تاریخ انتشار:
بریده روزنامه‌ها
توافق نانوشته دانشگاه و سیاست
نوشت: دانشجو فعال سیاسی حرفه‌ای نیست، جریان دانشجویی نمی‌تواند آرمان‌های بلندمدت داشته باشد یا جایگاه مشخصی در جامعه برای خود ترسیم کند، جریان دانشجویی رقیب یک جریان سیاسی نیست و جریان دانشجویی نباید وارد مناسبات سیاسی شود، لیست انتخاباتی منتشر کند، در ساختار حاکمیت نمایندگان مستقیم یا غیرمستقیم داشته باشد یا به هرگونه وضعیت تعهدآور در قبال اجزای ساختار حاکمیت و جریان‌های سیاسی تن دهد. جریان دانشجویی باید از جایگاه یک جریان سیاسی حرفه‌ای، باثبات و صلب برحذر باشد و مدام به خود گوشزد کند که یک جریان غیرحرفه‌ای، سیال و منعطف است [پس] دانشجو نقش خرده‌راهبردی خود در راهبرد کلان جریان دانشجویی را ایفا و در مسیر این فرآیند آموزش می‌یابد.
رنج پارلمان ایران از نبود تحزب
به نقل از غلامعباس توسلی استاد جامعه‌شناسی نوشت: تاریخ ایران همیشه از نبود تحزب رنج برده اما وجود احزاب جدید بدون در نظر گرفتن ریشه‌های آنها در انتخابات مجلس بسیار مفید و کارآمد است... هرچند رفتار سیاسی مردم ایران تابعی از تصمیم‌ها و توصیه‌های احزاب و گروه‌های سیاسی نیست. پارلمان در ایران [هم] به‌نوعی از نبود تحزب رنج می‌برد... ولی کار جدی احزاب می‌تواند نظر مردم را به خود جلب کند. ضمناً انتخاب یک فرد به‌عنوان سرلیستی از جانب یک طیف نیز در آرای مردم تاثیرگذار است. اگر اصلاح‌طلبان بتوانند به‌درستی فعالیت کنند و فعالیت آنها در زمان مناسب صورت گیرد بی‌شک می‌توانند نتیجه مثبتی به دست آورند خصوصاً آنکه اهداف اصلاح‌طلبان جزو اولویت‌های مطالباتی جامعه شده و رایزنی با شورای نگهبان نیز می‌تواند راهگشا باشد.
قلندرها به‌جای قلدرها
با اشاره به ادبیات تهدیدآمیز برخی نمایندگان مجلس نوشت: اشکال کار از آنجا نشات می‌گیرد که بخشی از جامعه به بهانه‌های مختلف با صندوق رای قهر می‌کنند. در انتخابات مجلس نهم نیز شاهد همین قهر از سوی بخشی از جامعه بودیم. برخی تصور می‌کردند که با نرفتن به حوزه‌های رای‌‌گیری و رای ندادن می‌توانند حرف خود را به گوش مسوولان برسانند و به اصطلاح اعتراض کنند. حاصل این قهر در انتخابات مجلس نهم، پیروزی جریان افراطی بود. طرفداران این جریان با استفاده از این قهر سیاسی با صندوق‌های رای، نفرات خود را راهی پارلمان کرد اما هنوز هم دیر نیست و آزمونی دیگر در پیش است. اسفند 94 فرصت جبران خطای گذشته است تا تندروها جای خود را به قلندرانی بدهند که قلدری بلد نیستند.
حضور کمی و کیفی زنان در مجلس
به قلم فریده غیرت، حقوقدان نوشت: سازمان ملل طرحی را ارائه داده که طبق آن درصد نمایندگان زن مجلس در کشورهای مختلف بیشتر شود. ایران هم این طرح را پذیرفته است. برای حضور بیشتر زنان در کارزار انتخاباتی مجلس باید گروه‌ها، احزاب و نهادهای مردم‌نهاد به زنان در این زمینه آگاهی‌های لازم را بدهند و آنها را تشویق به حضور در انتخابات کنند. از سوی دیگر، زنانی هم که دست به انتخاب می‌زنند نباید حضورشان در انتخابات یک حضور کور باشد... مساله باور به زنان یک مساله مهم است... اگر باید زنان از گروه‌ها و طیف‌های مختلف در انتخابات مجلس شرکت کنند تضارب آرا پیش می‌آید و از این طریق قدم‌های بزرگی برای جامعه زنان برداشته می‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید