آژیر قرمز

عباس آخوندی اقتصاد سیاسی خوانده و در کابینه یازدهم مانند کابینه ششم بر مسند وزارت تکیه زده است. از همان ابتدا به درستی اولویت خود را به مشکلات اقتصاد ایران اختصاص داده بود و همواره بر دغدغه خود در اقتصاد ایران تاکید می‌ورزید. نبود شفافیت در اقتصاد، پاسخگو نبودن و رفتار پوپولیستی و اخیراً هم موضوع تنگنای اعتباری. این بار اما آخوندی از جنس دیگری سخن گفته که علاوه بر طرح همان دغدغه‌های سابق، در تلاش است تا جامعه را از وضعیت حساسی که در آن قرار گرفته آگاه سازد. آخوندی بر این باور است که باید در سال 1392 و در هنگام تودیع دولت دهم و معارفه دولت یازدهم، برای اقتصاد کشور اعلام وضعیت فوق‌العاده می‌شد.
در حقیقت بارها هم آخوندی و هم دیگر اقتصاددانان ایرانی منتقد محمود احمدی‌نژاد از وضعیتی که در اقتصاد ایران حادث شد و جریانی که شاید هویتی چندان قوتمند، در اقتصاد نداشت و در دولت نهم و دهم حاکم شده بود، گلایه کردند اما آخوندی، با ذکاوت متوجه شده است که راه اصلاح اقتصاد ایران با یک فرآیند عادی سیاستگذاری هموار نمی‌شود، پس اعلام وضعیت فوق‌العاده را بهانه قرار می‌دهد تا حرف خود را کدگذاری و در ذهن جامعه ایرانی اعتراض یک مقام عالی وزارت را ثبت کرده باشد.

آخوندی با زیرکی گفته اگر مردم شناخت کامل از وضع فوق‌العاده اقتصادی آن زمان کشور نداشته باشند احتمال تکرار سیاستگذاری‌های غلط در آینده وجود دارد. این سخن عباس آخوندی در قامت وزیر مسکن پیام‌های زیادی دارد. اگرچه آخوندی به باور خود در مورد اقتصاد ایران، همچنان استوار مانده و تنگنای مالی، بدهی دولت به بانک‌ها، پینگ‌پنگ بانک مرکزی و قوه قضائیه در موضوع معوقات بانکی، انتقاد از تجاری شدن بانک‌های توسعه‌ای، نبودن سیاست بلندمدت در حوزه مسکن و تامین مالی نشدن بخش‌های استراتژیک اقتصادی را مورد انتقاد قرار می‌دهد اما با اشاره به برانداز بودن دو سیاست در پیش گرفته‌شده در دولت قبل یعنی مسکن مهر و هدفمندی ‌یارانه‌ها و استفاده از الفاظی همچون براندازی اقتصادی یا اعلام وضعیت فوق‌العاده، به نظر قصد دارد جامعه را نسبت به اتفاقاتی که به‌زعم مقام عالی وزارت مسکن فرصت‌سوزی بوده، متوجه سازد.
شاید از همین روست که می‌گوید: شفافیت در معرفی سیاست‌های غلط و بدون اندیشه به مردم جدی است، اساساً چگونه می‌توانیم با قدرت وام‌دهی ۱۲ درصد تولید ناخالص داخلی به رشد اقتصادی شش‌درصدی برسیم؟ حتی با قدرت وام‌دهی ۸۰‌درصدی بانک‌ها هم رسیدن به رشد شش‌درصدی دشوار است. فرصت‌هایی که برای اقتصاد ایران در طول یک دهه گذشته از بین رفت و مشکلاتی را برای اقتصاد به وجود آورد که امکان هرگونه اصلاح از نوع سیاستگذاری را از بین برده، بنابراین شاید آخوندی معتقد است باید برای اقتصاد ایران فکری اساسی کرد که متفاوت از قالب‌های گذشته باشد.