چشم اسفندیار اصلاح‌طلبی

روزنامه مردم‌سالاری در یادداشتی با طرح این سوال که چرا اصلاح‌طلبی و اصلاح‌طلبان پس از درخشیدن اولیه رو به نشیب گذاشت خاطرنشان می‌کند در این ارتباط «علل بسیاری را می‌توان جست‌وجو کرد اما مسلماً یکی از مهم‌ترین (اگر نگوییم مهم‌ترین) علت‌ها، بنیادهای نظری این طیف بوده است. قاعدتاً هر جریانی برای آنکه بتواند به انسجام برسد نیاز به پشتوانه فکری منسجم و قدرتمندی نیز دارد. اما اصلاح‌طلبان هیچ‌گاه اصول و مبانی منسجمی نداشته‌اند. آنها به چپ موسوم هستند ولی از سیاست‌های دست راستی حمایت می‌کنند. ربط وثیقی میان آنچه به عنوان مبانی معرفتی‌شان بیان می‌کنند با عمل سیاسی‌شان وجود ندارد. در توضیح ارتباط میان جمهوریت و اسلامیت عاجز هستند. به درستی نمی‌توانند مفهوم مردم‌سالاری دینی را که خود ساخته‌اند توضیح دهند و از همه مهم‌تر دم از اصلاح می‌زنند، اما بر طبل بازگشت به گذشته می‌کوبند. در مجموع جایی میان لیبرالیسم، سوسیالیسم، محافظه‌کاری و مصلحت‌اندیشی سیاسی معلق هستند و در فضایی سیال صحبت می‌کنند تا به اقتضای زمانه در مواضع خود جرح و تعدیل ایجاد کنند». این در حالی است که به نوشته مردم‌سالاری وجود یک ایدئولوژی منسجم از بروز رفتار و گفتار متناقض می‌کاهد و ضمن تعیین اهداف، مسیر و ابزارها بر اعتماد به نفس کنشگران این جریان افزوده و همگرایی میان اجزای اصلاح‌طلبی را ارتقا می‌دهد.