تاریخ انتشار:
بریده روزنامه‌ها
نیازی به ائتلاف اصلاح‌طلبان و اصولگرایان نیست
به نقل از حسین مرعشی نوشت: «تصمیم ما چنین است که در محدوده نظام، فرصت و امکانی که به ما داده می‌شود فعالیت کنیم و در همان محدوده دست به اقدام و عمل بزنیم و اهداف خود را در انتخابات مجلس و خبرگان رهبری دنبال کنیم... اگر [اصولگرایان] دوست ندارند مجلس ششم تکرار شود ما هم دوست نداریم مجالس هفتم، هشتم و نهم تکرار شود. ما می‌خواهیم در انتخابات هفتم اسفند، مجلس عقلای قوم، مجلس میانه‌روها، مجلس جریان‌های کارآمد و نخبگان تشکیل شود... امیدوارم انتخابات مجلس دهم به شکلی رقم بخورد که در آن چهره‌های شایسته به مجلس راه پیدا کنند...ائتلاف [بین اصلاح‌طلبان و اصولگرایان] لازم نیست. ان‌شاءالله رقابت بین میانه‌روهای اصلاح‌طلب و میانه‌روهای اصولگرا شکل بگیرد و ترکیب خوبی راهی مجلس شود.»
رجعت پایداری‌ها به احمدی‌نژاد
نوشت: احمدی‌نژاد از همیشه فعال‌تر است و این گمانه را تقویت کرده که قصد بازگشت به عرصه قدرت رسمی کشور را دارد... ممکن است او به انتخابات مجلس دهم فکر کند. تکیه بر نیروهای اجتماعی که همچنان به او علاقه‌مند هستند و تصویری مثبت از او را در ذهن دارند با بدنه‌ای از پایداری‌ها و سوم‌تیری‌هایی که همچنان او را دوست دارند. «بازگشت به قدرت از پارلمان یا رسیدن مجدد به پاستور از طریق پارلمان.» هر چه هست محمود احمدی‌نژاد تجارب مهمی کسب کرده است. او شخصیتی باهوش است که می‌داند چگونه در ساختار سیاسی ایران کارش را پیش ببرد... حرف‌های اخیر حسینیان در جانبداری از احمدی‌نژاد شاید تکمیل پازلی باشد مبنی بر اینکه پایداری‌ها می‌خواهند از نارمک به بهارستان برسند.
ریاست ناطق بر مجلس دهم فاز دوم پروژه اعتدال
به قلم محمد قوچانی نوشت: اصلاح‌طلبان یک فرصت به ناطق‌نوری بدهکارند و اکنون که بر سر یک گزینه میانه به نام حسن روحانی با او به تفاهم رسیده‌اند، باید این قرض را ادا و این فرصت را ایجاد کنند... نامزدی و ریاست ناطق‌نوری در مجلس دهم فاز دوم پروژه اعتدال است و پس از ریاست جمهوری روحانی مسیر را تثبیت خواهد کرد... بدون شک این موضوع با مخالفت آقایان لاریجانی و عارف مواجه نمی‌شود [زیرا] نقشی که ناطق‌نوری در این مرحله از تاریخ جمهوری اسلامی می‌تواند ایفا کند از عهده هیچ‌کس برنمی‌آید، نامزدی ناطق‌نوری در انتخابات مجلس دهم را فقط می‌توان با نامزدی هاشمی‌رفسنجانی در انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته قیاس کرد که اصلاح‌طلبان بیش از اصولگرایان مشتاق آن بودند.
از اندیشه اصلاح‌طلبی تا اصالت قدرت
نوشت: گرایش اصلاح‌طلبان به ناطق واقعاً با چه هدفی است؟ بدون تردید حرف اول در پاسخ به این سوال قدرت‌خواهی، پناهندگی و سرپل‌گیری است و روی دیگر سکه آن عدول اصلاح‌طلبان ناب از اندیشه اصلاح‌طلبی و ورود به حوزه اصلاح‌طلبانی است که تا دیروز آنان را بدلی می‌دانستند. شاید ارزیابی آنان از شرایط و زمانه این تجویز را کرده باشد اما نداشتن شاخص و عدول از باورها و توجیه کردن وسیله برای نرسیدن یا رسیدن به هدف، رنجی است که سوسیال‌دموکرات‌های جدید با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند... اما آنچه برای امثال جناب ناطق‌نوری مهم است اینکه اندیشه اصلاح‌طلبی از مسیر «جمهوریخواهی» به پایان انقلاب می‌اندیشد و کارگزاران از مسیر «توسعه‌خواهی»...نیروهای انقلاب از زیرکی ناطق غافل نیستند و او را به سوی اصلاحات هل نخواهند داد. قدری باید صبر کرد.
دیدگاه تان را بنویسید