تاریخ انتشار:
فیلسوف برجسته آلمانی علیه سیاست‌های مرکل در برابر یونان موضع‌گیری کرد
هابرماس علیه مرکل
یورگن هابرماس، فیلسوف و جامعه‌شناس آلمانی در یادداشتی که در روزنامه آلمانی «زوددویچه»(Süddeutsche Zeitung) منتشر شده، به تندی از سیاست اروپایی آنگلا مرکل در برابر اقتصاد بیمار یونان انتقاد کرده است.
یورگن هابرماس، فیلسوف و جامعه‌شناس آلمانی در یادداشتی که در روزنامه آلمانی «زوددویچه» (Süddeutsche Zeitung) منتشر شده، به تندی از سیاست اروپایی آنگلا مرکل در برابر اقتصاد بیمار یونان انتقاد کرده است. هابرماس در این مقاله می‌نویسد حتی در ماه می سال ۲۰۱۰ آشکار بود که منافع سرمایه‌گذاران برای مرکل مهم‌تر از بخشش قسمتی از بدهی‌ها برای ترمیم اقتصاد یونان است. این فیلسوف آلمانی با توجه به مذاکرات کنونی می‌افزاید: «موضوع بر سر پافشاری لجوجانه بر سیاست اقتصادی صرفه‌جویانه‌ای است که نه‌تنها در محافل علمی جهان عمدتاً با انتقاد روبه‌روست، بلکه در یونان نیز هزینه‌های وحشیانه‌ای ایجاد کرده و به گونه‌ای اثبات‌پذیر شکست خورده است.»
برای یورگن هابرماس آشکار است که در مناقشه کنونی میان یونان و اتحادیه اروپا، یک طرف خواهان تغییر این سیاست است، در حالی که طرف دیگر با لجاجت از آن پرهیز می‌کند و حاضر نیست به مذاکرات سیاسی تن دهد. به نظر هابرماس، باید این اجتناب‌ورزی زننده و حتی رسوایی‌آور کشورهای اتحادیه اروپا را برای خود خوب روشن کنیم. مصالحه بر سر مشکل اقتصادی یونان فقط به خاطر چند میلیارد بیشتر یا کمتر یا این و آن تکلیف و قید و شرط ناکام نمانده، بلکه صرفاً به این دلیل بی‌نتیجه مانده که یونان می‌خواهد برای اقتصاد و مردمی که از سوی نخبگان فاسد خود استثمار شده‌اند، از طریق بخشش بدهی‌ها یا ضابطه‌ای معادل آن (برای نمونه مسکوت گذاشتن موقت بدهی‌ها تا دستیابی به رشد اقتصادی لازم) زمینه آغازی دوباره فراهم شود. این متفکر برجسته آلمانی می‌افزاید اعتباردهندگان به جای چنین سیاستی همواره بر کوهی از بدهی‌ها تاکید می‌کنند که اقتصاد یونان هرگز قادر نیست آن را باز پس دهد. هابرماس در ادامه نوشته خود تصریح می‌کند نه بانک‌ها بلکه شهروندان اروپایی باید درباره اروپا تصمیم‌گیری کنند.
با این حال، یورگن هابرماس در مقاله خود از دولت سیپراس نیز انتقاد می‌کند و می‌نویسد: «من نمی‌توانم در این باره قضاوت کنم که آیا رویه تاکتیکی دولت یونان از یک استراتژی سنجیده پیروی می‌کند یا نه و در چنین رویه‌ای کدام اجبارهای سیاسی و کدام بی‌تجربگی‌ها و ناکاردانی‌های پرسنلی قابل توضیح است.» هابرماس همچنین تصریح می‌کند که از گام‌های عملی ارائه شده و ساختارهای اجتماعی که احتمالاً در مقابل اصلاحات در یونان قرار دارند اطلاعات کافی در اختیار ندارد، ولی به باور او حتی برای هواداران دولت یونان نیز دشوار است که خط‌مشی روشنی در رفتار سردرگم این دولت تشخیص دهند. هابرماس در این زمینه می‌نویسد: «نمی‌توان در یونان تلاش عاقلانه‌ای برای تشکیل ائتلاف‌ها دید و آدم نمی‌داند که آیا ناسیونالیست‌های چپ هنوز تصوراتی قوم‌محورانه از همبستگی دارند و سیاست باقی ماندن در منطقه یورو را تنها به دلایل زیرکانه دنبال می‌کنند، یا اینکه چشم‌انداز آنان واقعاً از دولت ملی فراتر می‌رود.» فیلسوف آلمانی از سیپراس و حزب او سیریزا انتقاد می‌کند که نتوانستند برنامه‌ای اصلاحی برای یک دولت چپ تدوین کنند و در جریان مذاکرات با بروکسل و برلین به آن ببالند.
برای یورگن هابرماس آشکار است که در مناقشه کنونی میان یونان و اتحادیه اروپا، یک طرف خواهان تغییر این سیاست است، در حالی که طرف دیگر با لجاجت از آن پرهیز می‌کند و حاضر نیست به مذاکرات سیاسی تن دهد. به نظر هابرماس، باید این اجتناب‌ورزی زننده و حتی رسوایی‌آور کشورهای اتحادیه اروپا را برای خود خوب روشن کنیم. مصالحه بر سر مشکل اقتصادی یونان فقط به خاطر چند میلیارد بیشتر یا کمتر یا این و آن تکلیف و قید و شرط ناکام نمانده، بلکه صرفاً به این دلیل بی‌نتیجه مانده که یونان می‌خواهد برای اقتصاد و مردمی که از سوی نخبگان فاسد خود استثمار شده‌اند، از طریق بخشش بدهی‌ها یا ضابطه‌ای معادل آن (برای نمونه مسکوت گذاشتن موقت بدهی‌ها تا دستیابی به رشد اقتصادی لازم) زمینه آغازی دوباره فراهم شود. این متفکر برجسته آلمانی می‌افزاید اعتباردهندگان به جای چنین سیاستی همواره بر کوهی از بدهی‌ها تاکید می‌کنند که اقتصاد یونان هرگز قادر نیست آن را باز پس دهد. هابرماس در ادامه نوشته خود تصریح می‌کند نه بانک‌ها بلکه شهروندان اروپایی باید درباره اروپا تصمیم‌گیری کنند.
با این حال، یورگن هابرماس در مقاله خود از دولت سیپراس نیز انتقاد می‌کند و می‌نویسد: «من نمی‌توانم در این باره قضاوت کنم که آیا رویه تاکتیکی دولت یونان از یک استراتژی سنجیده پیروی می‌کند یا نه و در چنین رویه‌ای کدام اجبارهای سیاسی و کدام بی‌تجربگی‌ها و ناکاردانی‌های پرسنلی قابل توضیح است.» هابرماس همچنین تصریح می‌کند که از گام‌های عملی ارائه شده و ساختارهای اجتماعی که احتمالاً در مقابل اصلاحات در یونان قرار دارند اطلاعات کافی در اختیار ندارد، ولی به باور او حتی برای هواداران دولت یونان نیز دشوار است که خط‌مشی روشنی در رفتار سردرگم این دولت تشخیص دهند. هابرماس در این زمینه می‌نویسد: «نمی‌توان در یونان تلاش عاقلانه‌ای برای تشکیل ائتلاف‌ها دید و آدم نمی‌داند که آیا ناسیونالیست‌های چپ هنوز تصوراتی قوم‌محورانه از همبستگی دارند و سیاست باقی ماندن در منطقه یورو را تنها به دلایل زیرکانه دنبال می‌کنند، یا اینکه چشم‌انداز آنان واقعاً از دولت ملی فراتر می‌رود.» فیلسوف آلمانی از سیپراس و حزب او سیریزا انتقاد می‌کند که نتوانستند برنامه‌ای اصلاحی برای یک دولت چپ تدوین کنند و در جریان مذاکرات با بروکسل و برلین به آن ببالند.
دیدگاه تان را بنویسید