دردسرهای زغال‌سنگ در دهه آینده

بازار بین‌المللی زغال‌سنگ گرمایی در دهه جاری همچنان با مشکل ذخایر بیش از حد روبه‌روست زیرا تقاضا برای سوخت‌های فسیلی کاهش می‌یابد. در سال 2011 میلادی پس از مشکل رآکتور هسته‌ای در واحد تولید الکتریسیته فوکوشیما ژاپن، هم‌اکنون قیمت زغال‌سنگ گرمایی حدود 30 درصد افزوده شده است. این فاجعه سبب شد سیل واردات گاز طبیعی و زغال‌سنگ به سومین اقتصاد بزرگ جهان سرازیر شود. از آن زمان تاکنون تولید معمول صادرکنندگان زغال‌سنگ مانند استرالیا، آفریقای جنوبی و کلمبیا با کاهش تقاضا از سوی مصرف‌کنندگان کلیدی در آمریکای شمالی، اروپا و چین روبه‌رو شده است و بر اساس گزارش دویچه بانک این روند تا سال 2020 ادامه خواهد یافت. این بانک در یادداشتی بر تحقیق خود می‌نویسد: بازار زغال‌سنگ دریا‌برد از یک سو با تهدید افزایش ذخایر در بزرگ‌ترین مناطق تولید‌کننده و از سوی دیگر با کاهش تقاضا در مناطق مصرف‌کننده روبه‌روست. سه حوزه مهم تقاضا چین، اروپا و آمریکا هستند که در آمریکا روند رشد تقاضا کاسته شده است اما به عقیده برخی از کارشناسان ممکن است صادرات این کشور افزایش یابد. صادرات زغال‌سنگ آمریکایی افزایش یافته است زیرا شکوفایی صنعت استخراج گاز طبیعی در این کشور سبب شده ذخایر بازار داخلی اشباع شود. به همین دلیل از دیدگاه صنعتگران استفاده از گاز برای تولید الکتریسیته به صرفه‌تر است. پیش‌بینی می‌شود در اروپا که مصرف زغال‌سنگ بالاست تقاضا کاهش یابد زیرا روند صرفه‌جویی در انرژی گسترش یافته است و از سوی دیگر تولید الکتریسیته با انرژی‌های قابل تجدید نیز باب شده است. چین که بزرگ‌ترین وارد‌کننده زغال‌سنگ دنیاست با افزایش آلودگی دست و پنجه نرم می‌کند و به دنبال راه‌هایی است تا از اتکای خود به زغال‌سنگ بکاهد زیرا استفاده از این سوخت برای تولید الکتریسیته آلودگی زیادتری تولید می‌کند. دویچه بانک معتقد است این شرایط بازاری به معنای آن است که بهای زغال‌سنگ استرالیایی تا سال 2015، 95 دلار به ازای هر تن خواهد بود و تا سال 2020 به 101 دلار به ازای هر تن خواهد رسید. قیمت تحویل زغال‌سنگ استرالیایی برای تحویل در ماه آینده به ازای هر تن 88 دلار است.