مجبور به همراهی با روحانی

رابطه بین مجلس و دولت روحانی یک رابطه دوگانه و نه‌چندان پیچیده است. در سطح تحلیل وضعیت روابط بین مجلس نهم و دولت باید این نکته را در نظر گرفت که مجلس کنونی اصولگرایان بافت یکدست ندارد که بتوان گفت کل مجلس با دولت چطور برخورد می‌کند. اصلی‌ترین تشکیلات مدون مجلس نهم، فراکسیون بزرگ اصولگرایان معتدل است که حول آقای علی لاریجانی و افرادی مانند احمد توکلی می‌چرخند. گروه اکثریتی که در مجموع با دولت بنای رویارویی ندارند. حال ممکن است در مورد چند وزیر به دلایل سیاسی و غیر‌مرتبط با حوزه فعالیت، کدورت‌هایی بین‌شان وجود داشته باشد اما در مجموع دستور کلی این طیف عدم نزاع با دولت روحانی است. اما گروهی که در مجلس نهم در برابر دولت، شمشیر را از رو بسته، طرفداران احمدی‌نژاد و جبهه پایداری هستند. تعداد این افراد 50 تا 60 نفر است اما چون متشکل و هماهنگ عمل می‌کنند، خیلی بیشتر از تعداد عددی‌شان برای روحانی مشکل‌آفرینی کردند. به نظر می‌رسد هدف اصلی این گروه ناکارآمد نشان دادن دولت روحانی در هر شرایطی است. البته فراکسیون اصلی اصولگرایان می‌توانست با داشتن حدود 150 نماینده، جدی‌تر برخورد کند و با کنش فعالانه از تندرو‌ی‌های جبهه پایداری در مجلس جلوگیری کند و حداقل در برابر جبهه پایداری بایستد. اما بنا بر دلایلی این کار را چندان ضروری ندیده‌اند. به هر حال در سال 1392 آنچه دیدیم با وجود برخی سنگ‌اندازی‌ها در انتخاب کابینه کفه ترازو به نفع حسن روحانی و دولتمردانش بود. در سال 1393 هم شرایط به نفع روحانی تغییر خواهد کرد. چرا که از نیمه دوم سال 1393 تب انتخابات مجلس در سال 1394 بالا خواهد گرفت و نمایندگان مسلماً نمی‌خواهند در حوزه‌های انتخابیه‌شان به عنوان مخالف دولت شناخته شوند. چون شاهد بودند که اقبال عمومی و طرفداری از روحانی و جریان اصلاح‌طلب در کشور زیاد است و نتیجه‌اش هم 19 میلیون رای آقای روحانی بوده است و از طرفی متوجه شدند که رای پایداری‌ها در کشور چهار میلیون بیشتر نیست؛ لذا آن دسته از نمایندگانی که به فکر بازگشت به مجلس دهم هستند و می‌خواهند وارد رقابت در حوزه‌های انتخابیه‌شان شوند، کاری نخواهند کرد که در مجلس به عنوان چهره و شخصیت مخالف دولت شناخته شوند. به همین دلیل پیش‌بینی می‌کنم که از نیمه دوم سال 1393 که صف‌آرایی‌های انتخاباتی قوی‌تر می‌شود شاهد همراهی بیشتری از سوی مجلس با دولت خواهیم بود. این شرایط بیشتر به نفع روحانی خواهد شد اگر عملکرد روحانی در حوزه اقتصاد مطلوب‌تر باشد. این موفقیت مجلس را به حمایت بیشتر از وی وامی‌دارد چون مردم به حمایت از لیستی می‌پردازند که دولت تاییدش کرده باشد و اگر وضعیت اقتصادی مردم بهتر هم شده باشد مسلماً حمایت‌شان از لیست مورد حمایت دولت بیشتر خواهد بود؛ لذا این مهم است که روحانی و اصلاح‌طلبان از کدام کاندیداها در حوزه‌های انتخابیه حمایت خواهند کرد. البته تنها شانس جبهه پایداری‌ها این است که روحانی در مذاکرات هسته‌ای موفق نشود. این تنها حالتی است که تندروها شانس‌ بالاتری برای ورود به مجلس دهم خواهند داشت. چون تحریم‌های جدی‌تر سبب می‌شود روحانی شانس اصلاح اقتصادی پیدا نکند و عدم پیشرفت در اقتصاد سبب خواهد شد وضعیت روحانی به صورتی در‌بیاید که برای انتخابات مجلس دهم نتوانند نامزدهای زیادی را وارد مجلس کنند. البته به نظر می‌رسد این سناریو محقق نشود چون شواهد حکایت از آن می‌کند که پیشرفت‌ها و مذاکرات با اروپایی‌ها خیلی امیدوار‌کننده بوده و بعید است ورق برگردد و به شرایطی برسیم که در دوره احمدی‌نژاد داشتیم؛ لذا شانس روحانی را بالا می‌بینم که با پیروزی در عرصه اقتصادی و هسته‌ای، به نوعی نمایندگان را ترغیب کند تا به جای سر ناسازگاری گذاشتن، با او همراهی داشته باشند و شانس خود را برای انتخابات مجلس از دست ندهند.