هوآوی و فناوری نسل پنجم

فناوری قدرت است. هر کس زیرساخت‌های دیجیتال دنیا را در اختیار داشته باشد، دنیا را کنترل می‌کند. به همین دلیل آمریکا نگران است که چین در حوزه فناوری تبدیل به یک ابرقدرت شود. و باز به همین خاطر است که از تمام توان خود استفاده می‌کند تا شرکت هوآوی، تولیدکننده پیشرو تجهیزات مخابراتی را به هر شکلی حتی با استفاده از سیاست صنعتی اروپا متوقف کند. هوآوی در حال توسعه دادن و هدایت کردن فناوری نسل پنجم شبکه‌های تلفن همراه در دنیاست که انتظار می‌رود به سیستم عصبی مرکزی اقتصاد جهانی تبدیل شود.

با هر متر و معیاری که حساب کنیم، آمریکا در مبارزه با هوآوی، یا آنچه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا آن را مسابقه نسل پنجم نامیده، شکست خورده است. شرکت چینی در حال رشد است. توسعه فناوری 5G به سرعت در چین ادامه دارد.

همچنین اغلب متحدان آمریکا درخواست این کشور برای ممنوع کردن استفاده هوآوری از فناوری نسل پنجم را نادیده می‌گیرند. مشکل استراتژی آمریکا در این است که می‌خواهد جنگ سرد فناوری امروز را با سلاح‌های دیروز ببرد. ایالات متحده در تلاش است تا یک دیوار غیرقابل نفوذ دور شرکت هوآوی بکشد. اما در دنیای کاملاً مرتبط و پیوسته امروز که فناوری و استعداد جریانی کاملاً آزاد دارد، نقشه آمریکا احمقانه است چون تنها انگیزه بیشتری برای هوآوی، و البته چین، ایجاد می‌کند تا از نظر فناوری کاملاً خودکفا شوند. اگر آمریکا می‌خواهد در مسابقه فناوری نسل پنجم و بالاتر از آن در نبرد رهبری دیجیتالی دنیا پیروز شود باید رویکرد جدیدی در پیش بگیرد. خوشبختانه صنعت فناوری داخلی کشور راهش را ایجاد کرده است. فناوری در آمریکا بر بنیان داده‌های باز، نرم‌افزار و یک توازن سالم بین رقابت و همکاری شکل گرفته است. و این رویکرد هم‌اکنون در سیستم‌های مخابراتی به کار گرفته شده است.

شبکه‌های موبایلی برای مدت‌زمان زیادی تحت تسخیر سخت‌افزارهای خاصی بودند که بر پایه نرم‌افزارهای مشخصی ساخته شده بودند. هشتم آوریل، راکوتن، ابرشرکت ژاپنی، نخستین شبکه موبایلی کاملاً مجازی(Vitualised) در دنیا را راه انداخت که اتکای زیادی به سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای موجود دارد. دیگر اپراتورهای موبایل نیز همین مسیر را در پیش گرفته‌اند.

چنین شرکت‌هایی هنوز راه بسیار درازی در پیش دارند تا مانند هوآوی تبدیل به یک نگرانی و دغدغه برای آمریکا شوند. چراکه آمریکا نگران است هوآوی با کمک شبکه نسل پنجم خود به دولت چین اجازه رهگیری داده‌ها و کارشکنی در برابر رقبای اقتصادی‌اش را بدهد.

شبکه مجازی متکی به یک فروشنده و عرضه‌کننده نیست و در صورت نیاز می‌تواند مستقل از آنچه در چین تولید می‌شود، باشد. ژاپنی‌ها همچنین به شرکت‌های فناوری آمریکایی اجازه داده‌اند که نقش کوچکی در شبکه موبایل دنیای امروز داشته باشند. همان‌طور که بخش عمده‌ای از ابزار مورد استفاده راکوتن در آمریکا تولید می‌شود.

دولت آمریکا و دیگر دولت‌ها باید تمام توان خود را برای تسهیل فضای مناسب برای توسعه شبکه مجازی با یارانه دادن به محققان یا تغییر در استانداردها به‌کار گیرند. شاید برای این استراتژی‌ها دیر باشد و دولت آمریکا نتواند بر این مساله فائق آید. اما همان‌طور که در بسیاری از حوزه‌ها این اتفاق افتاده، کووید 19 در حوزه فناوری هم فضای تازه‌ای برای دوباره فکر کردن ایجاد کرده است. آمریکا می‌تواند یک جنگ سرد فناوری را دنبال کند که پیروزی‌اش در آن نامحتمل است و در عین حال می‌تواند مسیری را طی کند که کاملاً منطبق بر توان و خواست شرکت‌های فناورانه‌اش است و بعد تنها در صورتی به شرکت‌های چینی اجازه مشارکت بدهد که قوانین را رعایت و اطاعت کنند. گاهی اوقات ایجاد کردن یک فناوری ایمن و قدرتمند نه با تمرکز توان که با پخش کردن آن ایجاد می‌شود.

منبع: اکونومیست