صادرات و ملاحظات سیاسی

از رئیس‌جمهور گرفته تا وزرای اقتصادی، مدیران بانکی، نماینده‌های مجلس و فعالان بخش خصوصی همه بر اهمیت صادرات غیرنفتی در اقتصاد و سهم قابل توجهی که صادرات می‌تواند بر رشد اقتصادی کشور داشته باشد تاکید می‌کنند، اما چرا در عمل حمایت‌های لازم از صادرات صورت نمی‌گیرد. از نگاه خیلی از کارشناسان یکی از مهم‌ترین مسائل صادرات، موانع سیاسی و دیپلماسی است که به‌زعم آنها تاکنون سیاست و دیپلماسی در خدمت صادرات به میزان کافی نبوده است. آیا این به دلیل آن است که انگاره‌های ذهنی درباره صادرات به آن صورت نیست که اجازه حمایت سیاسی از آن نمی‌دهد؟ پارادایم صادرات در ایران چگونه شکل گرفته و فضای سیاسی داخلی چقدر برای صادرات آماده است؟ علاوه بر این، فهم سفیران و رایزنان از صادرات چقدر است و دیپلماسی صادرات‌محور چه مشخصاتی دارد؟