آلودگی فقر
آلودگی چگونه باعث فقر می‌شود؟
هرچند آلودگی یک پدیده گسترده است، اما شواهد کمی در مورد اینکه چگونه ممکن است به دستاوردهای بلندمدت کودکان آسیب برساند وجود دارد. با استفاده از داده‌های دقیق و کدگذاری‌شده جغرافیایی که در مورد گروه‌های نماینده ملی کودکان متولدشده در بررسی ملی ایالات متحده قرار دارند، به دنبال برادر و خواهرهایی هستیم که یکی پیش و یکی پس از جمع‌آوری یک مرکز آلاینده‌های سمی در فاصله کمتر از یک‌مایلی خانه‌شان، به دنیا آمده‌اند. ما متوجه شدیم کودکانی که قبل از تولد در معرض آلودگی‌های صنعتی قرار گرفته‌اند، دستمزد کمتری می‌گیرند، در بزرگسالی بیشتر در معرض فقر قرار دارند، سال‌های تحصیلات تکمیلی کمتری دارند و کمتر از دبیرستان فارغ‌التحصیل می‌شوند.
سالانه میلیاردها کیلوگرم مواد سمی در محیط زیست آزاد می‌شود، با این حال اطلاعات کمی در مورد اینکه آیا قرار گرفتن در معرض این آلاینده‌ها ممکن است به نتایج تحصیلی و بازار کار درازمدت کودکان آسیب برساند، وجود دارد. در حال حاضر حدود 21800سایت آلوده‌کننده محیط زیست در سراسر ایالات‌متحده فعال هستند و بیش از 5 /221 میلیون نفر در سال 2016 یک سایت آلوده‌کننده در نزدیکی محل زندگی خود داشتند. زندگی در نزدیکی این مراکز، برای سلامت و توسعه انسان مضر است. به عنوان مثال، سایت‌های آلوده‌کننده، نوروتوکسین‌های شناخته‌شده‌ای مانند سرب و جیوه را در هوا آزاد می‌کنند. در حالی که معیارهای آلاینده‌های هوا (به عنوان مثال، ذرات معلق) سال‌ها پیش تنظیم شده‌اند و اطلاعات کمی در مورد اثرات بیشتر مواد شیمیایی منتشرشده از طریق تاسیسات سایت‌های سمی و آلوده‌کننده در اختیار ما قرار می‌دهند. بسیاری از مواد شیمیایی منتشرشده هرگز تحت هیچ نوع آزمایش سمیت قرار نگرفته‌اند و اساساً تا سال 2011 که ایالات‌متحده استانداردهای سمی جیوه و هوا (MATS) را معرفی کرد، کنترل نشده بودند.
با وجود این، ادبیات رو به رشد نشان می‌دهد که آلاینده‌های سمی موجود در هوا از سایت‌های آلوده‌کننده می‌توانند نتایج منفی تحصیلی و رفتاری برای کودکان و به ویژه در مدرسه ایجاد کنند، باعث سرطان شوند، به نوزادان تازه متولدشده آسیب برسانند و به مغز و سیستم تولیدمثل آسیب بزنند.
این مقاله سه موضوع مهم را دربر می‌گیرد. اول، این مقاله برخی از اولین شواهد را ارائه می‌کند که قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های خطرناک هوا می‌تواند نتایج منفی بلندمدت سرمایه انسانی با پیامدهای توزیعی مهم برای کودکان جوامعی که در فاصله یک‌مایلی از یک سایت سمی آلوده‌کننده زندگی می‌کنند، ایجاد کند. دوم، این تجزیه و تحلیل یکی از اولین تحلیل‌هایی است که با استفاده از داده‌های بسیار دقیق از نظرسنجی‌های کودکان در سال 1979 و والدین آنها، چگونگی تاثیر آلودگی بر درآمد در بزرگسالی برای خانواده‌هایی را که در نزدیکی مکان‌های سمی زندگی می‌کنند از طریق کانال‌های آموزشی، شغلی، جرم و سلامت بررسی می‌کند. سوم، این مقاله به ادبیاتی در مورد چگونگی تاثیر محله‌ها بر سلامت، پیشرفت تحصیلی و تحرک بین‌نسلی کمک می‌کند، و نشان می‌دهد حتی در یک منطقه، نزدیکی به منابع آلودگی می‌تواند باعث نابرابری شود.
من از داده‌های بسیار دقیق از نظرسنجی‌های کودکان در نظرسنجی ملی جوانان 1979 (NLSY79) و والدین آنها استفاده می‌کنم که امکان تطبیق خواهر و برادر و اطلاعات جغرافیایی خانواده‌ها را فراهم می‌کند تا مشخص شود که آلودگی‌های سمی چگونه بر نتایج بلندمدت کودکان تاثیر می‌گذارد. با استفاده از شاخص افتتاح و تعطیلی مراکز آلوده‌کننده، خواهر و برادرهای داخل یک خانواده را مقایسه می‌کنیم که در آن یکی از خواهران و برادران در طول بارداری در معرض آلودگی قرار داشته و دیگری به دلیل اینکه مرکز آلوده‌کننده هنوز باز نشده بود یا به این دلیل که قبل از باردار شدن فرزند بعدی بسته شده بود، در معرض آلودگی سمی قرار نداشت. من دو رویکرد متفاوت را در نظر می‌گیرم- مقایسه خواهر و برادرهایی که از نزدیکی به یک سایت آلوده‌کننده دور نمی‌شوند و تخمین یک الگو که نزدیکی اولیه مرکز آلودگی و تاریخ‌های باز یا بسته شدن را به همه خواهر و برادرهای یک خانواده بدون توجه به اینکه آیا خانواده نقل‌مکان کرده‌اند یا نه اختصاص می‌دهد. با استفاده از فاصله کوتاهی که سموم می‌توانند از طریق هوا طی کنند (یعنی یک مایل) و با استفاده از مقایسه‌های درون خانواده، می‌توان اثرات آلودگی را از سایر عوامل دشوار مشاهده و احتمالاً درون‌زا مانند عوامل محلی جدا کرد. مرتب‌سازی، رفتار اجتنابی و ویژگی‌های تغییرناپذیر زمانی خانواده‌هایی که اتفاقاً نزدیک یک سایت آلوده‌کننده هستند می‌توانند بر نتایج یک کودک تاثیر بگذارد.
عواقب قرار گرفتن قبل از تولد در معرض آلودگی‌های سمی آشکار است. من متوجه شدم کودکانی که در نزدیکی یک سایت سمی زندگی می‌کنند، 4 /59 درصد درآمد خانوادگی کمتری دارند و 2 /17 درصد بیشتر از خواهر و برادرشان که در معرض آلودگی سمی قرار نگرفته‌اند، در بزرگسالی نیازمند کمک‌های عمومی می‌شوند. این نشان‌دهنده افزایش بزرگ 6 /43درصدی در استفاده از کمک‌های عمومی بالاتر از میانگین است. علاوه بر این، کودکانی که قبل از تولد در معرض آلودگی سمی قرار می‌گیرند، 284 /1 سال تحصیل کمتری دارند، 4 /12 درصد کمتر از دبیرستان فارغ‌التحصیل می‌شوند و 4 /9 درصد بیشتر از خواهر و برادر خود که در دوران بارداری در معرض این مواد نبوده‌اند، در بزرگسالی دچار ناتوانی شناختی می‌شوند.
این یافته‌ها بسیار چشمگیرتر از تخمین‌های ایسن و همکاران (2017) از تاثیر آلودگی بر دستمزدها (تنها مقاله منتشرشده دیگر در این زمینه) است. این یافته‌ها مستلزم دو توضیح ممکن است. اول، قرار گرفتن در معرض آلودگی‌های سمی، که حاوی نوروتوکسین‌های شناخته‌شده‌ای مانند سرب و جیوه است، ممکن است بسیار بدتر از قرار گرفتن در معرض سایر انواع آلودگی هوا، مانند انتشار گازهای گلخانه‌ای از ترافیک خودروها باشد. دوم، ممکن است پیامدهای توزیعی مهمی برای قرار گرفتن در معرض آلودگی وجود داشته باشد که در آن افرادی که در نزدیکی سایت‌های سمی زندگی می‌کنند و به شدت تحت تاثیر آلودگی قرار می‌گیرند، در تخمین‌هایی که بررسی‌هایی را که در سطح منطقه‌ای انجام می‌شوند در نظر می‌گیرند نادیده گرفته می‌شوند. در واقع، نتایج در سطح منطقه احتمالاً از سوی افرادی که بسیار نزدیک به این سایت‌ها زندگی می‌کنند هدایت می‌شود، که پیامدهای مهمی برای سیاستگذاری و محل قرارگیری این سایت‌ها دارد. از آنجا که خانواده‌های محروم بیشتر به مکان‌های سمی نزدیک‌تر هستند، قرار گرفتن در معرض آلودگی ممکن است خانواده‌های فاقد منابع را به سمت فقر بیشتر سوق دهد. نتایج برای انواع مشخصات قوی هستند و نشان می‌دهند که آلودگی یک کانال اصلی است که از طریق آن نابرابری بازتولید می‌شود.
جمع‌بندی
این اولین مطالعه‌ای است که اثرات بلندمدت زندگی در نزدیکی آلودگی‌های صنعتی را بر دستمزد، درآمد خانواده، فقر بزرگسالان، سال‌های تحصیل، اتمام دبیرستان و توسعه ناتوانی‌های شناختی بررسی می‌کند. کودکانی که قبل از تولد در معرض آلودگی سمی قرار گرفته‌اند، 4 /59 درصد درآمد خانواده کمتری دارند، 2 /17 درصد افزایش در احتمال دریافت کمک‌های دولتی در بزرگسالی، 284 /1 سال تحصیل کمتر و 4 /12 درصد افزایش در ترک تحصیل در دبیرستان نسبت به خواهر و برادرهای خود که در دوران بارداری در معرض تماس قرار نگرفته‌اند دارند. آنها همچنین 6 /7 واحد درصد افزایش در نرخ ناتوانی به‌طور کلی، و همچنین 4 /9 درصد افزایش در ناتوانی‌های شناختی دارند. نتایج نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض آلودگی‌های صنعتی در اوایل زندگی به‌طور قابل توجهی به نتایج بلندمدت شناختی، بازار کار و رشد منتج می‌شود و این آلودگی هزینه‌های بسیار بالاتری نسبت به برآوردهای قبلی دارد. علاوه بر این، بستن سایت‌های سمی به‌طور قابل‌توجهی به رشد شناختی کودکان و بازار کار و نتایج سلامت بلندمدت کمک می‌کند.
در حالی که برآورد هزینه‌های کل آلودگی سمی به دلیل تفاوت‌های بالقوه بین نمونه‌ها دشوار است، سعی شد هزینه‌های آلودگی سمی را بر اساس هزینه‌های ارائه کمک‌های عمومی برای یک سال تخمین بزنیم. دولت فدرال در سال 2016، 5 /877 میلیارد دلار برای مزایا و خدمات برای افراد کم‌درآمد هزینه کرد و حدود 7 /39 میلیون نفر از افراد کم‌درآمد در فقر مطلق بودند. این به معنای مجموع هزینه میانگین مزایا 30 /22103 دلار برای هر نفر برای غذا، مسکن، مراقبت‌های پزشکی، آموزش شغلی و موارد مشابه است. با توجه به اینکه 19 درصد از جمعیت ایالات متحده در فاصله یک‌مایلی یک سایت سمی زندگی می‌کنند و 3941109 کودک در سال 2016 متولد شده‌اند، این به معنای هزینه اضافی حدود 91 /2 میلیارد دلار برای هر گروه تولد در سال ناشی از آلودگی‌های سمی است.
از آنجا که قرار گرفتن در معرض آلودگی ممکن است اثرات توزیعی داشته باشد و افراد حاشیه‌نشین را به سمت فقر و ناتوانی سوق دهد، هزینه‌های واقعی آلودگی ممکن است بسیار زیاد باشد. علاوه بر این، نتایج نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض آلودگی‌های سمی، که حاوی سموم عصبی شناخته‌شده مانند سرب و جیوه است، ممکن است بسیار بدتر از قرار گرفتن در معرض آلودگی معمولی هوا باشد. با توجه به اینکه جغرافیا یک عامل تعیین‌کننده مهم در شکل‌گیری سرمایه انسانی است، درک سازوکارهای پشت نابرابری در نتایج آموزشی که می‌تواند از خود مکان نشات بگیرد، مهم است. این مطالعه نشان می‌دهد یکی از سازوکارهای مهمی که محله‌ها از طریق آن بر نتایج بلندمدت تاثیر می‌گذارند، قرار گرفتن در معرض آلودگی صنعتی است.
در این مقاله من شواهد قوی از نتایج بدتری نیز پیدا می‌کنم، مجموعه مقایسه‌ای از خواهر و برادرهایی که احتمالاً در معرض آلودگی هستند، به‌ویژه در مواردی که باز شدن مرکز آلودگی سمی وجود دارد، نتایج بدتری را نشان می‌دهد. علاوه بر این، حتی اگر برخی از والدین رفتارهای اجتنابی را برای کاهش قرار گرفتن کودکان در معرض آلودگی انجام دهند، تاثیرات زیادی مشاهده می‌شود. با این حال، این یافته‌ها ممکن است اثرات مواجهه تجمعی با سموم محیطی را نیز منعکس کند، زیرا برخی از کودکان ممکن است قبل از بسته شدن یا پس از باز شدن یک مکان انتشار آلودگی‌های سمی برای مدت طولانی در نزدیکی آن زندگی کنند.
با وجود این، یافته‌های من به این مفهوم اشاره دارد که تنظیم آلودگی‌های سمی به‌طور قابل توجهی برای جوامع کم‌درآمد مفید است، زیرا کودکان متولدشده از مادرانی که در نزدیکی منابع آلودگی زندگی می‌کنند، از نظر رشد شناختی و نتایج بلندمدت تحت تاثیر منفی قرار می‌گیرند. علاوه بر این، کودکان سیاهپوست، اسپانیایی‌تبار و کم‌درآمد تقریباً دو برابر بیشتر از میانگین همه کودکان نمونه در یک‌مایلی یک سایت انتشار آلودگی‌های سمی زندگی می‌کنند. این واقعیت که کودکان کم‌درآمد، سیاهپوست و اسپانیایی‌تبار بیشتر در معرض سموم محیطی قرار می‌گیرند، پیامدهای عمیقی برای عدالت زیست‌محیطی و جداسازی مسکونی دارد. اگر سایت‌های سمی بر قیمت مسکن تاثیر منفی می‌گذارند و احتمال زندگی کودکان فقیر در این مناطق تقریباً دو برابر بیشتر است، قرار گرفتن در معرض آلودگی‌های صنعتی نیز می‌تواند تا حدی توضیح‌دهنده شکاف تحصیلی اجتماعی-اقتصادی باشد. قرار گرفتن در معرض آلودگی همچنین می‌تواند تا حدی عامل بروز ناتوانی‌های شناختی در کودکان کم‌درآمد نسبت به کودکان با درآمد بالاتر باشد.
متاسفانه، نتایج این پژوهش در مورد سموم خاصی که افراد در معرض آنها قرار گرفته‌اند صحبت نمی‌کند، زیرا قرار گرفتن در معرض ترکیبات و عوامل مختلف منتشرشده از سوی سایت‌های آلوده‌کننده خطی هستند اما آلودگی سمی یک پدیده ترکیبی است. همچنین تحقیقات بیشتری برای پرداختن به اینکه چگونه مزایای مقررات کاهش آلودگی سمی ممکن است در صنایع و انواع آلودگی متفاوت باشد، و همچنین آنچه مدارس و سایر برنامه‌ها می‌توانند برای حمایت از کودکانی که در معرض سموم اولیه قرار دارند انجام دهند، مورد نیاز است.
با این حال، این مطالعه یکی از اولین مطالعاتی است که بینش‌هایی را در مورد چگونگی تاثیر آلودگی محیطی و سیاست‌ها بر توسعه اولیه و نتایج بلندمدت سرمایه انسانی ارائه می‌دهد. این اولین مقاله‌ای است که بررسی می‌کند آیا قرار گرفتن در معرض آلودگی هوای خطرناک بر دستمزد بزرگسالان، فقر، آموزش و ناتوانی تاثیر می‌گذارد یا خیر. علاوه بر این، این کار به این موضوع می‌پردازد که چگونه بافت‌های مسکونی و اجتماعی-اقتصادی به شانس‌های نابرابر زندگی کودکان کمک می‌کنند. اگر نزدیکی به برخی از آلودگی‌ها پیامدهای توزیعی داشته باشد که مردم را به سمت فقر سوق دهد، ممکن است برای خانواده‌ها و جامعه بسیار پرهزینه‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، باشد..
