سال خسارات سنگین بیمه‌ها

بدون تردید سال 2017 شاهد بیشترین فجایع طبیعی زمان خود بود. در زمان توفان‌ ها‌روی خیابان‌های شهر هوستون در تگزاس در سیلاب غرق شدند. توفان ایرما منازل مسکونی در برخی جزایر کارائیب را ویران کرد. اما به تازگی شرکت‌های بیمه اعتراف کرده‌اند که این فجایع تا چه اندازه به آنها ضرر زده است. طبق آمار منتشرشده از سوی آژانس بیمه اتکایی مونیخ در 4 ژانویه، میزان خسارات جهانی بیمه‌ها به خاطر فجایع طبیعی در سال 2017 به بالاترین رقم یعنی 135 میلیارد دلار (تعدیل‌شده با نرخ تورم) رسید. کل خسارات (از جمله موارد بیمه‌نشده) به 330 میلیارد دلار می‌رسد که پس از رقم 354 میلیارددلاری سال 2011 در رتبه دوم قرار دارد. بخش بزرگی از خسارات سال 2011 از یک فاجعه یعنی زلزله و سونامی ژاپن ناشی می‌شد. اما آب و هوا عامل اصلی خسارات سال 2017 بود. در عمل 97 درصد از خسارات به آب و هوا مربوط می‌شوند که در مقابل میانگین 85درصدی از سال 1980 تاکنون میزان زیادی است. اگر آن‌گونه که آژانس بیمه اتکایی مونیخ و دیگر بیمه‌ها انتظار دارند تغییرات اقلیمی باز هم فجایع بیشتری به همراه داشته باشد سطوح خسارات سال گذشته ممکن است باز هم تکرار شوند. داده‌ها نشان می‌دهند تناوب حوادث پرخسارت از سال 2000 بیشتر شده است و اکثر آنها به آب و هوا ارتباط داشتند. این افزایش در مقایسه با دو دهه قبل‌تر بسیار چشمگیر بوده است. فجایع طبیعی سال قبل عمدتاً در آمریکای شمالی به ویژه کارائیب متمرکز بودند که 83 درصد از کل حوادث را تشکیل می‌دادند و نیمی از آنها نیز فقط در آمریکا اتفاق افتاد. بیمه‌گران آمریکایی بیشترین ضرر را متحمل شدند. آژانس رتبه‌بندی فیچ (Fitch) پیش‌بینی می‌کند «نسبت ترکیبی» برای بیمه‌گران املاک و سوانح از 7 /100 درصد سال 2016 بالاتر رود به این معنا که هزینه‌ها و خسارات پرداختی از میزان درآمد حاصل از حق بیمه بالاتر رفته و در سال 2017 به 4 /104 درصد می‌رسد. این امر ضرر تعهدی بزرگی را برای صنعت بیمه به همراه دارد. حتی بنگاه برکشایر وارن بافت اولین ضرر تعهدی سالانه خود در 15 سال گذشته را ثبت کرد. سه توفان و یک زلزله در مکزیک سه میلیارد دلار به این بنگاه خسارت زد. با تمام این اخبار ناخوشایند، خسارات سال 2017 ثابت می‌‌کنند صنعت بیمه اتکایی تاب‌آوری زیادی دارد. بیمه‌گذاران همواره از طریق بیمه اتکایی ریسک فجایع را پخش می‌کنند. این‌بار میزان سپرهای سرمایه‌ای بیمه‌گران اتکایی آنقدر زیاد بود که انتظار می‌رود ضرر آنها بسیار اندک و در حد پنج تا هفت درصد سرمایه باشد. همچنین سال 2017 بزرگ‌ترین آزمونی بود که سرمایه‌گذاران به طور مستقیم از بیمه‌گران اتکایی به عمل آوردند. این آزمون اوراق قرضه فجایع طبیعی و «بیمه اتکایی وثیقه‌ای» (زمانی که مدیر صندوق وثیقه‌ای را برای پوشش خسارات بالقوه معرفی می‌کند) را در بر گرفت. این نوع از سرمایه‌ جایگزین که در اواسط سال 2017 به 89 میلیارد دلار رسید اکنون حدود 14 درصد از کل سرمایه بیمه اتکایی را تشکیل می‌دهد در حالی که این میزان در سال 2006 فقط چهار درصد بود.

عملکرد بیمه‌گران همواره یکنواخت بوده است. تقاضای سرمایه‌گذاران بالا رفت و بسیاری از مدیران دارایی موفق شدند از زمان پرداخت خسارات تاکنون منابع بیشتری گردآوری کنند. پل شولتز مدیر بازوی بازار سرمایه بنگاه کارگزاری اون (Aon) عقیده دارد تقاضا باز هم بالاتر می‌رود چراکه به خاطر رشد حق بیمه اتکایی بازدهی سرمایه جایگزین افزایش یافته است. اما آقای شولتز نگران موضوعی دیگر است. او از این تاسف می‌خورد که میزان کل خساراتی که تحت پوشش بیمه بوده‌اند خیلی اندک است. دولت‌ها مجبورند بخش بزرگی از خسارات را جبران کنند و بخشی دیگر نیز جبران نمی‌شوند. انتقال بار خسارات به بازارهای خصوصی به نفع دولت، صاحبان دارایی‌ها و صنعت بیمه خواهد بود.