهانی ایران و جهان، می‌تواند منافعی را هم برای استان خوزستان و کرمان به همراه داشته باشد؛ به زعم فعالان حوزه گردشگری، این رویداد می‌تواند موجبات جذب چند برابری گردشگران داخلی و خارجی و رونق اقتصادی این شهرها را فراهم کند و همچنین سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی را برای سرمایه‌گذاری در این مناطق جذب کند.‌