هیولایی به نام اروپا
راست افراطی
گیرت وایلدرز و حزب آزادی او اوج‌گیری خود را در هلند مدیون حملات خشونت‌آمیز سال‌های اخیر خود علیه اسلام هستند.
گیرت وایلدرز و حزب آزادی او اوج‌گیری خود را در هلند مدیون حملات خشونت‌آمیز سال‌های اخیر خود علیه اسلام هستند. جبهه ملی خانم مارین لی‌پن نیز به خاطر برگزاری کمپین مبارزاتی علیه مهاجرت به شهرت و محبوبیت رسید. مبارزه‌ای که سابقه آن به زمانی برمی‌گردد که پدرش ژان ماری رهبری جبهه را بر عهده داشت. اما در چند سال اخیر هر دو سیاستمدار کانون توجه خود را به سمت دشمنی دیگر به نام اتحادیه اروپا معطوف کرده‌اند. در 13 نوامبر این دو نفر کنفرانسی مطبوعاتی در هیگ بر‌پا و اعلام کردند قصد دارند در انتخابات بهار آینده پارلمان اروپا با یکدیگر همکاری کنند و ابراز امیدواری کردند که بتوانند بلوک ضداروپایی جدیدی تشکیل دهند. به گفته آقای وایلدرز هدف آنها این است که با «هیولایی به نام اروپا» مبارزه کنند. خانم لی‌پن از نظامی سخن می‌گفت که «همه مردم را به بردگی کشانده است». آنها قصد دارند به پول رایج مشترک خاتمه دهند، برتری بروکسل و نظارت آن بر بودجه‌های ملی را حذف کنند و از پروژه ادغام اروپا جلوگیری کنند. پروژه‌ای که دو نسل از سیاستمداران آرمانگرای اروپایی در پی تحقق آن بودند. سیاستمداران راست افراطی هنوز طرفداران زیادی ندارند و
تلاش‌های آنها به منظور گسترش همکاری‌ها ممکن است با همان شکافی مواجه شود که در میان متحدان ضداروپایی در کشورهای مختلف ایجاد شده بود. پارلمان اروپا هم‌اکنون چنین ائتلافی را دارد که بین حزب آزادی اروپا و گروه دموکراسی برقرار شده است اما این ائتلاف نتوانسته است مانعی بر سر راه ادغام اروپا ایجاد کند. آقای وایلدرز و خانم لی‌پن نمی‌گویند چگونه ائتلافشان میتواند مسیر جریان موج را عوض کند. اما نمی‌توان این حقیقت را پنهان کرد که احزاب آنها در صدر نظرسنجی‌های کشورهایشان قرار دارند. با توجه به عصبانیت عمومی از وضعیت اقتصادی اروپا و حس جدایی‌خواهی از بروکسل، اتحاد جدید بین حزب آزادی و جبهه ملی میتواند بر انتخابات بهار آینده پارلمان اروپا تاثیر بگذارد. ارتباط با جبهه ملی میتواند بزرگ‌ترین موفقیت آقای وایلدرز در تلاش برای پیدا کردن یک متحد بین‌المللی باشد. اما برقراری همکاری بین احزاب سیاسی اروپا به منظور تقسیم و جداسازی این قاره کاری آسان نیست. حزب استقلال بریتانیا قبلاً پیشنهاد همکاری را رد کرد چرا که با دیدگاه‌های ضداسلامی آقای وایلدرز هم عقیده نبود. مفسران هلندی انتظار داشتند مذاکرات وایلدرز و خانم لی‌پن با
سرنوشتی مشابه روبه‌رو شود. هنگامی که وایلدرز در سال 2006 حزب آزادی را پایه‌گذاری کرد اصرار داشت بیان کند که حزبش نسخه هلندی جبهه ملی نخواهد بود. آقای وایلدرز طرفدار سرسخت صهیونیسم است در حالی که جبهه ملی در بهترین حالت تلاش میکند در امور اسرائیل نظر ندهد و پدر خانم لی‌پن نیز متهم است که هولوکاست را انکار کرده است. اما آن دسته از طرفداران اروپا که امیدوارند اختلافات دو حزب به همکاری آنها پایان دهد فقط خود را گول می‌زنند. رهبران دو حزب در گفت‌وگوهای مشترک‌شان تلاش کردند از تفاوت‌های ایدئولوژیک دم نزنند. خانم لی‌پن گفت که اختلاف عقیده حتی در ازدواج نیز وجود دارد. او گروه‌های مخالف را مسخره کرد و گفت: «فردا در فرانسه آنها به من می‌گویند آقای وایلدرز در مورد قرآن چنین و چنان گفته است.»
شاید به دلیل مصلحت سیاسی رهبر جبهه ملی در اظهارات خود مبنی بر تهدید دانستن مهاجرت مسلمانان اندکی محتاطانه‌تر عمل میکند. هر چند عقاید آنها چندان دور از هم نیست. به عقیده تحلیلگران دلیلی ندارد که اتحاد احزاب با احزاب کشورهای دیگر باعث شود آنها در کشور خود در انزوا قرار گیرند. رای‌دهندگان هلندی و فرانسوی علاقه‌ای به دیدگاه‌های کشورهای دیگر و مواضع حزبی آنها ندارند. سوال بزرگ‌تر آن است که با وجود عدم ارتباط بین محیط‌های سیاسی ملی، رهبران این دو حزب از اتحاد خود چه هدفی را دنبال می‌کنند. برای ملی‌گرایان راست افراطی همکاری‌های بین‌المللی میتواند نوعی اعتبار باشد که با آن در مقابل حملات مطبوعات و طبقه سیاسی حاکم مقاومت کنند. هر دو حزب هم‌اکنون طرفداران زیادی در میان رای‌دهندگان کشورهایشان دارند؛ کسانی که می‌خواهند صدای اعتراض‌شان را به گوش دیگران برسانند. اگر همکاری بین‌المللی باعث شود دیگران آنها را جدی‌تر بگیرند، انتخابات بهار آینده پارلمان اروپا میتواند زمان مناسبی برای پیام‌رسانی باشد.
دیدگاه تان را بنویسید