اقتصاددان تصادفی

درست در روزهای تولد اقتصاددانی بزرگ در کافه‌اقتصاد این شماره سراغ او رفته‌ایم. رونالد کوز آمریکایی 103 سال زندگی کرد و عمر پربارش را وقف پژوهش‌هایی در مورد نقش هزینه‌های مبادله، حقوق مالکیت و نهادهای اقتصادی در ساختار و عملکرد اقتصاد کرد؛ موضوعی که بهانه اعطای جایزه نوبل اقتصاد در سال 1991 به او شد. او خودش را «اقتصاددان تصادفی» می‌خواند. حتی در زندگینامه‌‌ای که برای کمیته نوبل فرستاد نوشت؛ تمام اتفاقاتی که سبب موفقیت او در زندگی شده به طور تصادفی برای او رخ داده است. کوز گفت، عظمتی بر او تحمیل شده است و موفقیت او بیش از این نیست. مقاله دیگر این شماره کافه‌اقتصاد در مورد جوزف ویزنتال، سردبیر ارشد بلومبرگ و همچنین تولید‌کننده پادکست‌ تاثیرگذار Odd Lots است که تحلیل‌های اقتصادی قدرتمندی ارائه می‌کند. او یک روشنگر اقتصادی بی‌بدیل است و در توئیت‌های جنجالی‌اش آخرین اخبار اقتصادی را دنبال می‌کند. ویزنتال یک تحلیلگر اقتصادی بی‌نظیر است که در حوزه‌های مختلف تجربه اندوخته و با شخصیت‌های برجسته اقتصادی و سیاسی دمخور بوده است. ویزنتال منتقد ارزهای دیجیتال است و نظرات جالبی در این مورد دارد که طرفداران پروپاقرصش ایده‌های او را دنبال می‌کنند. کتابی که در این شماره کافه در مورد آن صحبت می‌کنیم «آهسته: مانیفست کاهش رشد» نوشته کوهی سایتو، فیلسوف ژاپنی است که نیم‌میلیون نسخه در این کشور فروش داشته و به پدیده‌ای در بازار کتاب این کشور تبدیل شده است. سایتو فکر می‌کرد ایده او مبنی بر اینکه بحران آب‌وهوا بدون فراتر رفتن از سرمایه‌داری قابل‌حل نیست، «تندتر و غیرمحبوب‌تر از آن است که مخاطبان زیادی را جذب کند»، اما برخلاف تصور او نه‌تنها با اقبال عمومی روبه‌رو شد، بلکه سرمایه‌داران نیز سراغ او آمدند تا همراهی خود را با او ابزار کنند.