در انتظار آرامش

زهرا مسافر: بازار ورق‌های فولادی با فراز و نشیب‌های زیادی مواجه است. تولیدکنندگان ورق فولادی می‌گویند به موقع و به اندازه کافی ورق را تولید کرده‌اند و در مقابل، مصرف‌کنندگان این ورق‌های فولادی به دلیل قرار گرفتن در پیچ و خم‌های تامین کالاهای مورد نیاز خود که به نوعی مواد اولیه اصلی کارشان به‌شمار می‌رود با شرایط خاصی مواجه هستند. ماه‌هاست که بازار ورق فولادی به هم ریخته است و به‌رغم اینکه تولیدکنندگان، تمام تلاش خود را برای تامین بازار و تنظیم آن به‌کار گرفته‌اند، اما آنچه برآیند و خروجی کار است، برای هیچ‌یک از طرفین اعم از تولیدکننده، مصرف‌کننده، سیاستگذار و متولی تولید خوشایند نیست. تولیدکنندگان با تمام توان نسبت به تولید اقدام می‌کنند و مصرف‌کنندگان با حداکثر قیمت آن را از واسطه‌ها خریداری می‌کنند؛ دولت هم که همواره بابت عدم تنظیم بازار و آشفتگی خرید و فروش‌ها و معاملات این بخش، تحت فشار رسانه‌ها و افکار عمومی قرار دارد. واقعیت آن است که فرآیندهای توزیع این محصولات اکنون در بازار با مشکل مواجه هستند و اکنون کارها به شکلی پیش رفته است که دستورالعمل‌های متفاوتی نیز برای ساماندهی بازار صادر می‌شود. برخی کارشناسان می‌گویند تعیین قیمت در فرآیند شفاف عرضه و تقاضا در بورس کالا و همچنین نوسانات قیمت ارز و انتظار افزایش قیمت ورق‌های فولادی در میان مشتریان مشکل اصلی بازار است و همین امر، موجب افزایش عطش تقاضا و انباشت ورق در شرکت‌های خریدار به دلیل ترس از افزایش قیمت بیشتر و نیز سفته‌بازی و سودجویی دلالان به دلیل عدم توان خرید شرکت‌های تولیدکننده واقعی شده است؛ ضمن اینکه به باور تولیدکنندگان در سوی دیگر قضیه، اصرار بیش از حد بر کنترل قیمت در بورس کالا موجب ورود دلالان به چرخه خرید محصول شده، از این رو محصولات فولادی به سختی به دست مصرف‌کننده واقعی می‌رسد؛ نکته حائز اهمیت آن است که باید همانند سال‌های گذشته عرضه اختصاصی هرچه بیشتر برای آنها فعال شود تا نیاز تولیدکنندگان واقعی را بر اساس شناخت و تجربه 25ساله خود تامین کنند تا ضرورتی برای مراجعه مشتریان به بازار نباشد و سفته‌بازی کاهش یابد. تامین مواد اولیه برای هر تولیدکننده‌ای، چالش‌ها و دغدغه‌هایی را ایجاد می‌کند که بر هیچ‌کس پوشیده نیست؛ ولی در حوزه محصولات فولادی برای اطمینان خاطر تولیدکنندگان از تامین پایدار مواد اولیه، نیاز است قراردادهای بلندمدتی منعقد شود که این مهم از طریق عرضه ترکیبی از عرضه عمومی و اختصاصی در بورس کالا قابلیت تحقق دارد؛ تقاضای ماهانه کلاف و ورق سرد 88 هزار تن بوده که 65 هزار تن از آن مربوط به تقاضای صنایع استراتژیک خودروسازی، قطعه‌سازی و لوازم خانگی است که تامین نیاز این صنایع فقط با عرضه عمومی، به مخاطره خواهد افتاد؛ از این‌رو تنها راه‌حل این است که تامین نیاز صنایع استراتژیک مذکور از طریق 90 تا 95 درصد عرضه اختصاصی در بورس کالا و مابقی از طریق عرضه عمومی انجام پذیرد و از این طریق کل تقاضای صنایع مذکور که در کشور قابل تولید است تامین خواهد شد، در همین راستا فقط بشکه‌سازان بتوانند از محل حداکثر 10 درصد عرضه عمومی در بورس کالا نیازشان را تامین کنند که چون مقدار تقاضا و عرضه عمومی متناسب می‌شود، از این‌رو قیمت کشف‌شده کاهش خواهد یافت. به هر حال وضعیت کنونی باید به سمت سامان بیشتری پیش برود و بازیگران هم تمام تلاش خود را به‌کار بگیرند تا بتوانند به نتیجه مطلوب که همانا برقراری آرامش در بازار است برسند.