خفقان دما

بیست‌و‌هشتمین نشست تغییرات آب‌وهوایی سازمان ملل متحد از روز پنجشنبه گذشته در دوبی امارات متحده عربی آغاز شد. تغییرات آب‌وهوایی سریعی که اکنون شاهد آن هستیم ناشی از استفاده انسان از نفت، گاز و زغال‌سنگ برای خانه‌ها، کارخانه‎‌ها و حمل‌ونقل است. وقتی این سوخت‌های فسیلی می‌سوزند، گازهای گلخانه‌ای آزاد می‌کنند، عمدتاً دی‌اکسید‌کربن. این گازها گرمای خورشید را به دام می‌اندازند و باعث افزایش دمای سیاره زمین می‌شوند. اکنون جهان حدود 2 /1 درجه سانتی‌گراد گرم‌تر از قرن نوزدهم است و مقدار دی‌اکسید کربن در جو ۵۰ درصد افزایش یافته است.

در سال‌های 2010 تا 2020، مناطق بسیار آسیب‌پذیر، که حدود 3 /3 تا 6 /3 میلیارد نفر در آن زندگی می‌کنند. در مقایسه با مناطق با آسیب‌پذیری بسیار پایین، 15 برابر بیشتر از میزان مرگ‌ومیر انسانی ناشی از سیل، خشکسالی و طوفان را تجربه کردند.

195 کشور دنیا در دسامبر 2015 توافقنامه پاریس را امضا کردند تا جلوی تغییرات اقلیمی بیشتر را بگیرند. توافقنامه پاریس مهم‌ترین پیمان همکاری بین‌المللی در مقابله با تغییرات آب‌وهوایی است و کشورها در حال انجام اقداماتی برای تحقق آن هستند.  برای محدود کردن گرمایش زمین به 5 /1 درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطوح پیش‌صنعتی، انتشار گازهای گلخانه‌ای باید در حال کاهش باشد. باید تا سال 2030، تقریباً به نصف کاهش یابد. اگر تغییرات آب‌وهوایی کنترل نشود، باعث می‌شود میانگین دمای جهانی بیش از سه درجه سانتی‌گراد افزایش یابد و بر هر اکوسیستمی تاثیر منفی بگذارد.