اکسیر جوانی و دانایی
آیا لعیا جنیدی به الگویی برای بهره‌گیری از تکنوکرات‌ها در دولت تبدیل می‌شود؟
لعیا جنیدی، متولد 1347 بابل، وکیل پایه یک دادگستری و دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است. او که همه مقاطع تحصیلات عالیه خود (از لیسانس تا دکترا) را در دانشگاه تهران طی کرده، سال 1382 دوره پسادکترای حقوق تطبیقی-داوری تجاری بین‌المللی را در دانشگاه هاروارد در ایالات متحده آمریکا گذرانده است.
هادی چاوشی: مردادماه 1396 که رئیس‌جمهور روحانی، لعیا جنیدی را به معاونت حقوقی خود برگزید، کمتر کسی در فضای سیاسی و اجتماعی ایران او را می‌شناخت. حتی پس از انتصاب به این سمت، نخستین موضوعی که توجهات رسانه‌ای را به سوی جنیدی جلب کرد، این بود که تصاویری با مانتو و روسری از او در اینترنت یافت می‌شد و کسانی فکر می‌کردند او اولین زنی خواهد بود که بدون حجاب رسمی جمهوری اسلامی، یعنی چادر در جلسات هیات دولت حاضر می‌شود. این اتفاق البته رخ نداد، اما مهم‌ترین سوال خبرنگاران از جنیدی در حاشیه نخستین جلسه هیات دولت دوازدهم این بود که چرا چادری شده است؟ و او هم پاسخ داد که «به درخواست رئیس‌جمهور» و برای «رعایت پروتکل کابینه» چادر سر کرده است. اما به هر حال، آن روزها توجه چندانی به این نشد که لعیا جنیدی کیست؟
لعیا جنیدی، متولد 1347 بابل، وکیل پایه یک دادگستری و دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است. او که همه مقاطع تحصیلات عالیه خود (از لیسانس تا دکترا) را در دانشگاه تهران طی کرده، سال 1382 دوره پسادکترای حقوق تطبیقی-داوری تجاری بین‌المللی را در دانشگاه هاروارد در ایالات متحده آمریکا گذرانده است. جنیدی در حوزه تخصصی خود (داوری و حل اختلافات) یکی از سرشناس‌ترین وکلای ایرانی به شمار می‌رود و حدود 20 سال مدیریت «موسسه حقوقی بین‌المللی جنیدی و همکاران» موسوم به JAALO را بر عهده داشته است. او البته از زمانی که به معاونت حقوقی رئیس‌جمهور منصوب شده، پروانه وکالت خود را نزد «کانون وکلای دادگستری مرکز» تودیع کرده، اما برای هدایت شکایت ایران از ایالات متحده در دیوان دادگستری بین‌المللی نیازی هم به این پروانه نداشته است؛ چراکه با کمک تیمی از برجسته‌ترین قضات و وکلای ایرانی، این پروژه پیچیده حقوقی را پیش برده است.
اولین بخش از پروژه یادشده، دو هفته پیش با موفقیت انجام شد و ایران توانست برای توقف بخشی از تحریم‌های آمریکا از دیوان دادگستری بین‌المللی (موسوم به دادگاه لاهه) «دستور موقت» بگیرد. این دستور که به اعتقاد اغلب ناظران داخلی و خارجی یک پیروزی مهم برای ایران بود، حالا می‌تواند به عنوان «رویه‌ای حقوقی» در نظر گرفته شود و در دومین دعوای ایران و آمریکا هم مورد ارجاع قرار گیرد. دعوایی که از هفته قبل، نمایندگان حقوقی دو کشور را بار دیگر در دیوان بین‌المللی دادگستری مقابل هم قرار داده تا این‌بار به شکایت ایران از ایالات متحده به دلیل مصادره دو میلیارد دلار از دارایی‌های بانک مرکزی رسیدگی شود.
حالا لعیا جنیدی که به قول معصومه ابتکار (همکارش در کابینه حسن روحانی) «نقشی چشمگیر» در حصول رای اخیر دیوان بین‌المللی به نفع ایران داشت، می‌تواند به عنوان نمادی از تجربه موفق به‌کارگیری تکنوکرات‌های جوان در موقعیت‌های مهم و حساس معرفی شود. تجربه‌ای که درباره وزیر جوان ارتباطات و فناوری اطلاعات هم -البته در سطحی دیگر- مشاهده شده است. اما چرا حسن روحانی با وجود چنین تجربیاتی، از چنین مردان و زنانی بیشتر استفاده نمی‌کند؟ آیا اگر چنین متخصصانی در سایر بخش‌ها (به ویژه در حوزه اقتصاد) نیز وارد کار می‌شدند، دولت باز هم این‌گونه زمین‌گیر می‌شد؟
