اتحاد نظامی

9 عضو اتحادیه اروپا برای ایجاد یک نیروی نظامی اروپایی به منظور استقرار سریع در زمان‌های بحران به توافق رسیدند، طرحی که با حمایت شدید بریتانیا مواجه شد تا این کشور بتواند پس از برگزیت روابط دفاعی خود را با اتحادیه اروپا حفظ کند. امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه که رهبری این طرح را برعهده داشت اعلام کرد حضور مشترک به نیروهای مسلح ملی اجازه خواهد داد تا در سراسر اروپا با یکدیگر همکاری کرده و به سرعت واکنش نشان دهند. وزرای فرانسه، آلمان، بلژیک، بریتانیا، هلند، استونی، اسپانیا و پرتغال 9 وزیری بودند که پای این نامه را در لوکزامبورگ امضا کردند. دولت جدید ایتالیا از زمان انتخابات از این ایده حمایت می‌کرد اما رم از امضای این توافق اجتناب کرد. ماکرون در سخنرانی خود در سپتامبر گذشته از دیدگاه خود در خصوص خودمختاری راهبردی دفاعی اروپا پرده برداشته بود. این تحولات موجب ایجاد نگرانی در ناتو شده به طوری که مقامات ناتو نگرانند این تصمیم موجب نقش دوگانه و فاصله گرفتن کشورهای اروپایی از ایالات متحده شود. با وجود این، ینس استولنبرگ، دبیرکل ناتو که برای بحث در خصوص مسائل دفاعی و امنیتی اروپا در لوکزامبورگ حضور داشت به خبرنگاران اعلام کرد: «من از این ایده استقبال می‌کنم و معتقدم چنین طرحی می‌تواند آمادگی نیروهای نظامی را تقویت کند. ما به آمادگی بالا نیاز داریم و این دقیقاً همان چیزی است که ناتو روی آن متمرکز است. تنها مساله‌ای که ذهن من را درگیر کرده این است که آیا چنین ائتلافی می‌تواند در جهت تقویت ناتو و آمادگی نیروهای ما عمل کند یا خیر.» فلورنس پارلی، وزیر دفاع فرانسه در گفت‌وگو با روزنامه فیگارو گفت: اروپای دفاعی نیازمند یک فرهنگ راهبردی مشترک است. زمان تصمیم‌گیری در اتحادیه اروپا در مقایسه با وضعیت اضطراری بسیار طولانی است و در رابطه با مسائل امنیتی، می‌تواند شرایطی بحرانی در کشورهای اروپایی ایجاد کند. طرح مداخله اروپایی خارج از ساختار اتحادیه اروپا بوده بنابراین بریتانیا نیز پس از برگزیت اجازه حضور کامل در آن را خواهد داشت. در نشستی جداگانه، وزرای دفاع کشورها برای انجام پروژه‌های نظامی در اتحادیه اروپا با عنوان «همکاری ساختاری دائمی» در مسائل امنیتی و دفاعی (پسکو) مذاکره کردند، طرحی که هنوز مشخص نیست بریتانیا اجازه شرکت در آن را دارد یا خیر. نیروهای استقرار سریع در ابتدا قرار بود بخشی از توافق پسکو باشند، توافقی که هدف آن هماهنگ‌سازی هزینه‌های دفاعی، طراحی سخت‌افزاری و برنامه‌ریزی راهبری بود، اما پاریس بر این عقیده بود که توافق میان 28 عضو اتحادیه اروپا در این خصوص در زمان فعلی بسیار دشوار خواهد بود. از سال 2007، اتحادیه اروپا چهار گروه نبرد نظامی چندملیتی دارد که سربازان آن هیچ‌گاه مستقر نشده‌اند.