اقتصاد خودشناسی

کمیته نوبل در سال 2016 نوبل ادبیات را به باب دیلن، ترانه‌سرا و خواننده آمریکایی، اعطا کرد. در آن زمان برخی از نویسندگان از این انتخاب ناخرسند بودند و به کمیته انتقادهای تندی کردند که چرا یک ترانه‌سرا نوبل ادبیات را برده و نمی‌توان او را یک نویسنده یا شاعر دانست. از این منظر، احتمالاً اقتصاددانان بسیار صبورتر و شاید به قول پیتر بوتکی، فروتن باشند که جایزه نوبل علم اقتصاد را نه‌فقط با ریاضیدانان که با روان‌شناسان هم تقسیم کردند. در سال 2002 برنده نوبل علم اقتصاد یک روان‌شناس به نام دنیل کانمن بود؛ استاد دانشگاه پرینستون که امروز او را به عنوان پدر علم اقتصاد رفتاری می‌شناسیم. کانمن و همکارانش از جمله آموس تورسکی، خلأ شناخت سازوکار تصمیم‌گیری فرد در علم اقتصاد را پر کردند. آنها با پیوند زدن میان یافته‌های خود از ذهن انسان با نظام تصمیم‌گیری در اقتصاد کمک بزرگی به اقتصاددانان کردند و شایسته دریافت نوبل 2002 شناخته شدند. البته تورسکی سال 1996 درگذشت و عمرش به دریافت نوبل قد نداد. اما کانمن راه شناخت رفتار بازیگران اقتصادی را باز کرد و بعد از او اقتصاددانانی مانند ریچارد تیلر با توسعه علم اقتصاد رفتاری به نوبل رسیدند.