عناوین عجیب صفحات اکونومیست از کجا گرفته شده است؟

تمام نویسندگان اکونومیست ناشناس هستند؛ و هنوز برخی از ستون‌های اکونومیست مثل بجت (Bagehot)، لکسینگتون (Lexington) و شومپیتر (Schumpeter)، عناوینی به نسبت غیرمعمولی دارند. اما این عنوان‌ها از کجا آمده است؟
روزنامه‌ها و مجلات هر کدام تاریخی از روزنامه‌نگارانی دارد که از اسامی مستعار استفاده می‌کردند؛ یا به دلیل اینکه این نشریات به شایعات می‌پرداختند یا هم به این دلیل که می‌خواستند نام گزارشگران تحقیقی خود را مخفی نگه دارند. استفاده از نام‌ها در اکونومیست نشان‌دهنده این است که ستون اسم‌گذاری شده تقریباً همیشه و هر هفته توسط یک روزنامه‌نگار نوشته می‌شود. دو ستون از قدیمی‌ترین ستون‌های اکونومیست نام‌های تاریخی بجت و لکسینگتون را دارند. بجت که ستونی در مورد بریتانیاست به افتخار یکی از بهترین سردبیران اکونومیست نامگذاری شده است. والتر بجت در فاصله سال‌های 1861 تا 1877 سردبیری اکونومیست را بر عهده داشت. یکی از سیاستمداران لیبرال بریتانیا زمانی در مورد بجت گفته بود که او کسی است که از حماقت، رخوت، دبدبه، عبارات کهنه و فرسوده و ابتذال چاپلوسانه متنفر است. وودرو ویلسون (بیست و هشتمین رئیس‌جمهور آمریکا) در مطالعاتش طرح بجت را دنبال می‌کرد. لکسینگتون که ستونی در مورد سیاست آمریکاست نام خود را از شهری در ایالت ماساچوست گرفته است. شهری که اولین نبرد آمریکا برای استقلال در آن روی داد. شارلمانی (Charlemagne) ستونی که به سیاست اروپا می‌پردازد همان لکسینگتون اروپایی است در حالی که عنوان بانیان (Banyan) که ستون ویژه سیاست آسیاست از درخت بانیان گرفته شده که تاجران گجراتی در زیر آن به داد و ستد می‌پرداختند. ستون شومپیتر نیز که در سال 2009 راه‌اندازی شد به افتخار ژوزف شومپیتر اقتصاددان اتریشی است که سرمایه‌داری را به یک «توفان ابدی از ویرانی آفریننده» تشبیه کرد. ستون مربوط به بازارهای مالی چنار (Buttonwood) نامگذاری شده چرا که درختی که در زیر آن در وال‌استریت توافقنامه راه‌اندازی بازار سهام نیویورک در سال 1792 امضا شد، یک چنار بود. انتخاب عنوان چنار برای این صفحه نمونه یکی از اولین فراخوان‌های عمومی است که در آن اکونومیست از خوانندگان خود خواست تا اسم پیشنهاد بدهند. این ستون در ابتدا صرفاً یک بخش در سایت اکونومیست و به صورت آنلاین بود اما بعداً در سال 2006 به همراه یک یادداشت وارد نسخه چاپی اکونومیست هم شد. ما سنت نامگذاری‌های غیرمعمول را در صفحه یادداشت‌ها (Blog) ادامه دادیم. صفحه یادداشت ما در مورد علم و فناوری ببیج (Babbage) نامیده ‌شده که برگرفته از نام چارلز ببیج دانشمند جامع‌الاطراف قرن 19 هجری است که یکی از پدران محاسبات است. صفحه یادداشت مربوط به خاورمیانه اکونومیست انار (Pomegranate) نام دارد که برگرفته از نام میوه قرمز‌رنگ همین منطقه است و بائوباب (Baobab) که صفحه یادداشت در مورد آفریقاست به درخت عظیمی اشاره دارد که در اغلب نقاط این قاره می‌روید. صفحه «نگرش‌های شرقی» (Eastern approaches) در مورد مناطق کمونیستی سابق اروپاست که به یاد و خاطره سرباز بریتانیایی سر فیتزروی مکلین نامیده شده است. توجه به خود نام‌هایی که برای ستون‌ها یا یادداشت‌ها انتخاب شده ممکن است گمراه‌کننده باشد به ویژه زمانی که نام انتخاب‌شده به یک منطقه خاص مربوط باشد. ما باید از طرفداری یک کشور یا دلخور کردنش اجتناب کنیم. اما دفعه بعدی که بخواهیم برای یک ستون یا یادداشت اسم انتخاب کنیم سعی می‌کنیم دیگر اسم درختی را که با حرف ب شروع می‌شود انتخاب نکنیم (اسامی انتخابی صفحاتی که نام یک درخت است همگی در انگلیسی با حرف B آغاز می‌شود).