فرمول جدید رنو - ‌نیسان

تفاهمنامه رنو با سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران در حاشیه نمایشگاه خودرو پاریس سال 2016 امضا شد. این تفاهمنامه هنوز به قرار‌داد تبدیل نشده است و در این باره اما ‌و‌ اگرهای بسیاری شنیده می‌شود. طی سال گذشته نفوذ رنو-‌نیسان در شرکت میتسوبیشی هم افزایش یافته و عملاً این شرکت هم زیر‌مجموعه این گروه بزرگ خودرو‌سازی شده است. طی یک سال گذشته همچنین گروه لادا زیر‌مجموعه دیگر گروه رنو-‌نیسان هم مذاکراتش را با گروه بهمن آغاز کرده است. یکی از مهم‌ترین اتفاقات سال گذشته به یک تغییر رهبری در گروه رنو-‌نیسان باز‌می‌گردد که تاثیر زیادی برای بازار این گروه در ایران دارد. پیمان کارگر که مدیر رنو در ایران بود مدیر ناحیه آفریقا، هندوستان، خاورمیانه، ترکیه و ایران برای شرکت نیسان شده است. وی همچنین از طرف کارلوس گون (رهبر گروه خودروسازی رنو-‌‌نیسان) فعالیت‌های گروه رنو و نیسان شامل رنو، نیسان، داچیا، میتسوبیشی، سامسونگ موتور و لادا در ایران را مدیریت می‌کند. اما با این تغییرات چه اتفاقی برای قرار‌داد رنو و حضور دیگر برندهای گروه رنو-‌نیسان در ایران رخ خواهد داد؟

رنو

بر اساس آخرین اطلاعات، تفاهمنامه رنو به‌زودی و حداکثر تا پایان تابستان به امضا خواهد رسید اما این قرارداد چه تغییراتی کرده است.

مهم‌ترین تغییر، کاهش سهم سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران است. در قرار داد اصلی، سهم این سازمان از 40 درصد تفاهمنامه به 20 درصد کاهش پیدا خواهد کرد اما چرا؟

ساعت 10 صبح دومین روز نمایشگاه خودرو پاریس 2016 در حالی که کسی تا چند روز قبل انتظارش را نداشت وزیر صنعت، معدن و تجارت ایران وارد نمایشگاه می‌شود. در ابتدا محمد‌رضا نعمت‌زاده به دیدن محصولات جدید رنو می‌پردازد؛ خودروهایی که در آنها می‌توان خلاقیت مناسبی را دید، از مدل‌های برقی رنو گرفته تا محصولات جدید این شرکت مانند رنو تالیسمان و مگان جدید.

 او پس از این دیدار به سالن جلسات رنو در نمایشگاه می‌رود تا منتظر رسیدن مدیر‌عامل رنو-‌نیسان شود. پس از مدتی کارلوس گون سر می‌رسد. آنها شروع به گپ زدن می‌کنند و وزیر صنعت، معدن و تجارت ایران از کارلوس گون گله می‌کند که تاکنون برخلاف مدیر‌عامل گروه پژو-‌سیتروئن به ایران سفر نکرده است.  با وجود این گله جو جلسه دوستانه ادامه می‌یابد تا بالاخره زمان امضای تفاهمنامه می‌رسد و برخلاف انتظار همه، نه مدیران سایپا پای تفاهمنامه با رنو را امضا می‌کنند نه مدیران ایران‌خودرو، بلکه سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران با رنو تفاهمنامه همکاری منعقد می‌کند؛ تفاهمنامه‌ای که سبب می‌شود رنو به صورت مستقیم وارد صنعت خودرو ایران شود.  این توافقنامه برای ایجاد یک جوینت‌ونچر میان گروه خودروسازی رنو و سازمان گسترش و نوسازی ایران (ایدرو) به امضا رسیده که منجر به گسترش حضور رنو در ایران خواهد شد.

‌ این جوینت‌ونچر شامل یک مرکز مهندسی و خرید جدید برای حمایت از قطعه‌سازان داخلی و یک کارخانه تولیدی با ظرفیت اولیه 150 هزار دستگاه در سال است. طبق این تفاهمنامه ‌همکاری‌های کنونی رنو با دو شریک خود سایپا و ایران‌خودرو در قالب جوینت‌ونچر رنو پارس، همچنان ادامه خواهد داشت.

 پس از امضای قرار‌داد بیانیه مطبوعاتی در اختیار خبرنگاران قرار گرفت که حاوی سخنانی از پیش مشخص‌شده از سوی وزیر صنعت، معدن و تجارت ایران و کارلوس گون مدیر گروه رنو-‌نیسان بود. در این بیانیه مطبوعاتی از قول محمد‌رضا نعمت‌زاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت درباره این قرار‌داد گفته شده بود: «ایران به دنبال جذب سرمایه‌گذاری خارجی در صنعت خودرو است تا خودروهای به‌روز و رقابتی را به مشتریان ایرانی عرضه کند که استانداردهای ایمنی و کیفیت را دارا هستند. شرکت‌های زیادی را مورد بررسی قرار دادیم و به این نتیجه رسیدیم که رنو، با توجه به سابقه حضور مستمر 12‌ساله خود در ایران، شریکی ایده‌آل برای به انجام رساندن این پروژه است.» طبق این بیانیه مطبوعاتی کارلوس گون، مدیرعامل رنو نیز گفته بود: «بازار خودرو ایران تا سال 2020 دو میلیون ظرفیت خواهد داشت و این ظرفیت غیر‌قابل انکار است. امضای این توافقنامه، مهر تاییدی است بر انتخاب‌های استراتژیک رنو در ایران. این توافقنامه سرآغاز فصل جدیدی است که رنو را در جایگاهی ممتاز قرار می‌دهد.»

جوینت‌ونچر جدید شامل یک مرکز مهندسی و خرید خواهد بود که قطعه‌سازان داخلی را حمایت خواهد کرد. در قالب این جوینت‌ونچر، یک کارخانه تولیدی با ظرفیت اولیه 150 هزار دستگاه در سال نیز فعال خواهد شد. با این حساب مجموع ظرفیت تولیدی گروه رنو در ایران 350 هزار دستگاه خواهد بود. نسل‌های جدید سیمبل و داستر اولین خودروهای تولیدی این کارخانه خواهند بود که در سال 2018 به تولید می‌رسند.

رنو برای اولین بار در ایران، مراکز توزیع، فروش و خدمات پس از فروش خود را خواهد داشت که مطابق با استانداردهای رنو اداره خواهند شد.

 برای یافتن جزئیات بیشتری در آن زمان نگارنده به سراغ منصور معظمی رئیس هیات عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران رفته بود. وی درباره این تفاهمنامه گفته بود: «سهم سازمان گسترش در این مشارکت 40 درصد و سهم رنو 60 درصد است. شرکت بن رنو به عنوان بدهکاری از طرف سایپا به سازمان گسترش واگذار می‌شود و آورده سازمان گسترش در قرار‌داد جدید همین است. رنو هم در ایران به صورت نقدی سرمایه‌گذاری خواهد کرد. این شرکت در مرحله اول بین 300 تا 400 میلیون دلار سرمایه خواهد آورد. تفاوت این قرار‌داد با قرار‌دادهای قبلی این است که در اینجا طراحی، موتور و گیربکس، تولید و شبکه فروش با توجه به آنچه رنو در ایران خواهد داشت از سوی رنو انجام می‌شود. 30 درصد محصولات تولیدی هم باید صادر شود.

این حرکتی جدید در صنعت خودرو‌ ایران و اولین قرار‌داد از این نوع با یک خودرو‌ساز بزرگ جهانی است. امیدواریم در ادامه هم به همین روش پیش رویم. ترکیب هیات مدیره به صورت دو نفر از ایدرو و سه نفر از رنو خواهد بود.» وی در آن زمان در پاسخ به این سوال تجارت فردا که وضعیت رنو کوئید چه خواهد شد، قرار بود این خودرو در ایران‌خودرو تولید شود هم این‌گونه پاسخ داده بود: «هر آنچه از این به بعد با برند رنو تولید شود در قالب این همکاری مشترک خواهد بود.»

 در آن تاریخ کارشناسان این‌گونه پیش‌بینی می‌کردند که این پاسخ اگر عملی شود یعنی رنو به‌طور مستقیم رقیب اصلی دو شرکت ایران‌خودرو و سایپا خواهد شد. پیشتر پیمان کارگر گفته بود قیمت رنو کوئید بین 25 تا 30 میلیون تومان خواهد بود اما فعالان بازار گفته بودند خودروسازان داخلی نخواهند گذاشت چنین اتفاقی رخ دهد. اما حالا با این قرار‌داد رنو می‌تواند مستقل از ایران‌خودرو و سایپا در ایران تولید کند و بفروشد و این یعنی قاعده بازی تفاوت کرده است و شاید پس از سال‌ها رقابت واقعی در بازار خودروهای تولیدی در ایران ایجاد شود.

 این اما ‌و‌ اگرها ادامه یافت و با طولانی شدن زمان امضای قرار‌داد اصلی، بزرگ‌ترین سوال این بود که چه بر سر قرار‌داد آمده است؟ آیا ایران‌خودرو و سایپا سنگ‌اندازی کرده‌اند؟ آیا پس از روی کار آمدن دولت ترامپ شرایط تغییر کرده است؟

بر اساس آخرین اطلاعات بزرگ‌ترین مشکل امضای قرار‌داد رنو بحث شرکت بن‌رو بوده است. شرکت سایپا که به دلیل کنار گذاشته شدن از همکاری با رنو دلخور بود حاضر به واگذاری این کارخانه نشده بود، از طرفی سایپا بر سر این شرکت با خودرو‌سازان چینی در حال معامله بود با این همه سازمان گسترش در ازای طلب خود از این شرکت خواستار واگذاری بن‌رو به سازمان گسترش شده بود. سایپایی‌ها اما ارزش بن‌رو را بسیار بیشتر از بدهی خود به سازمان گسترش عنوان می‌کردند. در نهایت شرکت رنو هم به سراغ بازوی وارداتی خود در ایران یعنی شرکت نگین‌خودرو رفت.

حالا قرار شده است نگین‌خودرو 20 درصد سرمایه‌گذاری در همکاری مشترک را انجام دهد و پول بیشتری را که سایپا برای واگذاری بن‌رو طلب کرده تامین کند.

از طرفی ورود نگین‌خودرو با سیاست کنونی وزارت صنعت، معدن و تجارت در وارد بازی کردن وارد‌کننده به عرصه تولید هم همخوانی دارد. رنو هم با ورود نگین‌خودرو می‌تواند با گسترش شبکه فروش و خدمات پس از فروش این شرکت از این اهرم برای فروش خودروهای تولیدی در ایران استفاده کند. در اصل، رنو مهندسی و تولید را در اختیار دارد و نگین‌خودرو هم با نظارت رنو به فروش و خدمات پس از فروش خودروها می‌پردازد.  با این فرمول جدید رنو 60 درصد سهم سرمایه‌گذاری را در اختیار دارد، سهم نگین‌خودرو به 20 درصد می‌رسد و سهم سازمان گسترش به 20 درصد کاهش می‌یابد.

در این طرح رنو عملاً باید حدود یک میلیارد یورو در ایران طی سه سال سرمایه‌گذاری کند که بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری صنعتی در ایران خارج از صنعت نفت خواهد بود.

اما چه محصولاتی در این قرار‌داد تولید خواهند شد؟

رنو سیمبل جدید و داستر جدید قرار است در ایران تولید شوند. این دو خودرو از پلت‌فورم مشترکی استفاده می‌کنند. اما آیا این دو خودرو ظرفیت لازم برای تولید 150 هزار خودرو در سال را دارند؟ اگر 30 درصد از این محصولات صادر شود یعنی آنکه حدود 100 هزار دستگاه از این محصولات باید در ایران فروخته شوند.

رنو سیمبل را می‌توان خودرو دگردیسی‌شده روی لوگان جدید دانست یعنی این خودرو قل تندر‌90 است. برای این خودرو بازه قیمتی 55 میلیون‌تومانی در نظر گرفته شده است. در گذشته قرار بود رنو سیمبل در سایپا و داستر در پارس‌خودرو تولید شود. اما در نهایت رنو تصمیم گرفته این دو محصول را در ایران تولید کند. استراتژی جدید رنو این است که یک پلت‌فورم را برای دو کلاس بسازد. مثلاً پلت‌فورم مگان جدید با پلت‌فورم تلیسمان یکی است. رنو لوگان جدید و رنو سیمبل هم همین‌گونه هستند. لوگان در کلاس B و سیمبل در کلاس C است. رنو سیمبل در بازارهای جهانی فاصله قیمتی بین 1500 تا دو هزار یورو با لوگان جدید دارد.

 رنو داستر هم‌اکنون در ایران یکی از ارزان‌ترین خودروهای شاسی بلند غیر‌چینی است که البته به‌صورت وارداتی عرضه می‌شود. مدل جدید این خودرو که قرار است در ایران تولید شود هنوز وارد بازارهای جهانی نشده است. رنو داستر کنونی را می‌توان برادر بزرگ‌تر تندر‌90 دانست. زمانی که تندر حدود 14 میلیون تومان قیمت داشت، قرار بود برادر بزرگ‌ترش از نظر جثه یعنی داستر با قیمت 20 میلیون تومان وارد بازار شود. در آن روزها که هنوز خودرو مانند امروز گران نشده بود و تنوع خودروهای چینی بازار هم به این میزان نبود و انتظار مشتریان هم از نظر تعداد آپشن به اندازه امروز نبود قطعاً داستر می‌توانست با چنین قیمتی بازار ایران را قبضه کند اما تاخیرهای پیاپی، افزایش قیمت خودرو و در نهایت تصمیم اشتباه واردات خودرو به‌جای تولید اتومبیلی مانند داستر را که می‌‌توانست برگ برنده رنو در بازار ایران باشد به خودرویی کم‌فروش در بازار تبدیل کرد. قیمت داستر که روزی قرار بود شاسی‌بلند قشر متوسط ایران باشد چنان بالاست که عملاً از این هدف دور شده است.

 البته با بودجه نزدیک به 100 میلیون تومان اگر گریزان و فراری از برندهای چینی باشید! در این صورت تنها گزینه‌ای که فعلاً برای خرید، در دسترستان است، همین خودرو است.

تندر‌90، داستر و ساندرو هر سه خودرویی هستند که روی پلت‌فورم ایکس 90 رنو توسعه پیدا کرده‌اند. این پلت‌فورم را شاید تا همین امروز بتوان یکی از ارزان‌ترین و باکیفیت‌ترین پلت‌فورم‌هایی دانست که در بازار جهان تولید شده است با این همه خودروهایی که روی پلت‌فورم این خودرو توسعه پیدا کرده‌اند یک مشکل دارند و آن زیبا نبودن خودرو است.

این زیبا نبودن در تندر‌90 بیشتر از دو خودرو دیگر به چشم می‌خورد. در ساندرو ظاهر خودرو قابل قبول‌تر شده و طراحی داخلی نیز تا حدودی بهبود یافته که البته با این همه طراحی داخلی همچنان در برابر خودرویی مانند پژو 206 حرفی برای گفتن ندارد، البته درباره داستر می‌توان گفت طراحی خارجی خوب انجام شده و زیباترین خودرو در پلت‌فورم ایکس 90 است.

یکی از نقاط ضعف داستر آپشن‌های پایین آن است، شاید اگر این خودرو در بازه قیمت 50 تا 60 میلیون عرضه می‌شد تعداد کم آپشن‌ها چندان مشخص نبود و در این بازه از بازار داستر با مشخصات فنی خوب خود با چنین آپشن‌هایی قابل قبول بود اما وقتی خودرویی 100 میلیون تومان قیمت دارد، انتظار مشتری بسیار بیشتر از چنین محصولی است.

به غیر‌ از داستر و سیمبل جدید که قرار است در شرکت جدید که حاصل سرمایه‌گذاری مشترک نگین‌خودرو، سازمان گسترش و رنو است شکل بگیرد، تولید محصولات دیگر خانواده رنو در ایران در همان شرکت‌های قبلی ادامه خواهد یافت. تندر‌90 و مدل فیس‌لیفت‌شده تندر‌90 و تندر وانت در ایران‌خودرو و ساندرو و تندر‌90 در پارس‌خودرو همچنان تولید خواهند شد.  البته با سفر مدیر طراحی رنو به ایران در بهمن 95 این فرد تصمیم گرفته است مدل فیس‌لیفت‌شده‌ای را از ساندرو که خاص بازار ایران است طراحی کند. رنو ساندرو را می‌توان خواهر تندر90 دانست، خودرویی که روی پلت‌فورم تندر90 توسعه پیدا کرد و دو سال بعد از معرفی این خودرو وارد بازار جهانی شد. البته ورود این خودرو به بازار ایران با تاخیر فراوانی همراه بود. ابتدا قرار بود این محصول همزمان با سایت‌های اصلی رنو در ایران تولید شود ولی تاخیر در قرارداد رنو در سال 1385 جلو این عرضه همزمان را گرفت. این تاخیر تا آنجا پیش رفت که نسل بعدی ساندرو هم در جهان معرفی شده بود ولی همچنان ساندرو نسل اول در ایران تولید نشده بود. ساندرو نسل جدید از نظر پلت‌فورم تغییرات اساسی نسبت به ساندرو نسل اول دارد.

 برای همین شرکت پارس‌خودرو و رنو اگر می‌خواستند ساندرو نسل جدید را در ایران تولید کنند هزینه تولیدشان آن‌گونه که مدیران این دو شرکت اعلام کرده‌اند افزایش می‌یافت، برای همین مدیران این دو شرکت در زمانی که ساندرو نسل دوم در جهان تولید می‌شد، نسل اول این خودرو را در ایران تولید کردند.

 با اینکه ساندرو نسل اول از برادر خود تندر90 ظاهر بهتری دارد ولی اگر ساندرو نسل دو به جای نسل اول در ایران تولید می‌شد مصرف‌کنندگان ایرانی با خودرو بسیار زیباتر و امروزی‌تری روبه‌رو بودند. غیر‌ از این مورد برای عرضه ساندرو در هر دو مدل دستی و اتوماتیک هم میان مدیران پارس‌خودرو و رنو اختلاف بروز کرد.

قیمتی که مدیران رنو برای ساندرو در نظر داشتند مورد قبول مدیران پارس‌خودرو نبود و در نهایت ساندرو دنده‌ای 43 و ساندرو اتوماتیک 49 میلیون تومان عرضه شد.

شاید اگر این دو خودرو با قیمتی معادل تندر90 در بازار خودرو ایران عرضه می‌شد مصرف‌کنندگان ایرانی گزینه بسیار بهتری نسبت به امروز برای خرید داشتند. در کل می‌توان گفت خودرو ساندرو با وجود اینکه به اندازه پژو 206 زیبا نیست و به اندازه تندر90 اتوماتیک جادار نیست اما اگر فردی به دنبال خودرو اتوماتیک هاچ‌بک برای محیط‌های شهری در ایران باشد و از طرفی اهل سفر هم باشد، ساندرو فعلاً بهترین گزینه برای بازار زیر 50 میلیون تومان در ایران است، البته اگر قیمت این خودرو ارزان‌تر بود یا نسل جدیدتر این خودرو در ایران عرضه می‌شد مصرف‌کنندگان ایرانی می‌توانستند گزینه بسیار منطقی‌تری را نسبت به آنچه هم‌اکنون دارند تجربه کنند.  ساندرو و ساندرو استپ‌وی که محصول مثلاً کراس‌اوور این مدل است عملاً درایران با قیمتی بسیار بیشتر از آنچه می‌ارزند عرضه می‌شوند. همین عامل سبب شده مردم نسبت به قیمت برخی از محصولات آینده رنو در ایران هم خوش‌بین نباشند.

استراتژیک‌ترین محصول رنو برای بازار ایران رنو کوئید است. خودرویی که قرار بود در شروع عرضه 25 میلیون ‌تومان قیمت داشته باشد. اما اکنون سخن از قیمت 30‌میلیونی برای این خودرو می‌رود.

این خودرو از طریق رنو در هند معرفی شده و در این کشور برای اولین بار با درصد ساخت بالا تولید می‌شود. این محصول روی پلت‌فورم جدید CMF-A رنو طراحی شده است. پلت‌فورمی که یک کلاس کوچک‌تر از پلت‌فورم تندر90 و هم‌اندازه با پلت‌فورم پراید است.

کارلوس گون در مصاحبه با شبکه سی‌ان‌بی‌سی هند درباره این پلت‌فورم گفته است این محصول با تجربه مشترک رنو در فرانسه و نیسان در ژاپن به صورت محلی در هند و برای این بازار توسعه پیدا کرده است. وی البته سهم تجربه لوگان یا تندر90 را در این پروژه بسیار بالا می‌داند.

وی در پاسخ به این سوال که چرا اولین محصول روی این پلت‌فورم، یک مینی‌شاسی‌بلند است این‌گونه پاسخ می‌دهد که نیاز بازار هند این‌گونه طلب می‌کرد؛ البته در آینده روی پلت‌فورم این خودروها هاچ‌بک و صندوقدار هم طراحی خواهد شد. شاید در صورتی که چنین خودرویی طراحی شود بتواند گزینه مناسبی برای جایگزینی محصولات کلاس پراید در ایران باشد.

رنو کوئید فعلی یک خودرو مینی‌کراس‌اوور است. خودروهای کراس‌اوور معمولاً خودروهای شبه‌شاسی‌بلندی هستند که روی پلت‌فورم خودروهای هاچ‌بک یا سدان توسعه پیدا می‌کنند.

از نظر طراحی داخلی خودرو کوئید طراحی بسیار ساده‌ای دارد ولی با توجه به پنل میانی و قرار گرفتن یک ال‌سی بزرگ و سیستم مرکزی چندرسانه‌ای می‌توان این خودرو را پرچم‌دار خودروهای ارزان‌قیمت که نیم‌نگاهی هم به دیجیتالی شدن خودروها دارند دانست. مواد به‌کار رفته در داخل این خودرو از پلاستیک ارزان‌قیمت مانند خودرو تیبا و پراید در ایران است.

موتور این خودرو همانند خودرو ماتیز سه سیلندر و دارای حجم 800 سی‌سی یعنی نصف خودرو تندر90 است. این موتور 58 اسب بخار قدرت تولید می‌کند که 50 اسب بخار کمتر از تندر90 است. به اشتباه برخی در بازار ایران گمان می‌کنند این خودرو در ایران جایگزین تندر90 خواهد شد اما کوئید با موتوری با 50 اسب بخار قدرت ضعیف‌تر و یک سایز کوچک‌تر بدنه، رقیب جدی برای جایگزینی پراید و تیباست. رنو با این خودرو می‌خواهد سبد محصولات خود را در بازار ایران تکمیل کند. این شرکت با کوئید بازار خودروهای زیر 35 میلیون‌تومانی و با محصولات خانواده تندر90 بازار خودروهای 30 تا 50 میلیون‌تومانی در ایران را هدف گرفته است.

کوئید برای اینکه بتواند جایگزین پراید یا تیبا شود، باید بالای 80 درصد در ایران ساخت داخل شود و با قیمت زیر 30 میلیون تومان عرضه شود. این خودرو هم‌اکنون در هند 95 درصد ساخت داخل شده است. این خودرو با تکنولوژی روز و ایمنی بالا می‌تواند بهترین محصول برای جایگزین شدن با پراید باشد.

قبل از توافق رنو با سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران در نمایشگاه خودرو پاریس قرار بود کوئید سهم ایران‌خودرو شود و سیمبل را به سایپا دهند. البته سایپا سعی داشت بتواند کوئید را هم به جمع محصولات خود اضافه کند تا همچنان سیطره خود بر بخش پایین رده بازار ایران را در دست داشته باشد اما از آن سو ایران‌خودرو هم می‌خواست با محصولی به رقابت با سایپا برود.

در نهایت اما با امضای تفاهمنامه با سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران همه این داستان‌ها به هم خورد. پس از امضای تفاهمنامه رئیس سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران به تجارت فردا گفت: به احتمال زیاد کوئید در شرکت مشترک تولید خواهد شد. اما حالا یکی از مواردی که پس از یک سال تغییر کرده، همین است. قرار است رنو کوئید در ایران‌خودرو تولید شود اما زیر نظر مستقیم بخش مهندسی رنو در ایران.

رنو برنامه دارد ابتدا ساخت محصولات خود در ایران را با داخلی‌سازی 40‌درصدی آغاز کند و در میان‌مدت میزان ساخت داخل محصولاتش در ایران را به 60 درصد برساند. برای همین این شرکت برای تولید موتور و گیربکس‌های خود در ایران سرمایه‌گذاری فراوانی خواهد کرد.

 این شرکت برنامه دارد در سال 1396 حدود 160 هزار دستگاه و در سال 1397 حدود 200 هزار دستگاه خودرو در ایران تولید کند.

نیسان

 پایگاه اصلی تولید نیسان در ایران شرکت پارس‌خودرو بوده است و محصولات کلیدی مانند نیسان پاترول و ماکسیما در این شرکت تولید شده و با استقبال مردم روبه‌رو شده بودند البته پارس‌خودرو محصولات دیگر نیسان مانند قشقایی، تی‌ینا و مورانو را هم عرضه کرده بود. با این همه مدتی است پارس‌خودرو و نیسان کمی از هم فاصله گرفته‌اند و شرکت جهان نوین آریا فعلاً به صورت غیر‌مستقیم از طریق شرکتی در عمان به واردات محصولات نیسان به ایران می‌پردازد.

 این شرکت هم‌اکنون نیسان جوک را به ایران وارد می‌کند. نیسان جوک بر پایه پلت‌فورم بی رنو-‌نیسان ساخته شده است. این همان پلت‌فورمی است که خودروهایی مانند نیسان میکرا، رنو کپچر، رنو کلیو، رنو سیمبل و رنو توئینگو روی آن ساخته شده‌اند. البته این پلت‌فورم در نیسان جوک تغییراتی کرده است. به‌گونه‌ای که فاصله محور‌ها در این پلت‌فورم مشترک رنو-‌نیسان افزایش یافته است. با وجود تشابه پلت‌فورم، این محصول بسیار شبیه رنو کپچر است که هم‌اکنون از سوی شرکت ایران‌خودرو در بازار عرضه شده است.

البته اگر رنو کپچر یک قیافه متوسط دارد، ظاهر نیسان جوک بسیار متفاوت است طوری که یا فردی از آن خوشش می‌آید یا فردی از آن متنفر خواهد شد. طراحی نیسان جوک به‌هیچ‌عنوان رسمی و لوکس نیست بلکه نیسان تمام تلاش خود را کرده است تا خودرویی جوان‌پسند با چهره‌ای نه‌چندان جدی خلق کند و البته در این کار کاملاً موفق بوده است. می‌توان بدون اغراق طراحی جوک را متفاوت از هر خودرویی که برندهای شناخته‌شده در حال حاضر تولید می‌کنند، دانست. نیسان با این طراحی به نوعی ساختارشکنی کرده و البته جواب این ریسک را هم گرفته است.

موتور نیسان جوک برای بازار ایران دو پیشرانه 6 /1 لیتری و 6 /1 لیتری توربوشارژر هستند.  موتور همراه با توربو شارژ این پیشرانه توانایی تولید 190 اسب بخار قدرت و 240 نیوتن‌متر گشتاور را دارد. شتاب صفر تا صد نیسان جوک با این مشخصات حدود 5 /8 ثانیه و مصرف سوخت آن حدوداً 7 لیتر در هر صد کیلومتر است و بیشینه سرعت آن به 215 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. مدل بدون توربوشارژ این محصول هم 117 اسب بخار قدرت دارد که البته برای خودرویی در این کلاس چندان بالا به نظر نمی‌رسد.

 این محصول در کنار برخی دیگر از محصولات نیسان اگر در شرکتی در ایران تولید شود، قیمت‌های بسیار بهتری نسبت به نسخه وارداتی خواهد داشت. نیسان جوک اگر در ایران تولید شود، قیمتی در حدود 60 تا 80 میلیون تومان برایش قابل دسترس است در این صورت بخش زیادی از بازاری که اکنون در اختیار خودروهای چینی است، به دست گروه رنو-‌ نیسان خواهد افتاد. گروه رنو-‌نیسان برای همین تصمیم گرفته‌اند فرمولی که می‌خواهند برای رنو در ایران اجرا کنند را برای نیسان هم تکرار کنند.  نیسان قصد دارد در گام اول شرکتی مشترک را بین شرکت عمانی، شرکت وارد‌کننده ایرانی و پارس‌خودرو شکل دهد به‌گونه‌ای که خودروها در پارس‌خودرو تولید شوند و در شبکه شرکت وارد‌کننده جهان نوین آریا فروخته شوند. بخشی از محصولات در این فرمول وارد خواهند شد و بخش دیگری در پارس‌خودرو تولید خواهند شد. تولید خودروهایی در پارس‌خودرو روی خواهد داد که صرفه اقتصادی داشته باشند. در گام دوم نیسان امید دارد بتواند در ایران سرمایه‌گذاری کند. البته این اتفاق به اما و اگرهای سیاسی بستگی دارد چراکه نیسان سهم بزرگی در بازار آمریکا دارد و نمی‌خواهد به راحتی این بازار را از دست بدهد.

داتسون برند ارزان‌قیمت نیسان برگ برنده دیگر این شرکت برای بازار ایران است. این خودرو از پلت‌فورمی که با رنو کوئید مشترک است، بهره می‌برد. نیسان داتسون هم‌اکنون قیمتی حدود شش هزار دلار دارد که این قیمت امکان تولید این خودرو را با قیمت بین ۳۰ تا ۳۵ میلیون تومان با داخلی‌سازی مناسب در ایران فراهم می‌کند؛ قیمتی که به ‌احتمال ‌زیاد بازار خودروسازان ایران را کاملاً به هم خواهد زد. در گروه نیسان خودروهایی که قیمت بالایی دارند با نشان اینفینیتی عرضه می‌شوند و خودروهای بسیار ارزان‌قیمت با نشان داتسون وارد بازار می‌شوند. هم‌اکنون محصولات داتسون در بازارهای هند، اندونزی، روسیه و آفریقا عرضه می‌شود.

داتسون‌گو خودرویی کوچک در اندازه پراید با موتور 1200 سی‌سی بنزینی با قدرت ۶۷ اسب بخار است و جعبه‌دنده پنج سرعته دستی دارد.

 گروه رنو-‌نیسان با توجه به اینکه احتمالاً قصد دارد کوئید را برای تولید به ایران‌خودرو بدهد داتسون را هم می‌خواهد برای تولید به این شرکت واگذار کند چراکه این دو خودرو از قطعات مشترک بسیاری بهره می‌برند و تولید این دو محصول در یک شرکت با قطعات مشترک، تیراژ تولید را بالا می‌برد و تولید را اقتصادی می‌کند.

لادا

شاید با شنیدن نام لادا به یاد خودروهای بی‌کیفیت تولید روسیه بیفتید اما مدتی است که داستان لادا فرق کرده است. رنو همان‌گونه که با خرید داچیا رومانی این شرکت را متحول کرد و سری محصولات لوگان، ساندرو و داستر را در آن ساخت، چنین سناریویی را هم در لادا تکرار کرده است با این تفاوت که خودروهای تولید لادا دارای قیمت کمتری هستند و در صورت تولید در ایران می‌توانند قیمت کمتری نسبت به محصولات تولیدی جدید رنو در ایران داشته باشند.  51 درصد سهام شرکت آوتوواز سازنده خودروهای لادا هم‌اکنون در اختیار گروه رنو-‌نیسان است و عملاً این گروه مدیریت این شرکت روسی را بر عهده دارد. گراناتا، ویستا و کالینا سه خودرویی هستند که در صورت تولید در ایران می‌توانند آینده‌دار باشند.

لادا گراناتا روی پلت‌فورم بی رنو-‌نیسان توسعه یافته است و در روسیه از موتور 106 اسب بخاری استفاده می‌کند. این خودرو در صورت عرضه در بازار ایران می‌تواند قیمتی بین 30 تا 40 میلیون تومان داشته باشد. کالینا هم دقیقاً روی همین پلت‌فورم توسعه یافته و می‌توان آن را مانند ساندرو دانست. این خودرو هم می‌تواند در صورت عرضه در ایران قیمتی بین 30 تا 40 میلیون تومان داشته باشد.

 لادا ویستا سومین خودرویی است که شانس ورود به ایران را دارد. این خودرو به‌صورت مشترک از سوی شرکت روسی و گروه رنو-‌نیسان توسعه پیدا کرده است و از پلت‌فورمی مشابه رنو سیمبل استفاده می‌کند. این خودرو از بالاترین کیفیت در شرکت آوتوواز سازنده خودروهای لادا بهره می‌برد و توانایی پاس کردن استانداردهای اروپا را به‌طور کامل دارد و گروه رنو-‌‌نیسان، برنامه صادراتی این خودرو به اتحادیه اروپا را در دستور کار دارد.  این خودرو از موتور 1600 سی‌سی 106 اسب بخاری و 1800 سی‌سی 122 اسب بخاری بهره می‌برد.  اما گروه رنو-‌نیسان می‌خواهد لادا را چگونه وارد ایران کند؟  شرکت کروز در سال 95 توانست 62 درصد سهام شرکت بهمن را از آن خود کند. شرکت کروز که از قوی‌ترین قطعه‌سازان خصوصی در ایران است سعی دارد نفوذ خود را از صنعت قطعه به صنعت خودرو گسترش دهد.

حمید کشاورز، عضو هیات مدیره و یکی از دو مالک کروز حالا پس از خرید بهمن قصد دارد این شرکت را متحول کند. بزرگ‌ترین مشکل بهمن در حال حاضر نداشتن یک محصول فراگیر است. این شرکت در گذشته و حال با شرکت‌های زیادی از جمله میتسوبیشی و مزدا از ژاپن و شرکت فاو چین برای تولید خودروهای سواری همکاری می‌کرده یا در حال همکاری است. اما هیچ‌کدام از این خودروها توان تیراژ بالا برای تبدیل شدن بهمن به یک خودرو‌ساز بزرگ را نداشته‌اند. اما حالا سهامداران اصلی گروه بهمن یعنی شرکت کروز با بلند‌پروازی به دنبال تبدیل شدن بهمن به بازیگری بزرگ در عرصه صنعت خودرو ایران به عنوان یک شرکت خصوصی هستند و تولید محصولات لادا به دلیل قیمت مناسب می‌تواند برای هدف مفید باشد. گروه کروز هم‌اکنون یکی از اصلی‌ترین قطعه‌سازان تامین‌کننده قطعات برای خودروهای رنو در ایران است. پس این گروه ظرفیت مناسبی برای داخلی‌سازی برخی قطعات لادا در ایران دارد و بهمن هم توان مناسبی برای تولید خودرو دارد. بر همین اساس رنو-‌نیسان امید دارد از طریق گروه بهمن و شرکت کروز لادا را وارد ایران کند.

میتسوبیشی

آخرین تیر گروه رنو-‌نیسان برای بازار ایران، شرکت تازه‌وارد میتسوبیشی است. میتسوبیشی‌موتورز در سال 2016، 34 درصد از سهام خود را که بیشترین سهم موجود در اختیار یک شخص است، به شرکت نیسان واگذار کرد. با این مقدار سهم، گروه رنو-‌نیسان کنترل میتسوبیشی را به دست گرفته است. گروه رنو-‌نیسان می‌خواهد همان فرمول رنو را در ایران برای میتسوبیشی هم تکرار کند. هم‌اکنون واردات شرکت میتسوبیشی در ایران در اختیار شرکت آرین موتور است. گروه رنو-‌نیسان در آخرین مرحله قصد دارد همان‌گونه که نگین‌خودرو قرار است 20 درصد سرمایه‌گذاری در شرکت مشترک تولید و عرضه رنو را در ایران انجام دهد، آرین‌موتورز هم از وارد‌کننده قرار است به سرمایه‌گذار برای تولید خودرو با یک شرکت تولید‌کننده دیگر تبدیل شود. البته تولید‌کننده محصولات میتسوبیشی در ایران هنوز در دست بررسی است. با این فرمول خودرو در شرکت سازنده خودرو تولید می‌شود و آرین‌موتور آن را به‌فروش می‌رساند و این شرکت مسوولیت خدمات پس از فروش را بر عهده می‌گیرد. هنوز شرکت تولید‌کننده مشخص نشده ولی احتمالاً یکی از اصلی‌ترین گزینه‌ها گروه بهمن است چراکه هم در پروژه لادا قرار است همکار گروه رنو-‌نیسان شود هم صاحب بهمن یعنی گروه کروز قدرت قطعه‌سازی بالایی دارد و هم در گذشته میتسوبیشی در گروه بهمن تولید شده بود.